Michał Seredyński
podporucznik rezerwy piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
4 września 1904 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
wiosna 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1929–1940 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
43 Pułk Strzelców Legionu Bajończyków |
Stanowiska |
dowódca plutonu |
Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
Michał Marian Seredyński (ur. 4 września 1904 we Lwowie, zm. wiosna 1940 w Charkowie) – doktor filozofii, nauczyciel, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się jako syn Jana i Marii z domu Kapłońskiej. Jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Ukończył IX Państwowe Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego we Lwowie, a następnie studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie z tytułem doktora filozofii. W 1930 ukończył Batalion Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 6 w Rawie Ruskiej. 1 stycznia 1932 został mianowany do stopnia podporucznika. Został przydzielony do 43 pułku Strzelców Legionu Bajończyków, później do 52 pułku piechoty Strzelców Kresowych. W tej jednostce odbywał ćwiczenia wojskowe na stanowisku dowódcy plutonu.
Zawodowo pracował jako nauczyciel w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Krośnie oraz w żeńskich gimnazjach w Tarnopolu.
Wobec zagrożenia konfliktem, w 1939 został zmobilizowany do 54 pułku piechoty Strzelców Kresowych, a po wybuchu II wojny światowej, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i wkroczeniu do Lwowa, został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie starobielskim[1]. W 1940 wraz z jeńcami osadzonymi w Starobielsku został przewieziony do Charkowa[2] i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Pogrzebano go w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach[2], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[3]. Figuruje na Liście Starobielskiej NKWD, pod poz. 2929[2].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON[4] – mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[5][6]. Awans został ogłoszony 10 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[7][8][9].
Nazwisko Michała Seredyńskiego znalazło się wśród zbiorowo upamiętnionych mieszkańców Krosna i okolic pomordowanych w ramach zbrodni katyńskiej, umieszczonych na tablicy pamiątkowej, odsłoniętej 17 września 2012 w bazylice kolegiackiej Świętej Trójcy w Krośnie[10][11].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 343. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 477.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 210 [dostęp 2024-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Ofiary Katynia: lista nazwisk zabitych krośnian. krosno24.pl, 2012-09-20. [dostęp 2016-07-21].
- ↑ Piotr Dymiński: Przypomniano krośnieńskie ofiary sowieckiej zbrodni. krosnocity.pl, 2012-09-23. [dostęp 2016-07-21].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Informacja na stronie katyn-pamietam.pl
- Informacja na stronie nekropole.info
- Absolwenci Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie
- Ludzie związani z Krosnem
- Ludzie związani z Rawą Ruską
- Ludzie związani z Tarnopolem
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani w Charkowie
- Podporucznicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Polscy filozofowie XX wieku
- Polscy nauczyciele
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1904
- Zmarli w 1940
- Oficerowie 54 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych
- Ludzie urodzeni we Lwowie
- Pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu na Piatichatkach w Charkowie