Mieczysław Całka

Mieczysław Całka

Data i miejsce urodzenia	25 września 1935 Katowice
Data i miejsce śmierci	8 września 2003 Zabrze
Zawód	aktor
Lata aktywności	1956-2001
Zespół artystyczny
Teatr Nowy w Zabrzu
Odznaczenia

Mieczysław Całka (ur. 25 września 1935 w Katowicach. zm. 8 września 2003 w Zabrzu) – polski aktor teatralny i filmowy.

W 1963 roku zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Był członkiem zespołów teatralnych: Estrady Śląskieh (1956–1959), Teatru Polskiego w Bielsku-Białej (1967–1917), natomiast większość kariery scenicznej spędził na deskach Teatru Nowego w Zabrzu, gdzie grał w latach 1959–1967 oraz 1971–1991. Ponadto wystąpił w dwóch spektaklach Teatru Telewizji (1974, 1979) oraz czterech audycjach Teatru Polskiego Radia (1978–1980).

• 1980 - Złota Odznaka „Zasłużony dla Województwa Katowickiego”
• 1984 - Złoty Krzyż Zasługi
• 1987 - Złota Maska za role Nieśmiałowskiego w przedstawieniu "Klub Kawalerów" Michała Bałuckiego

• Sól ziemi czarnej (1969) – powstaniec
• Ptaki, ptakom... (1976) – SA-man
• Jest mi lekko (1982) – zawiadowca stacji
• Dom (1982) – brygadzista (odc. 8)
• Blisko, coraz bliżej (1982) – odc. 1–5
• Magnat (1986)
• Biała wizytówka (1986) – górnik Szreter (odc. 1–4)
• Rodzina Kanderów (1988) – odc. 11
• Kornblumenblau (1988)

• Mieczysław Całka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2022-07-14] .

• Mieczysław Całka w bazie filmpolski.pl