Mięsień uszny górny
Wygląd
Mięsień uszny górny
Mięsień uszny górny (łac. musculus auricularis superior) – w anatomii człowieka parzysty, trójkątny, płaski mięsień wyrazowy głowy, największy z mięśni małżowiny usznej[1]. Zaczyna się w czepcu ścięgnistym, następnie biegnie w dół zwężając się wachlarzowato i kończąc się na przyśrodkowej powierzchni małżowiny usznej (na wyniosłości dołu trójkątnego). Unerwiony jest w części przedniej przez gałązki skroniowe nerwu twarzowego, a w części tylnej przez nerw uszny tylny (również od nerwu twarzowego). Jest mięśniem szczątkowym, zmiennym, słabym i bez większego znaczenia czynnościowego (może unosić ucho)[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 756–773, ISBN 978-83-200-4323-5 .
- ↑ Richard L. Drake , A. Wayne Vogl , Adam W.M. Mitchell , Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 75, ISBN 978-83-66548-16-9 .