Melanchlajnowie

Melanchlajnowie (gr. Μελαγχλαινοι) – starożytny lud wschodnioeuropejski wzmiankowany przez Herodota.

Żyli na północ od Scytów, na wschód od Neurów i Androfagów, w sąsiedztwie Budynów^[1]. Współcześni badacze ich siedziby lokalizują w okolicy górnego Donu i Oskołu^[2], z centrum w okolicach dzisiejszego Woroneża^[3].

Zwyczaje ich miały być podobne do scytyjskich, choć sami zdecydowanie byli niescytyjskiego pochodzenia^[4]. Ich nazwę Herodot urobił od czarnych szat, które mieli nosić^[5]. Uważani za ludność pochodzenia fińskiego^[6]^[7].

Przypisy

↑ Ilya Gershevitch, The Cambridge History of Iran: The Median and Achaemenian Periods, Cambridge 1985, s. 185.
↑ Kazimierz Tymaniecki, Ziemie polskie w starożytności, Poznań 1951, s. 451.
↑ Henryk Łowmiański, Studia nad dziejami Słowiańszczyzny, Polski i Rusi w wiekach średnich, Poznań 1986, s. 24.
↑ Henryk Łowmiański, Początki Polski: z dziejów Słowian w I tysiącleciu n.e, Tom 1, Warszawa 1963, s. 112.
↑ Marian Plezia, Greckie i łacińskie źródła do najstarszych dziejów Słowian, tom 1, Poznań-Kraków 1952, s. 20.
↑ George Vernadsky, Michael Karpovich, A History of Russia, New Haven, Connecticut 1943, s. 64.
↑ Ellis Hovell Minns, Scythians and Greeks: A Survey of Ancient History and Archaeology on the North Coast of the Euxine from the Danube to the Caucasus, Cambridge 2010, s. 104.

[1] Ilya Gershevitch, The Cambridge History of Iran: The Median and Achaemenian Periods, Cambridge 1985, s. 185.

[2] Kazimierz Tymaniecki, Ziemie polskie w starożytności, Poznań 1951, s. 451.

[3] Henryk Łowmiański, Studia nad dziejami Słowiańszczyzny, Polski i Rusi w wiekach średnich, Poznań 1986, s. 24.

[4] Henryk Łowmiański, Początki Polski: z dziejów Słowian w I tysiącleciu n.e, Tom 1, Warszawa 1963, s. 112.

[5] Marian Plezia, Greckie i łacińskie źródła do najstarszych dziejów Słowian, tom 1, Poznań-Kraków 1952, s. 20.

[6] George Vernadsky, Michael Karpovich, A History of Russia, New Haven, Connecticut 1943, s. 64.

[7] Ellis Hovell Minns, Scythians and Greeks: A Survey of Ancient History and Archaeology on the North Coast of the Euxine from the Danube to the Caucasus, Cambridge 2010, s. 104.

[1]