Painit

Painit

Painit z Mjanmy, 2 cm
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	CaZrAl9O15(BO3)
Twardość w skali Mohsa	8
Pokrój kryształu	Podłużny kryształ[1][2]
Układ krystalograficzny	Heksagonalny 6/m[3], wcześniej raportowany jako heksagonalny 6[2]
Gęstość	4,01 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	czerwona, brązowa, pomarańczowo-czerwona
Rysa	Biała
Połysk	Szklisty
Współczynnik załamania	no = 1,8159, ne = 1,7875[1]
Dodatkowe dane
Szczególne własności	Nieradioaktywny, nierozpuszczalny w kwasach
Klasyfikacja Strunza	06.AB.85

Painit – bardzo rzadko występujący minerał z gromady VI-6 boranów. Po raz pierwszy odnaleziony został w Mjanmie przez brytyjskiego mineraloga oraz handlarza klejnotami Arthura C.D. Paina w latach 50. XX wieku Po potwierdzeniu znaleziska jako nowego rodzaju minerału nadano mu nazwę po jego odkrywcy^[2].

Minerał ten zbudowany jest z wapnia, cyrkonu, boru, glinu oraz tlenu (CaZrAl₉O₁₅(BO₃)). Painit zawiera także śladowe ilości chromu i wanadu. Painit ma pomarańczowo-czerwoną do brązowo-czerwoną barwę przypominającą topaz.

Przez wiele lat wiadomo było jedynie o trzech potwierdzonych wystąpieniach kryształu. Przed rokiem 2005 potwierdzono około 25 odkryć tego minerału. Wielu znalezisk dokonano w Mjanmie.

Wzmożona eksploracja regionu Mogok w Mjanmie doprowadziła do odnalezienia wielu tysięcy nowych próbek painitu^[4]. Wiele odnalezionych próbek painitu jest ciemnych, nieprzezroczystych oraz niekompletnych. Odnaleziono niewielką liczbę przezroczystych próbek, z czego część została wykorzystana jako kamienie jubilerskie.

Pewna niewielka liczba minerałów pozostaje w prywatnych rękach. Reszta odnalezionych próbek painitu została podzielona pomiędzy Muzeum Historii Naturalnej w Londynie, Gemological Institute of America, California Institute of Technology oraz GRS Gem Research Laboratory w Lucernie.