Przejdź do zawartości

Messier 12

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Messier 12
Ilustracja
Messier 12 (HST)
Odkrywca

Charles Messier

Data odkrycia

30 maja 1764

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Wężownik

Typ

kulista, klasa IX

Rektascensja

16h 47m 14,18s[1]

Deklinacja

–01° 56′ 54,7″[1]

Odległość

15,7 tys. ly (4,8 kpc[1])

Jasność obserwowana

6,7 m[1]

Rozmiar kątowy

16′

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

Ø 75 ly

Jasność absolutna

–7,31 m[1]

Liczba gwiazd

~200 tys.

Alternatywne oznaczenia
M12, NGC 6218, GCl 46
Mapa gromady
Gwiazdozbiór Wężownika

Messier 12 (również M12 lub NGC 6218) – nietypowa gromada kulista w gwiazdozbiorze Wężownika. Została odkryta 30 maja 1764 roku przez Charles’a Messiera[2].

Podstawowe dane

[edytuj | edytuj kod]

M12 znajduje się 3° od innego obiektu z katalogu Messiera, M10, w odległości 15,7 tysięcy lat świetlnych od Słońca oraz 14,7 tysięcy lat świetlnych od centrum Galaktyki[1]. Jej średnica to około 75 lat świetlnych. Składa się głównie ze słabych gwiazd, najjaśniejsze są dwunastej wielkości, a całkowita jasność obiektu to 6,7 magnitudo. W obrębie gromady zanotowano jak dotąd 13 gwiazd zmiennych.

Liczba gwiazd

[edytuj | edytuj kod]

M12, jak na gromadę kulistą, jest niezbyt skupiona – niegdyś uznawano ją za gromadę otwartą. W 2006 roku zauważono i opisano[3], że M12 ma zaskakująco niewiele gwiazd o małej masie. Sugeruje się, że gwiazdy te zostały wyrwane z gromady pod wpływem grawitacji Drogi Mlecznej. Obiekty takie jak M12 poruszają się po orbitach eliptycznych, okresowo wchodząc w bliski kontakt z centralnym zgrubieniem galaktycznym Drogi Mlecznej[3].

Szacuje się, że w związku z powyższym M12 mogła stracić blisko 85% swoich gwiazd. Obecnie całkowitą ich liczbę szacuje się na 200 tysięcy. Są to obiekty głównie lżejsze od Słońca, stanowiące od 20% do 80% jego masy[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f William E. Harris: Katalog gromad kulistych Drogi Mlecznej 1996 (rewizja 2010). [dostęp 2017-10-22].
  2. Courtney Seligman: NGC 6218. Celestial Atlas. [dostęp 2015-03-04]. (ang.).
  3. a b Fraser Cain: The Case of the Stolen Stars. Universe Today, 2006-02-07. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).
  4. How to Steal a Million Stars?. ESO, 2006-02-07. [dostęp 2014-01-24]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]