Na samym dnie (film 1970)

Na samym dnie (ang. Deep End) – niemiecko-brytyjski film obyczajowy z 1970 roku w reżyserii Jerzego Skolimowskiego, na podstawie scenariusza napisanego przezeń wraz z Jerzym Gruzą i Bolesławem Sulikiem.

Film opisuje historię młodzieńca Mike’a, który podejmuje pracę w łaźni publicznej jako pomocnik. Tam zakochuje się w starszej od siebie koleżance z pracy Susan, która jednak nie traktuje poważnie jego zalotów, ani jego samego. Z jednej strony ma bowiem narzeczonego, z drugiej zaś bardziej niż Mike interesuje ją dojrzalszy od niego nauczyciel pływania. Młodzieniec natomiast wzbudza znaczne zainteresowanie u znacznie starszych klientek łaźni. Te obyczajowo-erotyczne perturbacje kończą się tragicznie^[2].

• John Moulder-Brown – Mike
• Jane Asher – Susan
• Karl Michael Vogler – instruktor pływania
• Sean Barry-Weske – Ruffian
• Dieter Eppler – Stoker
• Gerald Rowland – przyjaciel Mike’a
• Jerzy Skolimowski – pasażer w metrze czytający „Trybunę Ludu”

W recenzji Philipa Frencha z „The Guardiana” podkreślony został osobliwy tragizm filmu: „Sztywne aktorstwo podtrzymuje senną atmosferę, rzekome seksualne wyzwolenie lat 60. traktowane jest jako urojona farsa, a niezwykła kulminacja rozgrywa się w pustym basenie”^[3]. Jaime M. Christley z magazynu „Slant” dowodził możliwych wzajemnych inspiracji między Skolimowskim a Romanem Polańskim, zwracając ponadto uwagę na pracę kamery: „Nieustannie hiperaktywna kamera Skolimowskiego odzwierciedla nie tylko rosnącą niestabilność psychiczną i emocjonalną głównego bohatera, ale sugeruje, że coś jest nie tak również wokół niego”^[4]. Recenzja na łamach magazynu „Time Out” podkreślała, że „dziwaczne, piękne zakończenie jest najważniejszym momentem tego cudownie tajemniczego filmu”^[5].