Przejdź do zawartości

Odruch odbytniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Odruch odbytniczy (ang. anal reflex, perineal reflex, anocutaneous reflex) – fizjologiczny odruch skurczu zwieracza zewnętrznego odbytu po podrażnieniu skóry okolicy odbytu. Dośrodkowe ramię odruchu biegnie od receptorów skóry krocza gałązkami nerwu sromowego do rdzenia kręgowego na poziomie S3-S5, gdzie impulsacja przełączana jest na motoneurony nerwu sromowego[1].

Odruch opisał jako pierwszy Grigorij Rossolimo w 1891 roku[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. William Wesley Campbell, Russell N. DeJong, Armin F. Haerer: DeJong's the neurologic examination, Ed. 6. Lippincott Williams & Wilkins, 2005 ISBN 0-7817-2767-7 s. 485-486
  2. The ASCRS Textbook of Colon and Rectal Surgery. New York, NY: Springer New York, 2005, s. 34. ISBN 0-387-24846-3.
  3. Rossolimo G. Der Analreflex, seine Physiologie und Pathologie. Neurologisches Centralblatt 4, ss. 257–9 (1891)