Mormi
| Catopuma | |||
| Severtzov, 1858[1] | |||
 Mormi borneański (C. badia) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
mormi | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Felis moormensis Hodgson, 1831 (= Felis temminckii Vigors & Horsfield, 1827) | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Mormi[4] (Catopuma) – rodzaj ssaków z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji (Chińska Republika Ludowa, Indie, Nepal, Bhutan, Bangladesz, Mjanma, Laos, Wietnam, Kambodża, Tajlandia, Malezja (włącznie z Borneo), Brunei, Indonezja (Sumatra i Borneo))[5][6][7].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała 53,3–105 cm, ogona 39,1–57,5 cm; masa ciała 1,95–15,7 kg (samce są większe i cięższe od samic)[6][8].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1858 roku rosyjski podróżnik i przyrodnik Nikołaj Siewiercow w artykule poświęconym systematyce mięsożernych z naciskiem na rodzinę kotowatych opublikowanym na łamach Revue et magasin de zoologie pure et appliquée[1]. Na gatunek typowy Siewiercow wyznaczył (oznaczenie monotypowe) mormi złocistego (C. temminckii).
- Catopuma: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Catus Frisch, 1775 (kot) oraz Puma Jardine, 1834 (puma)[9].
- Pyrofelis: gr. πυρ pur, πυρος puros ‘ogień’; rodzaj Felis Linnaeus, 1758 (kot)[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Felis temminckii Vigors & Horsfield, 1827.
- Badiofelis: zbitka wyrazowa epitetu gatunkowego Felis badia J.E. Gray, 1874[3]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Felis badia J.E. Gray, 1874.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Czasami oba gatunki włącza się do rodzaju Pardofelis[11][12], co stanowi jedną z pierwszych linii ewolucyjnych kotowatych[13]. Do rodzaju należą następujące gatunki[14][8][6][4][7]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[4] | Podgatunki[6][5][8] | Rozmieszczenie geograficzne[6][5][8] | Podstawowe wymiary[6][8][a] | Status IUCN[15] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Catopuma badia | (J.E. Gray, 1874) | mormi borneański | gatunek monotypowy | Borneo (Sabah, Sarawak i Kalimantan; niepewny w Brunei) | DC: około 53 cm DO: około 39 cm MC: około 2 kg |
EN |
.jpg) |
Catopuma temminckii | (Vigors & Horsfield, 1827) | mormi złocisty | 2 podgatunki | region sub-himalajski w Nepalu, Indiach i Bhutanie, na wschód do większości kontynentalnej części Chińskiej Republiki Ludowej, Azji Południowo-Wschodniej i Sumatry | DC: 66–105 cm DO: 42–57 cm MC: 8,5–15,7 kg |
NT |
Kategorie IUCN: NT – gatunek bliski zagrożenia, EN – gatunek zagrożony.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b N. Severtzov. Notice sur la classification multisériale des Carnivores, spécialement des Félidés, et les études de zoologie générale qui s’y rattachent. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 2e Série. 10, s. 387, 1837. (fr.).
- ↑ J.E. Gray. List of the species of feline animals (Felidæ). „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth series. 14 (83), s. 354, 1874. (ang.).
- ↑ a b R.I. Pocock. The Marbled Cat (Pardofelis marmorata) and some other Oriental Species, with the Definition of a new Genus of the Pelidæ. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 102 (3), s. 749, 1932. (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 134. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 398. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b c d e f M.E. & F.C. Sunquist: Family Felidae (Cats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 141. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
- ↑ a b D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Genus Catopuma. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-03-06].
- ↑ a b c d e Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 643. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 165.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 599.
- ↑ W.E. Johnson, E. Eizirik, J. Pecon-Slattery, W.J. Murphy, A. Antunes, E. Teeling & S.J. O’Brien. The Late Miocene Radiation of Modern Felidae: A Genetic Assessment. „Science”. 311 (5757), s. 73-77, 2006. DOI: 10.1126/science.1122277. (ang.).
- ↑ E. Eizirik, W.E. Johnson, S. J O’Brien. Submitted. Molecular systematics and revised classification of the family Felidae (Mammalia, Carnivora). „Journal of Mammalogy”. (ang.).
- ↑ S.J. O’Brien, W.E. Johnson. The Evolution of Cats. „Scientific American”. Luty, s. 68-75, 2007. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-12]. (ang.).
- ↑ Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-06-27]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).