Na marne
| |
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
| Data wydania |
1872 |
Na marne – powieść Henryka Sienkiewicza, która ukazała się w 1872 r. Sienkiewicz próbował swoich sił jako powieściopisarz już w latach 1865-1866, ale z pięciu rozpoczętych powieści ukończył jedną, zatytułowaną Ofiara, którą później spalił. Prace nad powieścią Na marne rozpoczął przypuszczalnie jeszcze w Warszawie w 1868, a kontynuował w Bielicach pod Sochaczewem, gdzie przebywał jako guwerner u książąt Woronieckich. Podstawowy zrąb tekstu ukończył w 1870, wygładzał go przez kolejny rok. Starając się o druk powieści, Sienkiewicz, korzystając z pośrednictwa Konrada Dobrskiego, wysłał ją do Józefa Ignacego Kraszewskiego, właściciela drukarni w Dreźnie. Kraszewski w tym czasie sprzedał drukarnię, ale wystawił pozytywną opinię powieści Sienkiewicza. Według autora o wydanie powieści zabiegały Bluszcz i Gazeta Warszawska. Ostatecznie ukazała się w Wieńcu w odcinkach, które ukazywały się od 7 maja 1872 do 26 lipca tego roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Żabski T., Sienkiewicz, Wrocław 1998, s. 35-40.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Na marne w serwisie Wolne Lektury
- Na marne (wyd. 1876) w bibliotece Polona