Mikołaj Stanisław Kieszkowski
Mikołaj Stanisław Kieszkowski herbu Krzywda (ur. 1737, zm. 18 kwietnia 1814 w Lubiniu) – polski benedyktyn, doktor teologii, opat klasztorów w Horodyszczu i Lubiniu, pisarz, historyk i archiwista[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z województwa sandomierskiego z rodu Kieszkowskich herbu Krzywda z Kierzkowa[3].
Złożył śluby zakonne w Sieciechowie 20 listopada 1757 roku. Został wybrany opatem klasztoru Castrum Cassinum w Horodyszczu, gdzie doprowadził do zbudowania murowanego kościoła i budynków klasztornych[4]. Sprawował funkcję prezydenta generalnego Zgromadzenia Benedyktyńskiego–Polskiego. W 1779 roku został opatem klasztoru w Lubiniu[5]. Pełniąc tę funkcję zabezpieczał muzealia i archiwalia klasztorne, spisywał kroniki i przepisywał dokumenty. Był orędownikiem kultu Bernarda z Wąbrzeźna.
Jako badacz teologiczny jest autorem rozprawy Forma Gregis Pastor ex animo seu de Dotibus ac qualitatibus in quolibet Superiore ad Regimen assumpto, requisitis. Opusculum Brevissimum... wydanej w Krakowie w 1774 roku[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Chwaliszewski M., Żywot i cuda wielebnego Sługi Bożego O. Bernarda z Wąbrzeźna..., Poznań 1881, s. 197–209
- ↑ Jezierski A., Klasztor benedyktyński w Lubiniu, Poznań 1915, s. 50–52
- ↑ Boniecki A., Herbarz polski, T.10., Warszawa 1907, s. 56
- ↑ Komenda i jej przezwyciężenie (wiek XVII do XVIII) [online], opactwotynieckie.pl, 13 stycznia 2017 [dostęp 2024-08-08].
- ↑ Dzieje opactwa [online], lubin.strony-parafialne.pl [zarchiwizowane z adresu 2024-09-22].
- ↑ Polona [online], polona.pl [dostęp 2024-02-20].