Paul Rivet

Paul Rivet
Data i miejsce urodzenia	7 maja 1876 ; Wasigny
Data i miejsce śmierci	21 marca 1958 ; Paryż
Zawód, zajęcie	etnolog
	Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Rivet (ur. 7 maja 1876 w Wasigny, zm. 21 marca 1958 w Paryżu) – francuski etnolog, założyciel i od 1937 roku dyrektor Musée de l’Homme^[1].

Jest twórcą teorii pacyficznej migracji ludów, które zasiedliły Amerykę Południową. W uzasadnieniu posłużył się wieloma zestawami zbieżności kulturowych, a nawet dowodami z zakresu parazytologii. Żeglarską migrację datował na okres od I w. p.n.e. do V w. n.e.^[2]

W 1925 roku Paul Rivet założył Instytut Etnologii (wspólnie z Marcelem Maussem i Lucienem Lévy-Bruhlem), gdzie w profesjonalny sposób prowadzono etnograficzne badania terenowe i akcentowano rolę kontekstu w pozyskiwaniu obiektów do kolekcji muzealnych^[3].

W latach 30. XX wieku Paul Rivet angażował się politycznie, wyrażając sprzeciw wobec rosnącego w siłę faszyzmu, a po klęsce Francji w wojnie z Niemcami w 1940 roku czynnie uczestniczył w działaniach francuskiego ruchu oporu^[4].

Dzieła

z René Verneau, 1921-1922. Ancient Ethnography of Ecuador.
z H. Arsandaux, 1923. L’orfèvrerie du Chiriquí et de Colombie. Paris: Société des Américanistes de Paris.
1923. L’orfèvrerie précolombienne des Antilles, des Guyanes, et du Vénézuéla, dans ses rapports avec l’orfèvrerie et la métallurgie des autres régions américaines. Paris: Au siège de la société des Américanistes de Paris.
1943. Los origenes del hombre Americano. México: Cuadernos amerícanos.
1954. Cités maya. Paris: A. Guillot.
z Gisèle Freund, 1954. Mexique précolombien. Neuchâtel: Éditions Ides et calendes.

Przypisy

↑ KrystynaK. Reinfuss KrystynaK., Historia powstania muzeów etnograficznych w Paryżu, „Lud”, t. 64, PTL, 1980 .
↑ AleksanderA. Posern-Zieliński AleksanderA., Pierwotni mieszkańcy Polinezji, „Etnografia Polska”, XII .
↑ AgnieszkaA. Trąbka AgnieszkaA., Muzeum etnograficzne jako sposób opowiadania o innych kulturach, [w:] FilipF. Wróblewski, ŁukaszŁ. Sochacki, JakubJ. Steblik (red.), Antropologia zaangażowana (?) – Prace Etnograficzne, z. 38, Kraków: WUJ, 2010, s. 131–135, ISBN 83-233-8015-5, ISBN 978-83-233-8015-3 .
↑ Roman Chymkowski: Nietożsamości. Tillion, Fanon, Bourdieu, Derrida i dylematy dekolonizacji. Warszawa: Campidoglio, 2019, s. 42.

[1] KrystynaK. Reinfuss KrystynaK., Historia powstania muzeów etnograficznych w Paryżu, „Lud”, t. 64, PTL, 1980 .

[2] AleksanderA. Posern-Zieliński AleksanderA., Pierwotni mieszkańcy Polinezji, „Etnografia Polska”, XII .

[3] AgnieszkaA. Trąbka AgnieszkaA., Muzeum etnograficzne jako sposób opowiadania o innych kulturach, [w:] FilipF. Wróblewski, ŁukaszŁ. Sochacki, JakubJ. Steblik (red.), Antropologia zaangażowana (?) – Prace Etnograficzne, z. 38, Kraków: WUJ, 2010, s. 131–135, ISBN 83-233-8015-5, ISBN 978-83-233-8015-3 .

[4] Roman Chymkowski: Nietożsamości. Tillion, Fanon, Bourdieu, Derrida i dylematy dekolonizacji. Warszawa: Campidoglio, 2019, s. 42.

[1]