Oscillococcinum

Ten artykuł opisuje teorie, metody lub czynności niezgodne ze współczesną wiedzą medyczną.

Granulki **Oscillococcinum** – jedna dawka.

Oscillococcinum – preparat homeopatyczny produkowany przez francuski koncern Boiron, właściciela marki. Preparat reklamowany jest jako pomocny w zwalczaniu stanów grypowych i przeziębień, mimo braku dowodów potwierdzających jego skuteczność^[1]^[2]^[3]^[4].

Preparat można nabyć w aptekach bez recepty. Producent jako wskazania do jego stosowania podaje zwalczanie stanów grypowych i przeziębień. Działanie lecznicze Oscillococcinum ma polegać na skróceniu czasu trwania infekcji oraz łagodzeniu jej objawów.

W jednym gramie preparatu znajduje się 0,85 g sacharozy (cukru spożywczego) oraz 0,15 g laktozy (cukru mlecznego). Substancja aktywna znajdująca się w sprzedawanym dziś preparacie ma stężenie 200C, odpowiadające 1 części substancji aktywnej na 10⁴⁰⁰ (jedynka i 400 zer) części rozpuszczalnika. W praktyce oznacza to, że w peletkach preparatu nie znajduje się ani jedna cząsteczka substancji aktywnej^[5].

Oscilloccocinum jest dostępny w ponad 50 krajach na całym świecie. We Francji produkowany jest od ponad 65 lat. Chociaż istnieją badania wskazujące na niewielką skuteczność preparatu w łagodzeniu objawów grypy^[6]^[7]^[8], to przeważające dane wskazują na skuteczność nie większą niż placebo^[1]^[2]^[3]^[4].

Historia

Preparat Oscillococcinum został zaproponowany przez Josepha Roya (1891–1978), francuskiego lekarza wojskowego, który prowadził pracę badawczą podczas epidemii grypy (tzw. hiszpanki) w 1919 roku. Przebadał on różne substancje pochodzenia biologicznego m.in. narządy dzikiej kaczki "berberyjskiej" (łac. Anas barbariae), uważanej wówczas przez niektórych za nosiciela wirusów grypy^[9]. Autolizat z jej wątroby i serca okazał się w ocenie Roya źródłem substancji modulujących układ odpornościowy człowieka.

Pierwsze wykorzystanie preparatów otrzymywanych z tego materiału biologicznego w próbach leczenia infekcji układu oddechowego, zwłaszcza stanów grypowych i przeziębień, miało miejsce za sprawą badań laryngologa-homeopaty, Paula Chavanona^{[potrzebny przypis]}.

W kolejnych latach preparat zdobywał popularność głównie na terenie Francji^{[potrzebny przypis]}. W 1984 roku Oscillococcinum został wprowadzony na rynek Stanów Zjednoczonych^{[potrzebny przypis]}.

Zobacz też

Wyrok SN III CSK 73/07 Boiron S.A. vs. Gregosiewicz

Przypisy

↑ ^a ^b Homeopathy: An Introduction. [w:] NCCAM Publication No. D439 [on-line]. NCCAM, National Institutes of Health, 2009-07. [dostęp 2011-08-26]. (ang.).
↑ ^a ^b R. Guo, MH. Pittler, E. Ernst. Complementary medicine for treating or preventing influenza or influenza-like illness.. „Am J Med”. 120 (11), s. 923-929.e3, Nov 2007. DOI: 10.1016/j.amjmed.2007.06.031. PMID: 17976414.
↑ ^a ^b AJ. Vickers, C. Smith. Homoeopathic Oscillococcinum for preventing and treating influenza and influenza-like syndromes.. „Cochrane Database Syst Rev”, s. CD001957, 2000. DOI: 10.1002/14651858.CD001957. PMID: 10796675.
↑ ^a ^b E. Ernst. A systematic review of systematic reviews of homeopathy.. „Br J Clin Pharmacol”. 54 (6), s. 577-82, Dec 2002. PMID: 12492603.
↑ Robert L. Park: Superstition: Belief in the Age of Science. Princeton University Press, 2008, s. 145–146. ISBN 0-691-13355-7.
↑ Selkova E. P. et al.: Stosowanie leku Oscillococcinum® w profilaktyce i leczeniu grypy oraz ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych, Infectionni bolezni, 2005, 3 no 4, 20-24.
↑ Saruggia M, et al.: Effetto prev entive di Oscillococcinum nelle sindromi simil-influenzali. R isultati di una indagine multicentrica, Medicina Naturale, no 6, N ovembre 1995.
↑ R.R. Papp R.R. i inni, Oscillococcinum^R in patients with influenza-like syndromes: A placebo-controlled double-blind evaluation, „British Homoeopathic journal”, 2, 87, 1998, s. 69-76, DOI: 10.1054/homp.1999.0208 .
↑ Jean-MarieJ.M. Abgrall Jean-MarieJ.M., Healing Or Stealing?: Medical Charlatans in the New Age, Algora Publishing, 2001, s. 40-41, ISBN 1-89294-51-1 (ang.).

Linki zewnętrzne

Strona preparatu
Opinia nr 1 prof. zw. dr. hab. med. Andrzeja Gregosiewicza. psychomanipulacja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-12)].
Opinia nr 2 prof. zw. dr. hab. med. Andrzeja Gregosiewicza. psychomanipulacja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-27)].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[multiref1-1] Homeopathy: An Introduction. [w:] NCCAM Publication No. D439 [on-line]. NCCAM, National Institutes of Health, 2009-07. [dostęp 2011-08-26]. (ang.).

[multiref2-2] R. Guo, MH. Pittler, E. Ernst. Complementary medicine for treating or preventing influenza or influenza-like illness.. „Am J Med”. 120 (11), s. 923-929.e3, Nov 2007. DOI: 10.1016/j.amjmed.2007.06.031. PMID: 17976414.

[multiref3-3] AJ. Vickers, C. Smith. Homoeopathic Oscillococcinum for preventing and treating influenza and influenza-like syndromes.. „Cochrane Database Syst Rev”, s. CD001957, 2000. DOI: 10.1002/14651858.CD001957. PMID: 10796675.

[multiref4-4] E. Ernst. A systematic review of systematic reviews of homeopathy.. „Br J Clin Pharmacol”. 54 (6), s. 577-82, Dec 2002. PMID: 12492603.

[Belief_in_the_Age_of_Science-5] Robert L. Park: Superstition: Belief in the Age of Science. Princeton University Press, 2008, s. 145–146. ISBN 0-691-13355-7.

[6] Selkova E. P. et al.: Stosowanie leku Oscillococcinum® w profilaktyce i leczeniu grypy oraz ostrych infekcji wirusowych dróg oddechowych, Infectionni bolezni, 2005, 3 no 4, 20-24.

[7] Saruggia M, et al.: Effetto prev entive di Oscillococcinum nelle sindromi simil-influenzali. R isultati di una indagine multicentrica, Medicina Naturale, no 6, N ovembre 1995.

[8] R.R. Papp R.R. i inni, Oscillococcinum^R in patients with influenza-like syndromes: A placebo-controlled double-blind evaluation, „British Homoeopathic journal”, 2, 87, 1998, s. 69-76, DOI: 10.1054/homp.1999.0208 .

[9] Jean-MarieJ.M. Abgrall Jean-MarieJ.M., Healing Or Stealing?: Medical Charlatans in the New Age, Algora Publishing, 2001, s. 40-41, ISBN 1-89294-51-1 (ang.).

[1]