Natsuo Kirino
Imię i nazwisko |
Mariko Hashioka |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 października 1951 |
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater |
Uniwersytet Seikei |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
| |
Strona internetowa |
Natsuo Kirino (jap. 桐野 夏生 Kirino Natsuo), właśc. Mariko Hashioka (jap. 橋岡 まり子 Hashioka Mariko; ur. 7 października 1951 w Kanazawie, w prefekturze Ishikawa) - japońska pisarka. Charakteryzuje się specyficznym stylem pisania. Koncentruje się między innymi na psychologicznej stronie przestępczości. Jej powieści zostały przetłumaczone na dziewiętnaście języków. Kilka z nich zostało zekranizowanych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się w 1951 roku w Kanazawie, jako drugie z trójki dzieci[1]. Ma dwójkę braci, jednego - sześć lat starszego i drugiego - pięć lat młodszego[1]. Jej ojciec pracował jako architekt[2]. Kirino mieszkała w wielu japońskich miastach między innymi w Sapporo, Sendai, a obecnie mieszka na stałe w Tokio[1]. Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Seikei w 1974[2]. Zanim postanowiła zostać pisarką, pracowała w różnych zawodach[1], np. pracowała w kompleksie kinowym Iwanami Hall[3]. Wyszła za mąż w 1975[2]. Z tego małżeństwa ma córkę, urodzoną w 1981[1].
Otrzymała wiele nagród literackich, m.in.:
- Nagrodę Rampo Edogawy za Kao ni furikakaru ame (Deszcz padający na twarz, 1993);
- Nagrodę Japońskiego Stowarzyszenia Pisarzy Detektywistycznych za Auto (Ostateczne wyjście, 1998);
- Nagrodę Kyōki Izumiego za Gurotesuku (Groteska, 2003);
- Nagrodę Tanizakiego za Tōkyō-jima (Wyspa Tokio, 2008).
Oprócz nagród literackich w 2015 została nagrodzona rządowym Medalem Honoru (fioletowa wstążka)[4].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Wydane w Polsce
[edytuj | edytuj kod]- Ostateczne wyjście, Sonia Draga, Katowice, 2005 (アウト Auto, Kōdansha, Tokio, 1997)
- Groteska, Sonia Draga, Katowice, 2008[5] (グロテスク Gurotesuku, Bungei Shunj��, Tokio, 2003)
- Prawdziwy świat, Sonia Draga, Katowice, 2010 (リアル ワールド Riaru wārudo, Shūeisha, Tokio, 2003)
- Wyspa Tokio, Sonia Draga, Katowice, 2012 (東京島 Tōkyō-jima, Shinchōsha, Tokio, 2008)
Seria o detektywie Miro Murano
[edytuj | edytuj kod]Powieści
[edytuj | edytuj kod]- 顔に降りかかる雨 Kao ni furikakaru ame, Kōdansha, Tokio, 1993
- 天使に見捨てられた夜 Tenshi ni misuterareta yoru, Kōdansha, Tokio, 1994
- 水の眠り 灰の夢 Mizu no nemuri hai no yume, Bungei Shunjū, Tokio, 1998
- ダーク Dāku, Kōdansha, Tokio, 2002
Zbiory opowiadań
[edytuj | edytuj kod]- ローズガーデン Rōzu gāden, Kōdansha, Tokio, 2000
Seria Fireball Blues
[edytuj | edytuj kod]- ファイアボール ブルース Faiabōru burūsu, Shūeisha, Tokio, 1995
- ファイアボール ブルース 2 Faiabōru burūsu 2, Bungei Shunjū, Tokio, 2001
Samodzielne powieści
[edytuj | edytuj kod]- 柔らかな頰 Yawaraka na hoho, Kōdansha, Tokio, 1999
- 光源 Kōgen, Bungei Shunjū, Tokio, 2000
- 玉蘭 Gyokuran, Asahi Shinbunsha, Tokio, 2001
- アイムソーリー, ママ Aimu sōrī, mama, Shūeisha, Tokio, 2004
- 残虐記 Zangyakuki, Shinchōsha, Tokio, 2004
- 冒険の国 Bōken no kuni, Shinchōsha, Tokio, 2005
- 魂萌え! Tamamoe!, Mainichi Shinbunsha, Tokio, 2005
- メタボラ Metabora, Asahi Shinbunsha, Tokio, 2007
- 女神記 Joshinki, Kadokawa Shoten, Tokio, 2008
- IN, Shūeisha, Tokio, 2009
- ナニカアル Nanika aru, Shinchōsha, Tokio, 2010
- 優しいおとな Yasashii otona, Chūō Kōron Shinsha, Tokio, 2010
- 緑の毒 Midori no doku, Kadokawa Shoten, Tokio, 2011
- ポリティコン Poritikon, Bungei Shunjū, Tokio, 2011
- だから荒野 Dakara kōya, Mainichi Shinbunsha, Tokio, 2013
- ハピネス Hapinesu, Kōbunsha, Tokio, 2013
- ロンリネス Ronrinesu, Kōbunsha, Tokio, 2018
- とめどなく囁く Tomedonaku sasayaku, Gentosha, Tokio, 2019
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Natsuo Kirino , About Her | -BUBBLONIA- [online], kirino-natsuo.com [dostęp 2019-04-19] (ang.).
- ↑ a b c R.C. Rutz , Natsuo Kirino, Carl Edmund Rollyson (red.), [w:] Critical Survey of Mystery and Detective Fiction, t. 3, Pasadena: Salem Press, 2008, ISBN 978-1-58765-397-1 (ang.).
- ↑ Mariko Nagai , An Interview with Natsuo Kirino, „The Chattahoochee Review”, 28, 2008, s. 98-119 (ang.).
- ↑ 'Rakugo' storyteller Shinosuke, novelist Kirino among medal awardees, „The Japan Times Online”, japantimes.co.jp, 2 listopada 2015, ISSN 0447-5763 [dostęp 2019-11-17] (ang.).
- ↑ Mikołaj Melanowicz: Historia literatury japońskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2011. ISBN 978-83-01-17214-5.
- ISNI: 0000000121261873
- VIAF: 29746857
- LCCN: nr94032424
- GND: 124851754
- NDL: 00155081
- BnF: 14409782p
- SUDOC: 063806177
- NKC: xx0085391
- BNE: XX4430819
- NTA: 238934942
- BIBSYS: 5036738
- CiNii: DA07820884
- Open Library: OL1401607A
- PLWABN: 9810697629705606
- NUKAT: n2005037811
- J9U: 987007307001205171
- CONOR: 72510307
- KRNLK: KAC200001112