Mennica w Oleśnicy

Krajcar 1683 z Oleśnicy

Półtalar 1620 z Oleśnicy

Mennica w Oleśnicy – mennica^[1]:

• Księstwa Głogowskiego, w której Henryk III bił:
  • kwartniki (OLESNITZ),
  • halerze,
• Księstwa Ziębicko-Oleśnickiego, w której:
  • Karol I i Albert bili:
    • półgrosze,
    • grosze,
  • Karol II bił:
    • 3 halerze,
    • 3 krajcary,
    • ¼ talara,
    • ½ talara,
    • talary,
    • dukaty,
    • dwudukaty,
  • Henryk Wacław i Karol Fryderyk (1617–1639) bili:
    • 1 halerz,
    • 3 halerze,
    • 6 halerzy,
    • 3 krajcary,
    • 24 krajcary,
    • 48 krajcarów,
    • ½ talara,
    • talary,
    • dukaty,
    • 3 dukaty,
    • 4 dukaty,
    • 5 dukatów,
• Księstwa Oleśnickiego, w której:
  • Sylwiusz Fryderyk (1668–1697) bił:
    • groszyki,
    • 3 krajcary,
    • 6 krajcarów,
    • 15 krajcarów,
    • ¼ talara,
    • ½ talara,
    • talary,
    • dukaty,
  • Krystian Ulryk (1668–1704) bił:
    • groszyki,
    • ½ krajcara,
    • 1 krajcar,
    • 3 krajcary,
    • 6 krajcarów,
    • 15 krajcarów,
    • talary,
    • ¼ dukata,
    • ½ dukata,
    • dukaty,
  • Karol Fryderyk (1704–1744) bił w latach 1705–1711:
    • groszyki,
    • 3 krajcary,
    • 6 krajcarów,
    • talary,
    • dukaty,
• Stanów Śląskich (1621–1623), w której w 1621 r. wybito 30 krajcarów.