Marcin Hoffmann
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 października 1972 |
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia kwantowa, chemia obliczeniowa, bioinformatyka | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
30 czerwca 2000 |
| Habilitacja |
3 kwietnia 2009 |
| Profesura |
9 lutego 2017 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu |
| Wydział | |
| Stanowisko |
profesor zwyczajny (od 2017) |
| Stanowisko |
profesor nadzwyczajny (2011–2017) |
| Stanowisko |
adiunkt (2000–2011) |
| Prodziekan ds. Naukowych | |
| Wydział | |
| Okres spraw. |
od 2012 |
Marcin Maciej Hoffmann (ur. 2 października 1972 w Godzieszach Wielkich) – polski naukowiec i przedsiębiorca, profesor nauk chemicznych na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Dzieciństwo i młodość
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w 1972 w Godzieszach Wielkich, niewielkiej miejscowości pod Kaliszem. Ukończył Szkołę Podstawową nr 30 w Poznaniu oraz I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu; został wówczas laureatem Olimpiady Fizycznej i dwukrotnie laureatem Olimpiady Chemicznej. W 1996 uzyskał tytuł magistra chemii na Wydziale Chemii UAM; jego praca magisterska pt. Teoretyczna analiza konformacyjna wybranych pochodnych kwasu (R,R)-winowego, której promotorem był prof. Jacek Rychlewski, zdobyła I nagrodę w Wydziałowym Konkursie na najlepszą pracę magisterską w tamtym roku. W 1997 został magistrem biotechnologii na Wydziale Biologii UAM, broniąc pracę magisterską pt. Badanie właściwości glikoprotein izolowanych z soku mlecznego Chelidonium majus napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Goździckiej-Józefiak. W czasie studiów wielokrotnie zdobywał rozmaite stypendia, m.in. Stypendium Ministra Edukacji Narodowej[1] i Stypendium Fundacji im. Stefana Batorego dla studentów V roku, pełnił także funkcję przewodniczącego rady samorządu studentów na Wydziale Chemii[2]. W 2000 obronił pracę doktorską pt. Badanie wpływu podstawienia grupy OH atomem F metodami ab initio i DFT[3] (pod kierunkiem prof. Rychlewskiego), uhonorowaną I nagrodą w corocznym Wydziałowym Konkursie na najlepszą pracę doktorską. Ukończył również studia podyplomowe MBA współorganizowane przez Akademię Ekonomiczną w Poznaniu i Georgia State University w Atlancie w roku 2000 (opiekunem projektu menedżerskiego był prof. Henryk Mruk) oraz studia podyplomowe z informatyki na Wydziale Matematyki i Informatyki UAM w 2004[2].
Kariera akademicka
[edytuj | edytuj kod]Jeszcze w czasie studiów magisterskich odbył staż naukowy na Uniwersytecie Oksfordzkim pod kierunkiem dra Johna M. Browna[2]. W 2000 r. został pracownikiem Wydziału Chemii UAM[4]. W latach 2001–2002 przebywał na stażu podoktorskim na Emory University w Atlancie, gdzie prowadził badania pod kierunkiem prof. Keiji Morokumy[2], specjalistę w oszarze chemii kwantowej[5]. Jako młody naukowiec wielokrotnie nagradzany był stypendiami, m.in. przez Fundację na Rzecz Nauki Polskiej czy francuskie Centre de Mécanique Ondulatoire Appliquée (Centrum Stosowanej Mechaniki Falowej)[2]. Stopień doktora habilitowanego zdobył w 2009 r. za pracę pt. Zastosowanie obliczeń kwantowo-chemicznych w modelowaniu molekularnym wybranych układów o istotnym znaczeniu w chemii, biochemii i medycynie[3], a dwa lata później objął stanowisko profesora nadzwyczajnego. W 2017 r., w wieku 44 lat, uzyskał tytuł profesora[3][6].
W 2019 został członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji[7], jest członkiem tego ciała także w kadencji 2024–2027, pełniąc funkcję Przewodniczącego Zespołu VI Nauk Scisłych i Przyrodniczych[8].
Działalność naukowa
[edytuj | edytuj kod]Badania prof. Hoffmanna skupiają się na zastosowaniu metod obliczeniowych chemii kwantowej w badaniach struktury molekuł i oddziaływań pomiędzy nimi oraz modelowaniu reakcji enzymatycznych i projektowaniu nowych leków oraz związków chemicznych o pożądanej aktywności z wykorzystaniem zaprojektowanych w tym celu modeli obliczeniowych. Wyniki jego pracy naukowej obejmują m.in.:
- Określenie wpływu podstawienia grupy OH atomem F w szeregu związków, m.in. pochodnych kwasu (R,R)-winowego i cząsteczce D-glukozy, na ich swobodę konformacyjną[9][10][11].
- Szczegółowa analiza konformacyjna wielu pochodnych kwasu (R,R)-winowego[12][13][14][15].
- Szczegółowe wyjaśnienie mechanizmu inhibicji epoksydazy skwalenowej przez terbinafinę i zaproponowanie pełnoatomowego modelu tego białka[16].
- Zbadanie podwójnego przeniesienia protonu w dimerze lumichromu[17] oraz w układzie lumichrom/kwas octowy[18].
- Szczegółowe badania nad wpływem szerokiej gamy podstawników na strukturę geometryczną i elektronową pochodnych fluoro- i trifluorometylobenzenu[19].
- Wyjaśnienie mechanizmu bioaktywacji azatiopryny przez cząsteczki cysteiny i glutationu[20].
- Charakterystyka homo- i heterodwujądrowych kompleksów jonów Zn(II) i Ln(III) z trójkleszczową zasadą Schiffa[21].
- Badania nad transportem wybranych pochodnych puryny (antymetabolitów) przez błonę komórkową[22].
- Określenie wpływu otoczenia białkowego monooksygenazy metanowej na mechanizm wiązania cząsteczki O2 w centrum aktywnym tego enzymu[23].
- Odkrycie powszechności występowania sekwencji palindromowych w cząsteczkach białek[24].
- Stwierdzenie efektywności kompleksów żelaza(0) z ligandami multiwinylosiloksanowymi w reakcjach hydrosililowania i odwodorniającego sililowania styrenu trójpodstawionymi silanami i hydrosiloksanami[25].
- Odkrycie charakterystycznej sekwencji palindromowej (TCTCGCGAGA) powtarzającej się wśród promotorów genów ludzkich[26].
- Analiza konformacyjna fluwastatyny[27] i atorwastatyny[28] i zaproponowanie mechanizmu przemian pomiędzy formami laktonu i hydroksykwasu w środowisku kwaśnym i zasadowym.
- Wyjaśnienie mechanizmu oddziaływania pomiędzy helikazą/ATPazą koronawirusa SARS a ATP i zaprojektowanie potencjalnych inhibitorów tego enzymu[29].
- Zaprojektowanie nowych inhibitorów syntetazy leucylo-tRNA[30] w oparciu o autorską bazę inhibitorów syntetaz aminoacylo-tRNA[31].
- Zidentyfikowanie nowych aktywatorów receptora pregnanu X[32].
- Stworzenie autorskiego programu komputerowego MM2QM łączącego metody dokowania, dynamiki molekularnej, mechaniki molekularnej i mechaniki kwantowej[33].
- Badania nad mechanizmem inhibicji telomerazy przez alkaloidy izochinolinowe Chelidonium majus na drodze stabilizacji sekwencji G-kwadrupleksowych w telomerach[34].
- Zaproponowanie geometrii jonu UO4− powstającego wskutek rozpadu niektórych kompleksowych anionów uranylowych[35].
Te i inne badania zaowocowały autorstwem lub współautorstwem około stu publikacji (101 wg Google Scholar), w tym także w bardzo prestiżowych czasopismach naukowych, takich jak Journal of the American Chemical Society czy Cancer Research. Prace te są z roku na rok coraz liczniej cytowane (łącznie 960 cytowań wg GS), co daje średnio 9,50 cytowania na publikację i wskaźnik Hirscha równy 18[36].
Działalność dydaktyczna
[edytuj | edytuj kod]Od 1996 prowadzi na Wydziale Chemii UAM zajęcia dla studentów różnych specjalności, w tym część w języku angielskim. Obejmują one wykłady, seminaria, proseminaria oraz ćwiczenia laboratoryjne z szerokiego spektrum przedmiotów: od ogólnych, takich jak chemia fizyczna, chemia kwantowa i chemia teoretyczna, po zastosowanie metod obliczeniowych, modelowania molekularnego, i internetowych baz danych w innych gałęziach chemii. Przez dwa lata (1999–2001) pracował również jako nauczyciel chemii w X Liceum Ogólnokształcącym w Poznaniu[2]. W swojej karierze dydaktycznej był opiekunem kilkudziesięciu prac licencjackich i magisterskich, a także wypromował czworo doktorów[3]:
- dr Jakub Paś (2013), tytuł pracy doktorskiej: Application and implementation of probabilistic profile-profile comparison methods for protein fold recognition (Wdrożenie i zastosowania probabilistycznych metod porównawczych profil-profil w rozpoznawaniu pofałdowania białek).
- dr Marcin Nowosielski (2015), tytuł pracy doktorskiej: Wykorzystanie metod obliczeniowych mechaniki klasycznej i kwantowej w komputerowo wspomaganym projektowaniu leków.
- dr Wojciech Jankowski (2017), tytuł pracy doktorskiej: Badania kwantowo-chemiczne kompleksów wybranych alkaloidów z jonami cynku(II) i miedzi(II).
- dr Martyna Kuta-Siejkowska (2018), tytuł pracy doktorskiej: Badanie oddziaływań G-kwadrupleksów o sekwencji protoonkogenów z ligandami.
Jest również autorem recenzji kilkudziesięciu prac licencjackich i magisterskich, siedmiu rozpraw doktorskich, dwóch postępowań habilitacyjnych i dwóch wniosków o nadanie tytułu profesora (dra hab. Mariusza Makowskiego, prof. UG i dra hab. Roberta Wieczorka, prof. UWr).
Działalność organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]Od lat czynnie angażuje się w rozbudowę potencjału naukowego i dydaktycznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, między innymi poprzez zainicjowanie i współtworzenie współfinansowanego przez Narodowego Centrum Badań i Rozwoju projektu UAM – ponadnarodowe i interdyscyplinarne rozwiązania XXI wieku, realizowanego we współpracy z amerykańskim University of Massachusetts Lowell; jest też współautorem ramowych programów studiów na Wydziale Chemii UAM. Bierze aktywny udział w organizowaniu na Wydziale wydarzeń mających na celu popularyzację nauki, takich jak doroczne Poznański Festiwal Nauki i Sztuki oraz Noc Naukowców. Od 2012 sprawuje urząd Prodziekana ds. Naukowych Wydziału Chemii UAM (w 2016 wybrany na drugą kadencję)[37]. Jest pomysłodawcą oraz Sekretarzem Kapituły przyznającej Nagrodę Polskiego Towarzystwa Chemicznego im. Prof. Jacka Rychlewskiego za najlepszą pracę magisterską z chemii kwantowej lub wykorzystującą metody chemii kwantowej w różnych dziedzinach nauki. Wielokrotnie opiniował realizację projektów badawczych finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki, wnioski konkursowe o przyznanie dotacji dla młodych naukowców i wnioski projektowe zgłaszane do Polskiej Infrastruktury Gridowej PLGrid. W 2013 wspólnie z Instytutem BioInfoBank i Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego Uniwersytetu Warszawskiego zorganizował międzynarodową konferencję Advances in Molecular Modelling, a od 2014 jest członkiem Komitetu Naukowego Ogólnopolskiego Seminarium Doktorantów „Na pograniczu chemii i biologii”[38]. W trakcie 59. Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Chemicznego, organizowanego na Wydziale Chemii UAM, przewodniczył obradom sekcji chemii teoretycznej i obliczeniowej[39].
Działalność pozanaukowa
[edytuj | edytuj kod]Poza pracą akademicką prof. Hoffmann od kilkunastu lat szeroko współpracuje z przedsiębiorstwami z branży wysokich technologii, realizującymi koncepcję gospodarki opartej na wiedzy. W latach 2002–2003 pracował jako konsultant w McKinsey & Company, gdzie zajmował się sektorem telekomunikacyjnym i nośnikami energii[2]. W 2004 objął stanowisko dyrektora ds. inwestycji i rozwoju w Instytucie BioInfoBank, a w 2007 wraz z Leszkiem Rychlewskim stworzył fundusz kapitału zalążkowego BIB Seed Capital. Fundusz ten, do dziś kierowany przez prof. Hoffmanna, ukierunkowany jest na wspieranie polskiej myśli naukowo-technicznej m.in. w obszarach biotechnologii, biologii molekularnej, chemii i informatyki oraz umożliwienie jej transferu do sektora małych i średnich przedsiębiorstw[40]. Trafne inwestycje pozwoliły spółce na zwielokrotnienie kapitału, a wiele wspartych przez nią startupów odniosło sukces na rynku, na przykład:
- Medicalgorithmics S.A. – polskie przedsiębiorstwo branży high-tech, będące ekspertem i dostawcą rozwiązań systemowych oraz algorytmicznych w diagnostyce kardiologicznej; spółka notowana na GPW[41].
- Proteon Pharmaceuticals S.A. – polska firma farmaceutyczna, prowadząca badania nad bakteriofagami i opracowująca na ich bazie preparaty skutecznie zastępujące antybiotyki[42].
Od 2010 pełni funkcję biegłego przy Sądzie Okręgowym w Poznaniu w dziedzinach nauk ścisłych, nauk ekonomicznych i przedsiębiorstwa; sporządzał analizy również dla innych sądów, m.in. w Warszawie, w Myśliborzu i w Łowiczu[43].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W latach 90. XX wieku ministrem właściwym do spraw szkolnictwa wyższego w Polsce był Minister Edukacji Narodowej.
- ↑ a b c d e f g Marcin Hoffmann, Curriculum Vitae, Medicalgorithmics, 2014 [zarchiwizowane 2016-07-29].
- ↑ a b c d Prof. dr hab. Marcin Maciej Hoffmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-27].
- ↑ Prof. dr hab. Marcin Maciej Hoffmann, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-06-27].
- ↑ Qiang Cui, Stephan Irle, Jamal Musaev, Keiji Morokuma (1934-2017), „Angewandte Chemie International Edition”, 57 (9), 2018, s. 2288–2289, DOI: 10.1002/anie.201800390, PMID: 29392802 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 270
- ↑ Lista kandydatów wybranych na członków RDN, odrębna dla każdej dyscypliny, zawierająca nazwiska i imiona wybranych kandydatów wraz z nazwami podmiotów ich zgłaszających. konstytucjadlanauki.gov.pl. [dostęp 2019-05-26].
- ↑ Zespół VI Nauk Scisłych i Przyrodniczych [online], Rada Doskonałości Naukowej [dostęp 2024-06-06].
- ↑ Marcin Hoffmann, Jacek Rychlewski, Urszula Rychlewska, Effects of Substitution of OH Group by F Atom for Conformational Preferences of Fluorine-Substituted Analogues of ( R , R )-Tartaric Acid, Its Dimethyl Diester, Diamide, and N,N,N',N'-Tetramethyl Diamide. Ab Initio Conformational Analysis, „Journal of the American Chemical Society”, 121 (9), 1999, s. 1912–1921, DOI: 10.1021/ja982935+ [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ M. Hoffmann, J. Rychlewski, Effects of substituting a OH group by a F atom in D-glucose. Ab initio and DFT analysis, „Journal of the American Chemical Society”, 123 (10), 2001, s. 2308–2316, DOI: 10.1021/ja003198w, PMID: 11456879 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Hoffmann, Jacek Rychlewski, When, in the context of drug design, can a fluorine atom successfully substitute a hydroxyl group?, „International Journal of Quantum Chemistry”, 89 (4), 2002, s. 419–427, DOI: 10.1002/qua.10277 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ A. Szarecka i inni, X-ray diffraction and theoretical studies of the methyl ester of (R,R)-tartaric acid monoamide: semiempirical and ab initio calculations of some model compounds, „Journal of Molecular Structure”, 374 (1-3), 1996, s. 363–372, DOI: 10.1016/0022-2860(95)08928-4 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Jacek Gawroński i inni, Factors Affecting Conformation of (R,R)-Tartaric Acid Ester, Amide and Nitrile Derivatives. X-Ray Diffraction, Circular Dichroism, Nuclear Magnetic Resonance and Ab Initio Studies, „Tetrahedron”, 53 (17), 1997, s. 6113–6144, DOI: 10.1016/S0040-4020(97)00271-8 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Urszula Rychlewska i inni, (R,R)-Tartaric Acid Dimethyl Diester from X-Ray and Ab Initio Studies: Factors Influencing Its Conformation and Packing, „Molecules”, 2 (7), 1997, s. 106–113, DOI: 10.3390/20700106 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Hoffmann, Agnieszka Szarecka, Jacek Rychlewski, Gas-phase Conformational Analysis of (R,R)-Tartaric Acid, its Diamide, N,N,N′,N′- Tetramethyldiamide and Model Compounds, t. 32, Elsevier, 1998, s. 109–125, DOI: 10.1016/s0065-3276(08)60409-8, ISBN 978-0-12-034833-6 (ang.).
- ↑ Marcin Nowosielski i inni, Detailed mechanism of squalene epoxidase inhibition by terbinafine, „Journal of Chemical Information and Modeling”, 51 (2), 2011, s. 455–462, DOI: 10.1021/ci100403b, PMID: 21229992 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Ewa Sikorska i inni, In search of excited-state proton transfer in the lumichrome dimer in the solid state: theoretical and experimental approach, „The Journal of Physical Chemistry. A”, 110 (14), 2006, s. 4638–4648, DOI: 10.1021/jp060072y, PMID: 16599430 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Ewa Sikorska i inni, Ground- and excited-state double proton transfer in lumichrome/acetic acid system: theoretical and experimental approach, „The Journal of Physical Chemistry. A”, 109 (51), 2005, s. 11707–11714, DOI: 10.1021/jp053951d, PMID: 16366620 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Tomasz Siodła i inni, Toward a physical interpretation of substituent effects: the case of fluorine and trifluoromethyl groups, „Journal of Organic Chemistry”, 79 (16), 2014, s. 7321–7331, DOI: 10.1021/jo501013p, PMID: 25046196 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ M. Hoffmann i inni, Mechanism of activation of an immunosuppressive drug: azathioprine. Quantum chemical study on the reaction of azathioprine with cysteine, „Journal of the American Chemical Society”, 123 (26), 2001, s. 6404–6409, DOI: 10.1021/ja010378c, PMID: 11427067 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Violetta Patroniak i inni, Self‐Assembly and Characterization of Homo‐ and Heterodinuclear Complexes of Zinc( II ) and Lanthanide( III ) Ions with a Tridentate Schiff‐Base Ligand, „European Journal of Inorganic Chemistry”, 2006 (1), 2006, s. 144–149, DOI: 10.1002/ejic.200500699 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Hoffmann i inni, Modeling of purine derivatives transport across cell membranes based on their partition coefficient determination and quantum chemical calculations, „Journal of Medicinal Chemistry”, 48 (13), 2005, s. 4482–4486, DOI: 10.1021/jm0495273, PMID: 15974600 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Hoffmann i inni, Protein effects on the O 2 binding to the active site of the methane monooxygenase: ONIOM studies, „International Journal of Quantum Chemistry”, 99 (6), 2004, s. 972–980, DOI: 10.1002/qua.20141 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Malgorzata Giel-Pietraszuk i inni, Palindromes in proteins, „Journal of Protein Chemistry”, 22 (2), 2003, s. 109–113, DOI: 10.1023/a:1023454111924, PMID: 12760415 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Bogdan Marciniec i inni, Hydrosilylation vs. dehydrogenative silylation of styrene catalysed by iron(0) carbonyl complexes with multivinylsilicon ligands – Mechanistic implications, „Journal of Organometallic Chemistry”, 791, 2015, s. 58–65, DOI: 10.1016/j.jorganchem.2015.04.051 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Lucjan S. Wyrwicz i inni, A common cis-element in promoters of protein synthesis and cell cycle genes, „Acta Biochimica Polonica”, 54 (1), 2007, s. 89–98, PMID: 17351670 [dostęp 2024-06-27].
- ↑ Tomasz Grabarkiewicz i inni, DFT study on hydroxy acid-lactone interconversion of statins: The case of fluvastatin, „Organic & Biomolecular Chemistry”, 4 (23), 2006, s. 4299–4306, DOI: 10.1039/b612999b, PMID: 17102875 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Hoffmann, Marcin Nowosielski, DFT study on hydroxy acid-lactone interconversion of statins: the case of atorvastatin, „Organic & Biomolecular Chemistry”, 6 (19), 2008, s. 3527–3531, DOI: 10.1039/b803342k, PMID: 19082153 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Dariusz Plewczynski i inni, In Silico Prediction of SARS Protease Inhibitors by Virtual High Throughput Screening, „Chemical Biology & Drug Design”, 69 (4), 2007, s. 269–279, DOI: 10.1111/j.1747-0285.2007.00475.x, PMID: 17461975, PMCID: PMC7188353 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Hoffmann, Mieczyslaw Torchala, Search for inhibitors of aminoacyl-tRNA synthases by virtual click chemistry, „Journal of Molecular Modeling”, 15 (6), 2009, s. 665–672, DOI: 10.1007/s00894-008-0421-x, PMID: 19048310 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Mieczyslaw Torchala, Marcin Hoffmann, IA, database of known ligands of aminoacyl-tRNA synthetases, „Journal of Computer-Aided Molecular Design”, 21 (9), 2007, s. 523–525, DOI: 10.1007/s10822-007-9135-x, PMID: 17882381 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Ratajewski i inni, Screening of a chemical library reveals novel PXR-activating pharmacologic compounds, „Toxicology Letters”, 232 (1), 2015, s. 193–202, DOI: 10.1016/j.toxlet.2014.10.009, PMID: 25455453 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marcin Nowosielski i inni, The MM2QM tool for combining docking, molecular dynamics, molecular mechanics, and quantum mechanics, „Journal of Computational Chemistry”, 34 (9), 2013, s. 750–756, DOI: 10.1002/jcc.23192, PMID: 23233437 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Sakineh Kazemi Noureini i inni, Selectivity of major isoquinoline alkaloids from Chelidonium majus towards telomeric G-quadruplex: A study using a transition-FRET (t-FRET) assay, „Biochimica Et Biophysica Acta. General Subjects”, 1861 (8), 2017, s. 2020–2030, DOI: 10.1016/j.bbagen.2017.05.002, PMID: 28479277 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Marzena Sokalska i inni, Unusual Ion UO4− Formed Upon Collision Induced Dissociation of [UO2(NO3)3]−, [UO2(ClO4)3]−, [UO2(CH3COO)3]− Ions, „Journal of the American Society for Mass Spectrometry”, 21 (10), 2010, s. 1789–1794, DOI: 10.1016/j.jasms.2010.06.018, PMID: 20678945 [dostęp 2024-06-27] (ang.).
- ↑ Stan na 2019-08-09.
- ↑ Wydział Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu – Marcin Hoffmann. chemia.amu.edu.pl. [dostęp 2018-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-14)].
- ↑ XVI Na pograniczu chemii i biologii 2018 – Organizatorzy. [dostęp 2018-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-31)].
- ↑ 59 Zjazd Naukowy Polskiego Towarzystwa Chemicznego – Sekcje Zjazdu. [dostęp 2018-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-18)].
- ↑ BIB Seed Capital. [dostęp 2018-08-24].
- ↑ Medicalgorithmics. [dostęp 2018-08-24]. (ang.).
- ↑ Proteon Pharmaceuticals. [dostęp 2018-08-24]. (ang.).
- ↑ Lista biegłych sądowych Sądu Okręgowego w Poznaniu. [dostęp 2018-08-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Prof. dr hab. Marcin Maciej Hoffmann, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-06-27].
- Marcin Hoffmann, Wydział Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu [zarchiwizowane 2018-09-14].
- Polscy chemicy
- Wykładowcy Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Polscy przedsiębiorcy XXI wieku
- Absolwenci Wydziału Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Absolwenci Wydziału Biologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Absolwenci Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
- Absolwenci Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu
- Urodzeni w 1972
- Członkowie Rady Doskonałości Naukowej