Marcelo Caetano

Ten artykuł od 2013-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Marcelo Caetano

Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1906 Lizbona
Data i miejsce śmierci	26 października 1980 Rio de Janeiro
Premier Portugalii
Okres	od 27 września 1968 do 25 kwietnia 1974
Przynależność polityczna	Ludowa Akcja Narodowa
Poprzednik	António de Oliveira Salazar
Następca	Adelino da Palma Carlos
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marcello Caetano, właśc. Marcelo José das Neves Alves Caetano (ur. 17 sierpnia 1906 w Lizbonie, zm. 26 października 1980 w Rio de Janeiro) – portugalski polityk, pełniący funkcję premiera w latach 1968–1974.

Swoją zawodową karierę zaczynał jako wykładowca na wydziale prawa uniwersytetu w Lizbonie. Polityczną karierę rozpoczął na początku lat czterdziestych. Szybko piął się w górę, zostając najpierw szefem Mocidade Portuguesa (Młodzieży Portugalskiej) by zostać ministrem ds. kolonii. Jego relacje z Salazarem bywały napięte, co sprawiało, że nie był uważany za poważnego następcę premiera.

W 1968 Salazar doznał wylewu krwi i został odsunięty od władzy. Prezydent Américo Tomás wybrał właśnie Caetano na funkcję premiera. Tomás jednak nigdy nie konsultował swego wyboru z Salazarem. Wielu obywateli miało nadzieje, że nowy premier złagodzi reżim i zmodernizuje gospodarkę.

Na początku wydawało się, że nadzieje obywateli zostaną spełnione. Przyznał rentę robotnikom rolnym, którzy wcześniej nie mieli szansy na ubezpieczenie społeczne, zainwestował w rozwój wielu dziedzin gospodarki jak np. konstrukcję nowej rafinerii w Sines. Jeśli chodzi o politykę, pozwolił partiom opozycyjnym na start w wyborach parlamentarnych w 1969, które mogły startować z wielu list, a nie jednej, jak dotychczas.

Opozycja uznała reformy polityczne za niewystarczające i zbojkotowała wybory parlamentarne. Dla twardogłowych członków reżimu, w tym prezydenta Tomása, były zbyt daleko idące. Jeśli chodzi o gospodarkę, to jej początkowe sukcesy zostały zniwelowane przez kryzys paliwowy z początków lat siedemdziesiątych. Największym problemem Caetano było coraz większe zmęczenie obywateli wojnami kolonialnymi, które nie dość, że pochłaniały tysiące ofiar (a także 40% dochodów państwa na początku lat siedemdziesiątych), to nie było szans na ich rychłe zakończenie.

W 1974 Caetano został obalony w wyniku rewolucji goździków. Po utracie władzy, wyjechał do Brazylii, gdzie zmarł. Spoczywa na Cmentarzu świętego Jana Chrzciciela w Rio de Janeiro.