Pachystropheus
Pachystropheus | |||
von Huene, 1935 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Rząd | |||
Rodzaj |
Pachystropheus | ||
Gatunki | |||
|
Pachystropheus – rodzaj wymarłego zauropsyda żyjącego w późnym triasie (retyk). Jego szczątki odnaleziono w południowo-zachodniej Anglii. Jego szczątki opisała Erika von Huene w 1935[1]. Zostało to przeoczone, a ponownego opisu dokonali Storrs i Gower w 1993. Autorzy ci sklasyfikowali Pachystropheus jako przedstawiciela kladu Choristodera; jeśli jego przynależność do tej grupy zostałaby potwierdzona, byłby on najstarszym znanym przedstawicielem Choristodera, starszym o 45 milionów lat od środkowojurajskiego rodzaju Cteniogenys, i dowodziłby istnienia tej grupy już w triasie[2]. Ich wnioski zostały jednak zakwestionowane przez Evans i Hechta (1993), zdaniem których cechy morfologiczne, które Storrs i Gower uznali za dowodzące przynależności Pachystropheus do Choristodera, są w rzeczywistości spotykane u wielu innych wodnych lub ziemnowodnych grup gadów[3]. Evans i Manabe (1999) przeprowadzili analizę kladystyczną, z której wynika, że Pachystropheus był przedstawicielem Choristodera i taksonem siostrzanym do japońskiego rodzaju Shokawa; autorzy podkreślili jednak, że taka pozycja filogenetyczna Pachystropheus nie jest pewna[4]. Także Renesto (2005) uznał przynależność Pachystropheus do Choristodera za niepotwierdzoną; stwierdził też występowanie podobieństw w budowie szkieletu pozaczaszkowego między Pachystropheus a rodzajem Endennasaurus zaliczanym do grupy Thalattosauria, choć nie przesądzał, czy owe podobieństwa są dowodem bliskiego pokrewieństwa Pachystropheus z Endennasaurus czy też są jedynie rezultatem konwergencji[5].
Według Duffina (1978) P. rhaeticus najprawdopodobniej jest młodszym synonimem gatunku Rysosteus oweni, którego holotypem jest pojedynczy kręg odkryty niedaleko Aust na południowym zachodzie Anglii[6] (rodzaj Rysosteus opisał w 1842 r. Richard Owen, nie nadając mu jednak epitetu gatunkowego; dopiero w 1890 r. Arthur Woodward i Charles Sherborn ustanowili dla niego epitet gatunkowy oweni). Według Storrsa (1994) nie można jednak potwierdzić, że R. oweni i P. rhaeticus to ten sam gatunek, gdyż holotyp R. oweni zaginął, a opis Owena nie jest na tyle dokładny, by umożliwić porównania; stąd autor utrzymał Pachystropheus jako odrębny rodzaj, jednocześnie uznając R. oweni za nomen dubium[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Erika von Huene. Ein Rhynchocephale aus dem Rhat (Pachystropheus n. g.). „Neües Jahrbuch fur Mineralogie, Geologie und Palaontologie”, s. 441–447, 1935. (niem.).
- ↑ Glenn W. Storrs, David J. Gower. The earliest possible choristodere (Diapsida) and gaps in the fossil record of semi-aquatic reptiles. „Journal of the Geological Society”. 6 (150), s. 1103–1107, 1993. DOI: 10.1144/gsjgs.150.6.1103. (ang.).
- ↑ Susan E. Evans, Max K. Hecht. A history of an extinct reptilian clade, the Choristodera: longevity, Lazarus-taxa, and the fossil record. „Evolutionary Biology”. 27, s. 323–338, 1993. (ang.).
- ↑ Susan E. Evans, Makoto Manabe. A choristoderan reptile from the Lower Cretaceous of Japan. „Special Papers in Paleontology”. 60, s. 101–119, 1999. (ang.).
- ↑ Silvio Renesto. A possible find of Endennasaurus (Reptilia, Thalattosauria) with a comparison between Endennasaurus and Pachystropheus. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie: Monatshefte”. Rocznik 2005 (2), s. 118–128, 2005. (ang.).
- ↑ Christopher Duffin. The Bath Geological Collections. f. The importance of certain vertebrate fossils collected by Charles Moore: an attempt at scientific perspective. „Newsletter of the Geological Curators Group”. 2, s. 59–67, 1978. (ang.).
- ↑ Glenn W. Storrs. Fossil vertebrate faunas of the British Rhaetian (latest Triassic). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 112 (1), s. 217–259, 1994. DOI: 10.1111/j.1096-3642.1994.tb00319.x. (ang.).