Przejdź do zawartości

Michael Arroyo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michael Arroyo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Michael Antonio Arroyo Mina

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1987
Guayaquil

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Club América

Numer w klubie

11

Kariera juniorska
Lata Klub
2002–2005 Emelec
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2008 Emelec 73 (4)
2009–2010 Deportivo Quito 42 (14)
2010–2011 San Luis 43 (9)
2012–2015 Atlante 32 (12)
2012–2013 Barcelona SC (wyp.) 49 (17)
2014–2015 Club América (wyp.) 38 (5)
2015– Club América 36 (6)
W sumie: 313 (67)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2007  Ekwador U-20 4 (1)
2010–  Ekwador 27 (5)
W sumie: 31 (6)
  1. Aktualne na: 1 lipca 2016. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 lipca 2016.

Michael Antonio "Micky" Arroyo Mina (ur. 23 kwietnia 1987 w Guayaquil) – ekwadorski piłkarz występujący na pozycji ofensywnego pomocnika, obecnie zawodnik meksykańskiej Amériki.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Arroyo pochodzi z miasta Guayaquil i jest wychowankiem tamtejszego zespołu CS Emelec, w którym zaczął trenować jako piętnastolatek. Trzy sezony później został włączony do seniorskiej drużyny i w ekwadorskiej Serie A zadebiutował w 2005 roku. Premierową bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 13 października 2006 w wygranym 3:0 meczu z Deportivo Azogues. W tym samym sezonie 2006 wywalczył z Emelekiem tytuł wicemistrza kraju. We wrześniu 2007 po ligowym meczu z Deportivo Cuenca został zdyskwalifikowany na sześć miesięcy za stosowanie dopingu (w jego organizmie wykryto zakazaną substancję – marihuanę). Na początku 2009 roku przeszedł do stołecznej drużyny Deportivo Quito, gdzie od razu został kluczowym zawodnikiem zespołu prowadzonego przez argentyńskiego trenera Rubéna Darío Insúę i w rozgrywkach 2009 zdobył z nim swoje premierowe mistrzostwo Ekwadoru. Barwy Deportivo reprezentował ogółem przez półtora roku.

Latem 2010 Arroyo za sumę miliona dolarów zasilił meksykańską ekipę San Luis FC z siedzibą w San Luis Potosí. W meksykańskiej Primera División zadebiutował 24 lipca 2010 w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Monterrey, natomiast pierwszego gola w nowej drużynie zdobył 20 sierpnia tego samego roku w przegranej 2:3 konfrontacji z Estudiantes Tecos. W San Luis występował ogółem przez kolejne półtora roku, nie odnosząc z tym klubem większych sukcesów. W styczniu 2012 został zawodnikiem zespołu Atlante FC z miasta Cancún, gdzie jako kluczowy zawodnik spędził następne pół roku, lecz również nie zdołał zanotować żadnego osiągnięcia. W późniejszym czasie powrócił do ojczyzny, na zasadzie wypożyczenia przenosząc się do drużyny Barcelona SC z siedzibą w swoim rodzinnym Guayaquil. Tam od razu wywalczył sobie pewne miejsce w wyjściowym składzie i w sezonie 2012 zdobył z Barceloną swój drugi tytuł mistrza Ekwadoru, a po upływie dwóch lat wrócił do Atlante, będąc największą gwiazdą ekipy, lecz na koniec rozgrywek 2013/2014 spadł z nim do drugiej ligi meksykańskiej.

W lipcu 2014 Arroyo na zasadzie wypożyczeniu zasilił czołowy meksykański zespół – Club América z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk. Tam już w pierwszym, jesiennym sezonie Apertura 2014 zdobył swoje pierwsze mistrzostwo Meksyku, będąc podstawowym zawodnikiem drużyny. W 2015 roku triumfował natomiast z ekipą prowadzoną przez Gustavo Matosasa w najbardziej prestiżowych rozgrywkach północnoamerykańskiego kontynentu – Lidze Mistrzów CONCACAF. Bezpośrednio po tym, wskutek udanych występów, został wykupiony przez Américę na stałe za sumę czterech milionów dolarów i jeszcze w tym samym roku zajął z nią drugie miejsce w krajowym superpucharze – Campeón de Campeones. Wziął również udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, plasując się podczas nich na piątej lokacie, zaś w 2016 roku drugi raz z rzędu wygrał z Américą północnoamerykańską Ligę Mistrzów.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2005 CS Emelec Ekwador  Serie A 10 0
2006 CS Emelec Ekwador  Serie A 28 1
2007 CS Emelec Ekwador  Serie A 19 0
2008 CS Emelec Ekwador  Serie A 16 3
2009 Deportivo Quito Ekwador  Serie A 27 10
2010 Deportivo Quito Ekwador  Serie A 15 4
2010/2011 San Luis FC Meksyk  Liga MX 30 5
2011/2012 San Luis FC Meksyk  Liga MX 13 4
2011/2012 Atlante FC Meksyk  Liga MX 16 4
2012 Barcelona SC Ekwador  Serie A 12 6
2013 Barcelona SC Ekwador  Serie A 36 11
2013/2014 Atlante FC Meksyk  Liga MX 16 8
2014/2015 Club América Meksyk  Liga MX 38 5
2015/2016 Club América Meksyk  Liga MX 36 6
2016/2017 Club América Meksyk  Liga MX

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku Arroyo znalazł się w ogłoszonym przez szkoleniowca Ivána Romero składzie reprezentacji Ekwadoru U-20 na Mistrzostwa Ameryki Południowej U-20. Na paragwajskich boiskach był jednym z rezerwowych graczy swojej kadry i rozegrał wszystkie cztery spotkania (tylko jedno w wyjściowym składzie), zdobywając bramkę z rzutu karnego w spotkaniu z Wenezuelą (3:1). Jego zespół zanotował wówczas bilans zwycięstwa, remisu i dwóch porażek, odpadając z turnieju już w pierwszej rundzie i nie kwalifikując się na Mistrzostwa Świata U-20 w Kanadzie.

W seniorskiej reprezentacji Ekwadoru Arroyo zadebiutował za kadencji kolumbijskiego selekcjonera Reinaldo Ruedy, 8 maja 2010 w zremisowanym 0:0 meczu towarzyskim z Meksykiem. Pierwszego gola w kadrze narodowej strzelił 28 maja 2011 w sparingu z tym samym rywalem, tym razem zakończonej wynikiem 1:1. W tym samym roku został powołany na turniej Copa América, gdzie wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach (w dwóch w pierwszej jedenastce), zaś jego drużyna odpadła z rozgrywek już w fazie grupowej. W 2014 roku, po uprzednich występach w kwalifikacjach, znalazł się w ogłoszonym przez Ruedę składzie na Mistrzostwa Świata w Brazylii, podczas których pełnił jednak głównie rolę rezerwowego i rozegrał dwa z trzech meczów (jeden w wyjściowym składzie) – ze Szwajcarią (1:2) i Francją (0:0). Ekwadorczycy zakończyli natomiast swój udział w mundialu już w fazie grupowej. W 2016 roku wziął udział w kolejnym turnieju Copa América, będącym edycją jubileuszową i rozgrywanym w Stanach Zjednoczonych; był jednak tylko rezerwowym w taktyce selekcjonera Gustavo Quinterosa. Zagrał wówczas w jednym z czterech meczów, w przegranym ćwierćfinale z USA (1:2), w którym strzelił gola, a jego kadra odpadła z imprezy.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]