Maria Kwaśniewska

Maria Kwaśniewska

Maria Kwaśniewska (w środku) wraz z Tilly Fleischer i Luise Krüger dwiema rywalkami konkursu rzutu oszczepem na IO 1936
Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1913 Łódź
Data i miejsce śmierci	17 października 2007 Warszawa
Informacje klubowe
Klub	Polonia Warszawa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Berlin 1936 lekkoatletyka (rzut oszczepem)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Maria Jadwiga Kwaśniewska-Maleszewska

Maria Jadwiga Kwaśniewska-Maleszewska (ur. 15 sierpnia 1913 w Łodzi, zm. 17 października 2007 w Warszawie) – polska lekkoatletka, koszykarka, hazenistka, siatkarka, piłkarka ręczna. Medalistka olimpijska, działaczka ruchu olimpijskiego.

Urodziła się w Łodzi. Była córką Jana i Wiktorii z Kozłowskich^[1]. W 1933 ukończyła Żeńskie Gimnazjum im Bronisławy Sobolewskiej-Konopczyńskiej. W 1937 przeprowadziła się do Warszawy, aby studiować matematykę. Studiów nie ukończyła z powodu wybuchu II wojny światowej. We wrześniu 1939 brała udział w obronie Warszawy. Za odwagę i waleczność została odznaczona Krzyżem Walecznych^[2]. Podczas okupacji niemieckiej pracowała w gospodzie sportowej „Karczma pod Kogutem”^[3].

Debiutowała sportowo w Łodzi 1927 w Harcerskim Klubie Sportowym (od maja 1938 – HKS „Znicz” Łódź). W tym samym roku za namową brata przeniosła się do ŁKS Łódź. Barw klubu broniła do 1938 roku^[4]. Między 1938-39 Polonię Warszawa^[5], a w 1939 została zawodniczką AZS Warszawa. Kariera sportowa Kwaśniewskiej przypadła na lata 30. XX wieku. Z powodu choroby nie pojechała na Letnie Igrzyska Olimpijskie do Los Angeles. W 1934 roku powróciła do uprawiania sportu ustanawiając w rzucie oszczepem rekord kraju 39,61m. 19 sierpnia przekroczyła granicę 40 m uzyskując w spotkaniu przeciwko Japonii wynik 40,5 m^[6]. Na Igrzyskach kobiet zajęła 2 miejsce wynikiem 39,51^[7]. Apogeum kariery było zdobycie brązowego medalu olimpijskiego podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie 1936 rezultatem 41,80 m^[8]. Reprezentowała też Polskę na Mistrzostwach Europy w Oslo 1946, gdzie zajęła 6. miejsce w rzucie oszczepem (38,57 m), a także 7. miejsce w pchnięciu kulą (11,06 m)^[9].

Przez zdecydowaną większość swojej kariery związana była z ŁKS Łódź, w barwach którego osiągnęła swoje największe sukcesy. Broniła również barw HKS Łódź, DKS Łódź, Polonii Warszawa oraz AZS Warszawa. Znalazła się wśród dziesięciu najlepszych sportowców Polski wybranych w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1936.

Uprawiała również gry zespołowe: siatkówkę, koszykówkę, piłkę ręczną i hazenę. Była mistrzynią Polski w hazenie w 1932 i 1933 oraz w koszykówce w 1947^[10]. Zdobyła brązowy medal w koszykówce na III Światowych Igrzyskach Kobiet w Pradze w 1930^[9]. Była reprezentantką Polski w tej dyscyplinie w ośmiu meczach w 1930 i 1947^[9].

W czasie II wojny światowej brała czynny udział w ruchu oporu. Jej mieszkanie (Podkowa Leśna) stało się otwartym domem dla bezdomnych i głodujących Polaków i Żydów^[11]. Po upadku Powstania Warszawskiego pomagała w ucieczce Polakom i Żydom przetrzymywanym w obozie Dulag 121^[11].

Po zakończeniu kariery zawodniczej została działaczką polskiego i międzynarodowego ruchu olimpijskiego. W latach 1947–1979 była członkiem zarządu PZLA^[3]. W 1979 została odznaczona brązowym medalem orderu olimpijskiego^[3]. Za zasługi na tym polu została odznaczona m.in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie otrzymała Order Olimpijski Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, a ponadto medal Kalos Kagathos. W tym samym roku odsłoniła (nie osobiście) replikę swojego medalu w Dziwnowie na Alei Gwiazd Sportu podczas festiwalu Gwiazd Sportu.

Od 1999 Honorowa Obywatelka Miasta Koła^[12], Honorowa Obywatelka Miasta Ostrzeszów (1999)^[13][3]. W 2000 została udekorowana Orderem Ecce Homo^[14], przyznawanym ludziom, którzy wbrew wszelkim przeciwnościom, poprzez konsekwentną działalność dają świadectwo bezinteresownej miłości bliźniego.

Jej trzecim mężem (wcześniej dwukrotnie owdowiała) był Władysław Maleszewski, koszykarz i trener reprezentacji Polski^[15].

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 100-1-24)^[16].

Polska

• Mistrzyni Polski:
  • w rzucie oszczepem (1931 – 34,48, 1934 – 39,61, 1935 – 36,56, 1936 – 42,77, 1939 – 37,55, 1946 – 39,42)
  • w skoku w dal (1930 – 4,86 m.)
  • w pięcioboju (1934 – 252 pkt., 1935 – 283, 1936)
  • w trójboju (1931 – 136, 1934 – 187, 1935 – 206, 1936 – 161)
  • halowa:
    • w biegu na 60 m (1946)
    • w skoku w dal (1946)
• Wicemistrzyni Polski w:
  • skoku:
    • w dal:
      • 1931 – 5,03
      • z miejsca (1935 – 2,22 m.)
    • wzwyż (1946 – 1,35)
  • rzucie oszczepem (1933 – 33,58)
  • pchnięciu kulą (1934 – 10,81, 1936 – 10,68)
  • pięcioboju (1937 – 267)
  • trójboju (1946 – 157)
• Brązowa medalistka mistrzostw Polski w pchnięciu kula (1935 – 10,37 m.)

Reprezentacja

• Brązowa medalistka olimpijska w rzucie oszczepem (1936 – 41,80)
• Uczestniczka:
  • mistrzostw Europy w lekkoatletyce, w:
    • rzucie oszczepem (1946 – 6. miejsce)
    • pchnięciu kulą (1946 – 7. miejsce)
  • Światowych Igrzysk Kobiet w Londynie (1934 – 4. miejsce – 39,21 m.)

Rekordy życiowe

• skok w dal – 5,19 (10 maja 1931, Łódź)
• rzut oszczepem – 44,03 (26 lipca 1936, Czeladź)
• trójbój – 206 pkt. (22 września 1935, Lwów)
• pięciobój „N” – 283 pkt. (1 września 1935, Łódź )
• pięciobój „S” – 3047,36 pkt. (6 lipca 1930, Łódź)

• Brązowa medalistka Światowych Igrzyskach Kobiet (1930)
• Mistrzyni Polski (1947)
• Wicemistrzyni Polski (1930)

• Mistrzyni Polski (1929, 1932, 1933)

• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2005)^[17]
• Krzyż Walecznych^[2]
• Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[18]
• Order Ecce Homo (2000)^[14]
• Medal Kalos Kagathos (2003)
• Złoty Order Olimpijski^[11]
• Brązowy Order Olimpijski (1978)^[11]

• Gabriela Jatkowska: Przerwane Igrzyska. Warszawa: 2017. ISBN 7988301195175.
• Ryszard Wryk: Olimpijczycy Drugiej Rzeczypospolitej. Poznań: Nauka i Innowacje, 2015. ISBN 978-83-64864-22-3.
• Jubileusz 75 lat łódzkiej koszykówki 1925–2000. Łódź: 2000, s. 59. ISBN 914058.
• Daniel Lis: Stulecie przeszkód Polacy na Igrzyskach. Warszawa: 2022. ISBN 7988326837722.
• Kwaśniewska – Trytko – Koźmińska – Maleszewska Maria Jadwiga. olimpijski.pl. [dostęp 2014-04-17].
• Maria Kwaśniewska – Królowa ŁKS. 30 lipca 2009. [dostęp 2016-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 listopada 2015)].
• Maria Kwaśniewska-Maleszewska pochowana na Powązkach. Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. [dostęp 2016-08-20].
• Maria Kwaśniewska Biographical Information. olympedia.org. [dostęp 2023-07-18]. (ang.).