Monique de la Bruchollerie

Monique Adrienne Marie Yver de la Bruchollerie^[1] (ur. 20 kwietnia 1915 w Paryżu, zm. 16 stycznia 1973 w Bukareszcie^[1][2]) – francuska pianistka.

Uczyła się w Paryżu u Isidora Philippa i Alfreda Cortota oraz w Wiedniu u Emila von Sauera^[1][2]. Debiutowała jako pianistka w 1932 roku^[1]. W 1937 roku wzięła udział w III Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, gdzie zajęła 7. miejsce^[1][2]. W 1938 roku zajęła 10. miejsce w Konkursie Muzycznym im. Eugène’a Ysaÿe’a w Brukseli^[1][2]. Po II wojnie światowej koncertowała w Europie, Stanach Zjednoczonych, Ameryce Południowej, Południowej Afryce i w krajach Azji^[1]. Specjalizowała się w repertuarze romantycznym^[2]. Dokonała nagrań płytowych utworów Brahmsa, Czajkowskiego, Chopina, Mozarta, Francka i Rachmaninowa^[1]. W 1964 roku zgłosiła projekt ulepszenia fortepianu, proponując zmianę klawiatury na półkolistą w celu jednoczesnej gry w sopranie i basie oraz wykonywania wielodźwięków przez naciśnięcie pojedynczego klawisza^[1]. W 1969 roku w czasie podróży koncertowej do Rumunii uległa wypadkowi samochodowemu, na skutek którego musiała zaprzestać występów^[1].