Panodialata

Panodialata – takson owadów z podgromady uskrzydlonych i nadrzędu Odonatoptera.

U owadów tych nastąpił całkowity zanik skrzydełek przedtułowia^[1], a archaedictyon uległ zredukowaniu i przekształceniu w uporządkowaną wielokątną siateczkę żyłek poprzecznych^[1][2]. Autapomorfią Panodialata jest występowanie na kostalnej krawędzi skrzydeł właściwego nodusa (węzełka)^[2]. Żyłka subkostalna tylna jest skrócona i zlewa się z kostalną krawędzią skrzydła zwykle w pobliżu środka jego długości. Nasadowe odcinki żyłek radialnych przedniej i tylnej tworzą wspólny trzon. Całkowitemu zanikowi uległy żyłki jugalne przednia i tylna^[1].

Takson ten wprowadzili w 1999 roku André Nel, Georges Gand i Jacques Garric na łamach „Geobios” pod nazwą Panodialata. Jego wprowadzenie podyktowane było odkryciem skamieniałości rodzaju Lapeyria zajmującego pozycję siostrzaną dla kladu Nodialata. Autorzy podzielili Panodialata na Nodialata i monotypową rodzinę Lapeyriidae^[2]. Günter Bechly w 2003 roku analogiczny takson wprowadził pod nazwą Odonatoclada. W systematyce Odonatoptera Bechly'ego z 2007 roku Odonatoclada podzielone zostały na Lapeyriidae, Nodialata i grupę incertae sedis – Campylopterodea; zaznaczono jednak że Campylopterodea prawdopodobnie zagnieżdżone są głębiej na drzewie rodowym Nodialata, stanowiąc przypuszczalnie grupę siostrzaną dla Stigmoptera^[1].

Nel i inni w publikacji z 1999 roku umieścili Panodialata w obrębie Neodonatoptera w nierozwikłanej trychotomii z Eomeganisoptera i Meganisoptera^[2]. Według późniejszych prac Bechly'ego jednak zajmują one pozycję siostrzaną względem Meganisoptera, tworząc z nimi klad Euodonatoptera, podczas gdy Eomeganisoptera zajmują pozycję bardziej bazalną^[3][1].