Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oksymorfon
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
(4R,4aS,7aR,12bS)-4a,9-dihydroksy-3-metylo-2,4,5,6,7a,13-heksahydro-1H-4,12-metanobenzofuro[3,2-e]izochinolin-7-on
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C17H19NO4
|
| Masa molowa
|
301,34 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
76-41-5
|
| PubChem
|
5284604
|
| DrugBank
|
DB01192
|
| SMILES
|
CN1CCC23C4C(=O)CCC2(C1CC5=C3C(=C(C=C5)O)O4)O
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C17H19NO4/c1-18-7-6-16-13-9-2-3-10(19)14(13)22-15(16)11(20)4-5-17(16,21)12(18)8-9/h2-3,12,15,19,21H,4-8H2,1H3/t12-,15+,16+,17-/m1/s1
|
| InChIKey
|
UQCNKQCJZOAFTQ-ISWURRPUSA-N
|
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| ATC
|
N02AA11
|
| Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
|
|
Oksymorfon – organiczny związek chemiczny, półsyntetyczny opioid. Znajduje się w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2]. Jest objęty Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[3].
| N02A – Opioidy | | N02AA – Naturalne alkaloidy opium |
|
|---|
| N02AB – Pochodne fenylopiperydyny |
|
|---|
| N02AC – Pochodne difenylpropylaminy |
|
|---|
| N02AD – Pochodne benzomorfanu |
|
|---|
| N02AE – Pochodne orypawiny |
|
|---|
| N02AF – Pochodne morfinanu |
|
|---|
| N02AX – Inne |
|
|---|
|
|---|
N02B – Inne leki przeciwbólowe
i przeciwgorączkowe | |
|---|
| N02C – Leki przeciwmigrenowe | | N02CA – Alkaloidy sporyszu |
|
|---|
| N02CB – Pochodne kortykosteroidów |
|
|---|
N02CC – Selektywne agonisty
receptora 5-HT1 |
|
|---|
N02CD – Agonisty peptydu pochodnego
genu kalcytoniny (CGRP) |
|
|---|
| N02CX – Inne |
|
|---|
|
|---|
