Mosze Szaret
Mosze Szaret (1952) | |
Imię i nazwisko po urodzeniu |
Mosze Szertok |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 października 1894 |
Data śmierci |
7 lipca 1965 |
Premier Izraela | |
Okres |
od 26 stycznia 1954 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Dawid Ben Gurion |
Mosze Szaret (hebr. משה שרת, właśc. Mosze Szertok, ur. 15 października 1894 w Chersoniu, zm. 7 lipca 1965) – izraelski polityk, drugi premier Izraela[1] – w latach 1954–1955 stał na czele piątego i szóstego rządu Izraela.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 15 października 1894 roku w Chersoniu na Ukrainie[1]. W 1906 roku wraz z rodziną wyemigrował do Palestyny. W 1909 roku jego rodzina należała do założycieli miasta Tel Awiw. Podjął studia prawnicze w Stambule[1]. Podczas I wojny światowej służył w tureckiej armii jako tłumacz języków tureckiego i arabskiego. W 1920 roku wstąpił do socjalistycznej partii Achdut ha-Awoda (znanej później jako Mapai). W 1922 roku wyjechał do Londynu i kontynuował studia ekonomii (do 1924 r.)[1]. W 1925 roku został redaktorem naczelnym gazety „Dawar”, która była organem prasowym Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (Histadrutu). W 1931 roku wstąpił do politycznej sekcji Agencji Żydowskiej. Podczas II wojny światowej pomagał w tworzeniu Brygady Żydowskiej. Po powstaniu niepodległego państwa Izrael w 1948, został ministrem spraw zagranicznych. Działał na rzecz poprawy wizerunku Izraela na arenie międzynarodowej. Doprowadził do przystąpienia Izraela do Organizacji Narodów Zjednoczonych. Prowadził negocjacje z Niemcami zakończone podpisaniem umowy o reparacjach (1952). W grudniu 1953 roku partia Mapai wyznaczyła go na wicepremiera. 26 stycznia 1954 roku został premierem izraelskiego rządu[1]. Kontynuował on politykę wspierania imigracji oraz dopomagania w absorpcji w Ziemi Izraela. 3 listopada 1955 roku ustąpił z urzędu premiera.[2]
Przewodniczył pracy Bet Berl College, oraz był dyrektorem generalnym domu wydawniczego Am Owed, należącego do Histadrutu. Reprezentował Mapai w międzynarodowych środowiskach socjalistycznych. W 1960 roku podczas Światowego Kongresu Syjonistów został wybrany na przewodniczącego Światowej Organizacji Żydowskiej i Agencji Żydowskiej.
W Knesecie zasiadał od pierwszej kadencji, aż do śmierci 7 lipca 1965. Mandat objął po nim Ari Ankorjon[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e The Second Prime Minister. pmo.gov.il. [dostęp 2018-05-19]. (ang.).
- ↑ Moshe Sharett - MSN Encarta [online], web.archive.org, 29 maja 2008 [dostęp 2023-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2008-05-29] .
- ↑ Members of the Fifth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-11-27]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mosze Szaret (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- Absolwenci gimnazjum Herclija
- Absolwenci London School of Economics
- Izraelscy ministrowie spraw zagranicznych
- Politycy Mapai
- Posłowie do Knesetu I kadencji
- Posłowie do Knesetu II kadencji
- Posłowie do Knesetu III kadencji
- Posłowie do Knesetu IV kadencji
- Posłowie do Knesetu V kadencji
- Premierzy Izraela
- Syjoniści
- Dyrektorzy generalni Agencji Żydowskiej
- Sygnatariusze Deklaracji niepodległości Izraela
- Działacze Histadrutu
- Ludzie urodzeni w Chersoniu
- Osoby przedstawione na izraelskich banknotach
- Izraelscy redaktorzy naczelni
- Urodzeni w 1894
- Zmarli w 1965