Opactwo Hautecombe

Opactwo Hautecombe
Abbaye d'Hautecombe
	nr rej. PA00118305
Państwo	Francja
Miejscowość	Saint-Pierre-de-Curtille
Kościół	rzymskokatolicki
Właściciel	Cystersi (1135-1792); cystersi (1826-1922); Benedyktyni (1922-1992); Chemin Neuf
Prowincja	Sabaudia
Eparchia	Chambéry
Założyciel klasztoru	św. Bernard z Clairvaux
Fundator	Amadeusz III Krzyżowiec
Styl	cystersów(inne języki); trubadura(inne języki)
Materiał budowlany	Molasa; Wapień
Data budowy	1135
Data zamknięcia	1792
Data reaktywacji	1826
	Położenie na mapie Francji Opactwo Hautecombe
	45°45′10″N 5°50′17″E/45,752778 5,838056
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Opactwo Hautecombe (fr. Abbaye d'Hautecombe) – ufundowany na początku XII wieku cysterski klasztor położony w gminie Saint-Pierre-de-Curtille, w departamencie Sabaudia w regionie Rodan-Alpy we Francji^[1]^[2]. Jest znane zwłaszcza jako nekropolia władców Sabaudii (hrabiów Sabaudii, ich rodzin i niektórych członków rodziny książęcej Sabaudii), a następnie niektórych królów i królowych Włoch^[3].

Położenie

Klasztor położony jest na niewielkim półwyspie na zachodnim brzegu Jeziora Bourget, u podnóży stromych stoków biegnącego równolegle do brzegu jeziora masywu Mont de la Charvaz. Dostępny jest tylko jedną drogą, biegnącą wzdłuż brzegu jeziora od północy z Conjux, ścieżkami górskimi z położonego 450 m wyżej Ontex lub drogą wodną przez jezioro^[4].

Historia

Fundacja

Opactwo ufundowano w obecnym miejscu w 1125 roku^[5], pierwotnie opactwo znajdowało się w Cessens, ok. 5 km na północny wschód od północnego krańca jeziora Bourget^[6].

Na początku XII wieku benedyktyni osiedlili się na północno-wschodnim zboczu góry nad jeziorem Bourget w Cessens^[6]. Mnisi stali się cystersami po przejściu św. Bernarda z Clairvaux przez te tereny. Przenieśli się nad samo jezioro w 1137 roku^[7].

Średniowiecze

Założenie filii świadczyło też o szybkim wzroście liczby mnichów w klasztorze Hautecombe po czwartej krucjaty, wiele klasztorów zostało założone w Grecji: Zaraka(inne języki)^[8], Isova(inne języki)^[9], Petra(inne języki)^[10].

Opactwo utrzymywało silne wpływy w średniowieczu, ale po wpadnięciu w ręce opatów niezainteresowanych wykorzystywaniem dochodów z opactwa na jego utrzymanie, budowla popadła w ruinę^[7].

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Opat komendatoryjny

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Rewolucja francuska

Klasztor w dużej mierze upadł po rewolucji francuskiej. Stał się budynkiem rządowym, a następnie został splądrowany i opuszczony^[7]. Opactwo zostało podniesione z ruiny przez Karola Emanuela IV, króla Sardynii księcia Piemontu, który kupił je (1824) i polecił następnie wyremontować Ernestowi Melano z przeznaczeniem na rodowe mauzoleum^[2].

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Architektura

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Przypisy

↑ Tripomatic, Opactwo Hautecombe w Saint-Pierre-de-Curtille, Francja [online], travel.sygic.com [dostęp 2021-02-01] .
↑ ^a ^b Opactwo Hautecombe [online], AWERS - REWERS [dostęp 2021-02-01] (pol.).
↑ Alpes du Nord, Savoie-Dauphiné. Guide de Tourisme. Clermont-Ferrand: Michelin et Cie, 1991, s. 126-127. ISBN 2-06-700301-1.
↑ Mapa geoportalu fr.. [dostęp 2024-07-11].
↑ Épiscopat de Arducius de Faucigny. [dostęp 2016-05-24]..
↑ ^a ^b Clair 2010 ↓, s. 11.
↑ ^a ^b ^c Visiting the Hautecombe Abbey | Savoie Mont Blanc (Savoie et Haute Savoie) - Alpes [online], www.savoie-mont-blanc.com, 20 listopada 2021 [dostęp 2023-02-02] (ang.).
↑ Un demi-millénaire… Entre médiocrité et décadence. [dostęp 2012-06-26]..
↑ Beihammer, Parani i Schabel 2008 ↓, s. 108.
↑ RaymondR. Janin RaymondR., Notes d'Histoire et de topographie — L'abbaye cistercienne « Saint-Ange de Pétra » (1214-1261), 1968, ISSN 0766-5598 [dostęp 2013-05-10] ..

Bibliografia

Alexander Daniel Beihammer, Maria G. Parani, Christopher David Schabel: Diplomatics in the Eastern Mediterranean 1000-1500. Brill, 2008. ISBN 978-90-04-16547-2. [dostęp 2016-05-04]. (ang.).
Maria Ludovica Vertona: Hautecombe, Il restauro ottocentesco. Centro Studi Piemontesi, 2009. ISBN 978-88-8262-144-5. (wł.).
Romain Clair: Hautecombe. Société d’art et d’histoire d'Aix-les-Bains, 2010. ISBN 978-2951969179. (fr.).

[1] Tripomatic, Opactwo Hautecombe w Saint-Pierre-de-Curtille, Francja [online], travel.sygic.com [dostęp 2021-02-01] .

[:0-2] Opactwo Hautecombe [online], AWERS - REWERS [dostęp 2021-02-01] (pol.).

[adnmich-3] Alpes du Nord, Savoie-Dauphiné. Guide de Tourisme. Clermont-Ferrand: Michelin et Cie, 1991, s. 126-127. ISBN 2-06-700301-1.

[4] Mapa geoportalu fr.. [dostęp 2024-07-11].

[Épiscopat_de_Arducius_de_Faucigny-5] Épiscopat de Arducius de Faucigny. [dostęp 2016-05-24]..

[CITEREFClair201011-6] Clair 2010 ↓, s. 11.

[:1-7] Visiting the Hautecombe Abbey | Savoie Mont Blanc (Savoie et Haute Savoie) - Alpes [online], www.savoie-mont-blanc.com, 20 listopada 2021 [dostęp 2023-02-02] (ang.).

[Un_demi-millénaire…_Entre_médiocrité_et_décadence-8] Un demi-millénaire… Entre médiocrité et décadence. [dostęp 2012-06-26]..

[CITEREFBeihammerParaniSchabel2008108-9] Beihammer, Parani i Schabel 2008 ↓, s. 108.

[10] RaymondR. Janin RaymondR., Notes d'Histoire et de topographie — L'abbaye cistercienne « Saint-Ange de Pétra » (1214-1261), 1968, ISSN 0766-5598 [dostęp 2013-05-10] ..

[1]