Marek Bieńkowski (urzędnik)
Marek Bieńkowski (2012) | |
generał brygady SG | |
Data i miejsce urodzenia |
29 października 1959 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1993–2001, |
Formacja | |
Stanowiska |
komendant główny Straży Granicznej (1997–2001), |
Późniejsza praca |
dyrektor w NIK |
Odznaczenia | |
Marek Bieńkowski (ur. 29 października 1959 w Suchedniowie) – polski prawnik, urzędnik państwowy, generał brygady Straży Granicznej, komendant główny Straży Granicznej w latach 1997–2001, komendant główny Policji w latach 2005–2007.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia prawnicze w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[1]. Po studiach pracował w kurii biskupiej w Szczecinie. W latach 80. działał w opozycji. Był doradcą Mariana Jurczyka. Od 1993 pracował w Straży Granicznej. W latach 1993–1996 był komendantem oddziału Straży Granicznej w Szczecinie.[potrzebny przypis] W latach 1996–1997 był zastępcą komendanta głównego, a w latach 1997–2001 komendantem głównym Straży Granicznej[2]. 14 grudnia 1999 awansowany na stopień generała brygady[3]. Po odwołaniu (2001) ze stanowiska komendanta głównego Straży Granicznej pracował jako doradca w Najwyższej Izbie Kontroli (2002–2005). 3 listopada 2005 powołany na stanowisko komendanta głównego Policji. Marek Bieńkowski był pierwszym w historii III RP szefem policji, który nie nosił munduru (nie był policjantem)[2].
9 lutego 2007 r. podał się do dymisji. Od 10 lipca 2007 r, prezes firmy Orlen Ochrona Sp. z o.o.[4] W 2008 r. powrócił do pracy w Najwyższej Izbie Kontroli, od sierpnia 2008 do lutego 2009 pełnił obowiązki dyrektora delegatury NIK w Lublinie[5]. Następnie objął również stanowisko dyrektora Departamentu Porządku i Bezpieczeństwa Wewnętrznego NIK[6]. W czerwcu 2020 r. stracił stanowisko dyrektora na rzecz Michała Jędrzejczyka[7].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001)[8]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1997)[9]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marek Bieńkowski – Komendanci główni Policji od 1990 roku. [dostęp 2018-11-04].
- ↑ a b Nowy komendant policji: Nie jestem polityczny, „gazetapl” [dostęp 2017-05-20] (pol.).
- ↑ Polska Policja , Marek Bieńkowski, „O Policji” [dostęp 2017-05-20] (pol.).
- ↑ Główny ochroniarz Orlenu, „Polityka”, nr 29 (2613) z 21 lipca 2007, s. 17.
- ↑ Bieńkowski do zadań specjalnych w NIK. rp.pl, 2009-02-09. [dostęp 2013-10-08]. (pol.).
- ↑ Departamenty i Biura NIK. nik.gov.pl. [dostęp 2013-10-08]. (pol.).
- ↑ Departamenty i Biura NIK – Najwyższa Izba Kontroli [online], www.nik.gov.pl [dostęp 2020-06-21] .
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 55
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 74
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie Komendy Głównej Policji [dostęp 2018-09-16]
- Absolwenci Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
- Komendanci główni Straży Granicznej III RP
- Generałowie i admirałowie Straży Granicznej
- Komendanci główni Policji
- Pracownicy Najwyższej Izby Kontroli
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Suchedniowie
- Urodzeni w 1959