Michał Jurecki

Michał Jurecki

Data i miejsce urodzenia	27 października 1984 Kościan
Wzrost	198 cm
Pozycja	lewy rozgrywający
Informacje klubowe
Klub	Azoty-Puławy
Numer w klubie	15
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole Tęcza Kościan 2003–2006 Chrobry Głogów 2006–2007 Vive Kielce 2007–2008 HSV Hamburg 2008–2010 TuS N-Lübbecke 2010–2019 Vive Kielce 2019–2020 SG Flensburg-Handewitt 2020– Azoty-Puławy
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2005–2017  Polska 198 (547[1])
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata srebro Niemcy 2007 drużynowo brąz Chorwacja 2009 drużynowo brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Michał Jurecki (ur. 27 października 1984 w Kościanie^[2]) – polski piłkarz ręczny, lewy rozgrywający, od 2020 zawodnik Azoty-Puławy^[3].

Wielokrotny reprezentant Polski, srebrny medalista mistrzostw świata w Niemczech (2007), brązowy medalista mistrzostw świata w Chorwacji (2009) i Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) i Rio de Janeiro (2016), najlepszy lewy rozgrywający mistrzostw Europy w Polsce (2016).

Wielokrotny mistrz Polski i zdobywca Pucharu Polski, zwycięzca Ligi Mistrzów i najlepszy strzelec (93 gole) Vive Kielce w tych rozgrywkach w sezonie 2015/2016.

Wychowanek Tęczy Kościan. W latach 2003–2006 był zawodnikiem grającego w Ekstraklasie Chrobrego Głogów. W sezonie 2005/2006, w którym zdobył ze swoją drużyną wicemistrzostwo Polski, rozegrał 31 meczów i rzucił 145 bramek^[4]. W sezonie 2006/2007 występował w Vive Kielce – w lidze rozegrał 29 spotkań, w których zdobył 139 goli^[5], a ponadto wystąpił w dwóch meczach Pucharu Zdobywców Pucharów z ukraińskim ZTR-em Zaporoże (rzucił w nich siedem bramek)^[2].

W 2007 przeszedł do HSV Hamburg. W zespole tym nie wywalczył jednak miejsca w składzie – w ciągu pół roku rozegrał 19 spotkań i zdobył 14 goli – dlatego też z końcem stycznia 2008, na własną prośbę, jego kontrakt został rozwiązany, a on odszedł do TuS N-Lübbecke^[6]. W drużynie tej występował przez następne dwa i pół roku – w drugiej części sezonu 2007/2008 i sezonie 2009/2010 w Bundeslidze, a w sezonie 2008/2009 w 2. Bundeslidze. Rozegrał w tym czasie 72 mecze, w których rzucił 390 bramek (średnia: 5,4 gola na mecz)^[7].

W kwietniu 2010 podpisał kontrakt z Vive Kielce, który miał początkowo obowiązywać od lipca 2011. Ostatecznie Jurecki został zawodnikiem kieleckiego klubu już w sierpniu 2010^[8]. Z Vive wywalczył siedem mistrzostw Polski i dziewięć Pucharów Polski. Oprócz występów w rozgrywkach krajowych odnosił również sukcesy w Lidze Mistrzów. W sezonie 2012/2013, w którym zdobył 77 bramek, zajął z kieleckim klubem 3. miejsce w LM. Również w sezonie 2014/2015, w którym rzucił 47 bramek, zajął w tych rozgrywkach 3. pozycję. W sezonie 2015/2016, w którym zdobył 93 gole (najlepszy wynik w drużynie i szósty wśród wszystkich zawodników), wygrał z Vive Ligę Mistrzów – w rozegranym 29 maja 2016 meczu finałowym z węgierskim Veszprém (39:38) rzucił trzy bramki^[2].

W lipcu 2019 zostanie zawodnikiem niemieckiego SG Flensburg-Handewitt, z którym podpisał dwuletni kontrakt^[9].

W reprezentacji Polski zadebiutował 20 grudnia 2005 w wygranym meczu towarzyskim ze Słowacją (30:25)^[10]. Po raz ostatni wystąpił w narodowych barwach 7 maja 2017 w zremisowanym spotkaniu eliminacyjnym do mistrzostw Europy w Chorwacji z Białorusią (27:27), w którym zdobył pięć goli. O zakończeniu występów w kadrze poinformował pod koniec maja 2017 w wywiadzie telewizyjnym^[11]. Jego ewentualny powrót do reprezentacji był w następnych miesiącach przedmiotem licznych debat wśród dziennikarzy i kibiców.

Dwukrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich. W Pekinie (2008) rozegrał osiem meczów i zdobył 12 bramek, w tym cztery w wygranym spotkaniu o 5. miejsce z Rosją (29:28)^[12]. Podczas igrzysk w Rio de Janeiro (2016) ośmiokrotnie znalazł się w protokole meczowym i rzucił 12 goli. Na parkiecie pojawił się jednak tylko w czterech spotkaniach fazy grupowej, bowiem pod koniec pierwszej połowy wygranego meczu z Egiptem (33:25) doznał urazu stawu skokowego. Z powodu tej kontuzji na początku września 2016 przeszedł operację więzadeł w stawie skokowym^[13].

Pięciokrotnie wystąpił w mistrzostwach świata (2007, 2009, 2011, 2013, 2015), zdobywając trzy medale (srebrny i dwa brązowe). Podczas mistrzostw świata w Niemczech (2007; 2. miejsce) rozegrał dziesięć meczów i rzucił 19 bramek^[14]. Podczas turnieju w Chorwacji (2009; 3. miejsce) wystąpił w 10 spotkaniach, w których zdobył 25 goli^[15]. Na mistrzostwach świata w Katarze (2015; 3. miejsce) rozegrał dziewięć meczów, w których rzucił 36 bramek (najwięcej w reprezentacji Polski)^[16]. Kontuzja ręki (złamanie kości śródręcza) wykluczyła go z udziału w mistrzostwach świata we Francji (2017)^[17].

Pięciokrotnie uczestniczył w mistrzostwach Europy (2008, 2010, 2012, 2014, 2016). Został wybrany najlepszym lewym rozgrywającym mistrzostw Europy w Polsce (2016), w których rzucił 34 bramki i miał 27 asyst^[18][19].

Pochodzi z Kościana w Wielkopolsce. Ma dwóch braci: Marcina – reprezentanta Polski w koszykówce na wózkach, i Bartosza – również piłkarza ręcznego. Od 2007 żonaty z Joanną, mają dwie córki: Oliwię i Julię. Mieszka w podkieleckim Radlinie. Wraz z Mateuszem Jachlewskim zajął się organizacją obozu sportowego dla dzieci i młodzieży w Górach Świętokrzyskich^[20].