Nawiedzenie (obraz Rafaela)
Autor |
Rafael Santi |
---|---|
Data powstania |
ok. 1517 |
Medium |
olej na desce |
Wymiary |
200 × 145 cm |
Miejsce przechowywania | |
Miejscowość | |
Lokalizacja |
Nawiedzenie (wł. Visitazione) − obraz włoskiego malarza epoki renesansu Rafaela Santi, przedstawiający scenę spotkania Matki Bożej ze św. Elżbietą.
Obraz, wielkości 200 na 146 cm, znajduje się w muzeum Prado w Madrycie. Obraz został podpisany przez artystę. W dolnej części dzieła znajduje się inskrypcja: RAPHAEL URBINAS F.[ecit] MARINVS BRANCONIVS F.F..
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dzieło zostało zamówione przez protonotariusza apostolskiego Giovanniego Branconio, na życzenie jego ojca Marino Branconio, dla Kościoła św. Sylwestra w L’Aquili. Rodzina zapłaciła 300 skudów. Santi przekazał namalowany obraz do dokończenia jednemu ze swoich uczniów, nie jest pewnym czy był to Giulio Romano, czy też Giovanni Francesco Penni. Wybór tematu w jakiś sposób mógł być zasugerowany tym, że żona Branconiego seniora miała na imię Elżbieta, sam zaś synowi dał na imię Jan. W latach 1813–1822 Nawiedzenie znajdowało się w Paryżu, gdzie trafiło w wyniku rabunku dzieł w czasach napoleońskich (wł. furti napoleonici)[1]. Obraz znajduje się w zbiorach Prado od 1837[2].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Na pierwszym planie widoczne są postacie Maryi i Elżbiety. Obraz przedstawia scenę znaną z Ewangelii według św. Łukasza[3]. Maryja przedstawiona jest jako młoda kobieta, Elżbieta jako starsza osoba, co podkreślić ma wielkość cudu, którego doświadcza, stając się brzemienną. Artysta przedstawił w tle krajobraz ze sceną chrztu Jezusa przez Jana w Jordanie, na obłokach Bóg Ojciec. W scenie Chrztu Pańskiego z nieba miał się odezwać głos Ojca[2][4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Paul Wescher: I furti d’arte. Napoleone e la nascita del Louvre. Torino: Einaudi, 1988. ISBN 88-06-11408-5. (wł.).
- ↑ a b The Visitation. www.museodelprado.es. [dostęp 2014-11-27]. (ang.).
- ↑ Por. Łk 1,39-45.
- ↑ Chrzest Pański w Biblii. liturgia.wiara.pl, 2003-01-11. [dostęp 2014-11-27]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Pierluigi De Vecchi: Raffaello. Mediolan: Rizzoli, 1975. (wł.).