Przejdź do zawartości

Mariana Duque Mariño

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mariana Duque Mariño
Ilustracja
Państwo

 Kolumbia

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1989
Bogota

Wzrost

169 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

2019

Trener

Alejandro Pedraza

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 19 ITF

Najwyżej w rankingu

66 (12 października 2015)

Australian Open

1R (2009, 2014, 2016–2018)

Roland Garros

3R (2017)

Wimbledon

2R (2013, 2015)

US Open

3R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 14 ITF

Najwyżej w rankingu

96 (11 czerwca 2018)

Australian Open

1R (2016)

Wimbledon

2Q (2013)

US Open

1R (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kolumbia
Igrzyska panamerykańskie
złoto Toronto 2015 gra pojedyncza
srebro Rio de Janeiro 2007 gra pojedyncza
srebro Rio de Janeiro 2007 gra podwójna
brąz Guadalajara 2011 gra podwójna
Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów
złoto Barranquilla 2018 gra drużynowa
srebro Barranquilla 2018 gra pojedyncza
srebro Barranquilla 2018 gra podwójna

Mariana Duque Mariño (ur. 12 sierpnia 1989 w Bogocie) – kolumbijska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutowała w 2005 roku – w eliminacjach do turnieju w Bogocie, przegrywając w drugiej rundzie z Ágnes Szávay. Rok później, również odpadła w kwalifikacjach. Również w 2006 wygrała pierwszy turniej ITF w karierze – w Mazatlánie. W 2007 roku otrzymała od organizatorów dziką kartę do turnieju głównego. Po wygranej z Viky Núñez-Fuentes, została pokonana przez Flavię Pennettę, późniejszą półfinalistkę.

Sezon 2008 rozpoczęła turniejem Copa Colsanitas. Przegrała w 1/4 finału z Maríą Emilią Salerni. Kilkakrotnie grała w turniejach WTA Tour i Wielkiego Szlema, dochodząc do turnieju głównego w Estoril i US Open (w obydwu odpadła w 2. rundzie). W rankingu z 29 września zadebiutowała w pierwszej setce rankingu WTA − na 99. miejscu. Rok 2009 rozpoczęła od passy 6 porażek z rzędu, przełamując ją w Miami. Grając jako szczęśliwa przegrana, w pierwszej rundzie French Open wygrała z rozstawioną z 26., Anną Czakwetadze.

W marcu 2010 odniosła pierwsze zwycięstwo turniejowe. Podczas zawodów w Bogocie pokonała m.in. Klárę Zakopalovą, Arantxę Parrę Santonję i Angelique Kerber w finale.

W lipcu 2012 roku zwyciężyła w turnieju deblowym w Båstad. Razem z Cataliną Castaño pokonały w finale Evę Hrdinovą i Mervanę Jugić-Salkić 4:6, 7:5, 10−5.

W lutym 2013 roku triumfowała w zawodach deblowych rangi WTA Challenger Tour w Cali. Razem z Castaño pokonały parę Florencia MolineroTeliana Pereira wynikiem 3:6, 6:1, 10–5. W marcu tego roku Kolumbijki osiągnęły finał rywalizacji w Acapulco, w którym uległy Lourdes Domínguez Lino i Arantxie Parrze Santonji 4:6, 6:7(1).

Od 2005 reprezentuje Kolumbię w Fed Cup notując bilans 42 zwycięstw i 22 porażek. Dwukrotnie startowała również na igrzyskach olimpijskich, w Londynie (2012) i Rio de Janeiro (2016), za każdym razem odpadając w pierwszej rundzie[1].

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 21 lutego 2010 Bogota Ceglana Niemcy Angelique Kerber 6:4, 6:3
Finalistka 1. 21 maja 2016 Norymberga Ceglana Holandia Kiki Bertens 2:6, 2:6

Gra podwójna 6 (3–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 22 lipca 2012 Båstad Ceglana Kolumbia Catalina Castaño Czechy Eva Hrdinová
Bośnia i Hercegowina Mervana Jugić-Salkić
4:6, 7:5, 10–5
Zwyciężczyni 2. 16 lutego 2013 Cali Ceglana Kolumbia Catalina Castaño Argentyna Florencia Molinero
Brazylia Teliana Pereira
3:6, 6:1, 10–5
Finalistka 1. 2 marca 2013 Acapulco Ceglana Kolumbia Catalina Castaño Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
4:6, 6:7(1)
Finalistka 2. 4 marca 2017 Acapulco Twarda Paragwaj Verónica Cepede Royg Chorwacja Darija Jurak
Australia Anastasija Rodionowa
3:6, 2:6
Finalistka 3. 15 kwietnia 2018 Bogota Ceglana Argentyna Nadia Podoroska Słowenia Dalila Jakupović
Rosja Irina Chromaczowa
3:6, 4:6
Zwyciężczyni 3. 10 czerwca 2018 Bol Ceglana Wang Yafan Hiszpania Sílvia Soler Espinosa
Czechy Barbora Štefková
6:3, 7:5

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 2007 French Open Ceglana Francja Alizé Cornet 6:4, 1:6, 0:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mariana Duque Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2020-04-18] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]