Przejdź do zawartości

Malvina Major

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malvina Major
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 stycznia 1943
Hamilton

Typ głosu

sopran liryczny

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka

Aktywność

od 1965

Wydawnictwo

Warner Classics

Odznaczenia
ONZ GNZM DBE
Strona internetowa

Dame Malvina Lorraine Major ONZ GNZM DBE (ur. 28 stycznia 1943) – nowozelandzka sopranistka.

Wczesne życie i rodzina

[edytuj | edytuj kod]

Major urodziła się 28 stycznia 1943 roku w Hamilton, jako córka Vincenta i Evy Major. [1] Wychowała się w dużej muzykalnej rodzinie, a jako dziecko występowała na różnych koncertach, śpiewając głównie muzykę country i western, pop i muzykę z przedstawień. Klasyczne wykształcenie otrzymała w 1955 roku pod okiem Siostry Marii Magdaleny w Ngāruawāhia, na północ od Hamilton. Siostra Febronie uczyła ją śpiewu, a siostra Liguori udzielała jej lekcji gry na fortepianie. Gdy jej potencjał rozkwitł, Major zaczęła co tydzień jeździć do Ponsonby w Auckland, gdzie pobierała dalsze nauki u siostry Mary Leo w St Mary's College. Siostra Mary Leo zyskała międzynarodową sławę dzięki temu, że uczyła najsłynniejszą śpiewaczkę w Nowej Zelandii, Kiri Te Kanawę.

W 1965 roku Major poślubiła Winstona Williama Richarda Fleminga, mieli troje dzieci. Fleming zmarł w 1990 roku[1].

Międzynarodowe uznanie

[edytuj | edytuj kod]

Major przeniosła się do Anglii, aby kontynuować naukę w London Opera Centre pod okiem nauczycielki Ruth Packer. Do jej sukcesów należy zwycięstwo w konkursie New Zealand Mobil Song Quest w 1963 r., w którym pokonała Te Kanawę (zajęła drugie miejsce i wygrała w 1965 r.). Zwyciężyła także w australijskim konkursie Melbourne Sun Aria w 1965 r., a także zdobyła londyńską nagrodę Kathleen Ferrier w 1966 r. Później Major wystąpiła na zagranicznych koncertach, m.in. na koncercie transmitowanym przez BBC w Londynie, na koncercie plenerowym pod piramidami w Egipcie z Kairską Orkiestrą Symfoniczną oraz na koncercie charytatywnym na rzecz Very Lynn w Londynie. Wykonała ponad 30 ról operowych w ich oryginalnych językach[2]. Na jej cześć nazwano wioskę emerytów Malvina Major w Wellington.

Fundacja Dame Malviny Major

[edytuj | edytuj kod]

W 1991 roku Dame Malvina założyła Fundację Dame Malviny Major, której celem jest wspieranie edukacji poprzez przyznawanie nagród i zapewnianie szkoleń młodym Nowozelandczykom w zakresie sztuk performatywnych. Laureatami corocznej nagrody Fundacji Dame Malvina Major o wartości 50 000 dolarów są m.in. Amitai Pati i Natasha Te Rupe Wilson.

Nauczanie

[edytuj | edytuj kod]

W 2022 r. Major został współpracowała z Uniwersytetem Waikato w Hamilton w Nowej Zelandii[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Honoured by the Queen – New Zealand. Auckland: New Zealand Who's Who Aotearoa, 1994, s. 239. ISBN 0-908578-34-2. Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „HBTQ” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Dame Malvina for Alana. 2013-08-25. [dostęp 2021-05-29]. (ang.).
  3. Staff and Contacts – Arts and Social Sciences: University of Waikato. www.waikato.ac.nz. [dostęp 2022-03-06].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Dame Malvina Major Foundation