Paweł Kubicki

Paweł Kubicki

Biskup tytularny Canathy
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1871 Radom
Data i miejsce śmierci	11 lutego 1944 Sandomierz
Miejsce pochówku	Radom
Biskup pomocniczy sandomierski
Okres sprawowania	1918–1944
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	16 lipca 1893
Nominacja biskupia	29 lipca 1918
Sakra biskupia	1 grudnia 1918
Multimedia w Wikimedia Commons

Paweł Franciszek Kubicki (ur. 15 stycznia 1871 w Radomiu, zm. 11 lutego 1944 w Sandomierzu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy sandomierski w latach 1918–1944.

Święcenia kapłańskie przyjął w 16 lipca 1893 w Sandomierzu z rąk biskupa Antoniego Franciszka Sotkiewicza. Pracował jako wikariusz, katecheta i kapelan zakładów wychowawczych, szpitala i więzienia. Studia zaocznie ukończył w Akademii Duchownej w Petersburgu. Był prefektem wszystkich szkół powszechnych istniejących wówczas w Radomiu. W 1904 podjął obowiązki wiceregensa sandomierskiego seminarium duchownego, potem był regensem, a następnie także oficjałem konsystorza generalnego. Był członkiem Komisji Oświatowej Komitetu Obywatelskiego w Sandomierzu. W tamtejszych strukturach kierował sekcją szkół średnich. Był profesorem i rektorem od 1907 seminarium duchownego w Sandomierzu, kanonikiem kapituły katedralnej w 1910, oficjałem sądu i proboszczem w Osieku.

29 lipca 1918 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji sandomierskiej ze stolicą tytularną Canatha. Konsekrowany został 1 grudnia 1918. Zorganizował dom dla księży emerytów. W 1930 był administratorem diecezji.

Był autorem Katechizmu dla uczącej się młodzieży katolickiej, którego pierwsze wydanie ukazało się w 1900. W 1930 katechizm ten został zatwierdzony jako książka pomocnicza dla nauczycieli religii przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Najbardziej znany był dzięki swym pracom historycznym, a zwłaszcza dzięki jedenastotomowemu dziełu pod tytułem Bojownicy kapłani za sprawę Kościoła i Ojczyzny w latach 1861–1915. W swych publikacjach poruszał także wiele tematów pastoralnych.

W 1937 zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Sandomierzu. Zmarł tam 11 lutego 1944. Został pochowany na cmentarzu rzymskokatolickim przy ul. Limanowskiego w Radomiu.

• Nitecki P.: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 233. ISBN 83-211-1311-7.
• Warso A.. Biskupa Pawła Kubickiego troska o oświatę i wychowanie. „Warszawskie Studia Pastoralne”. T. 11, s. 213–240, 2010. ISSN 1895-3204. 

• Nota biograficzna Pawła Kubickiego na dawnej stronie diecezji sandomierskiej (arch.). [dostęp 2010-12-17].
• Paweł Kubicki [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-12-17]  (ang.).
• Publikacje Pawła Kubickiego w bibliotece Polona. [dostęp 2022-02-19].