Magdalena Kochan

Magdalena Kochan

Magdalena Kochan (2019)
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1950 Szczecin
Zawód, zajęcie	działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka, muzyk
Alma Mater	Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Poznaniu
Stanowisko	posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji (2005–2019), senator X i XI kadencji (od 2019)
Partia	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza (1970–1981) Stronnictwo Demokratyczne (1987–1989) Unia Wolności (1995–2001) Platforma Obywatelska (od 2002)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Magdalena Maria Kochan z domu Miłosz^[1] (ur. 28 stycznia 1950 w Szczecinie) – polska działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka i muzyk, posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji (2005–2019), senator X i XI kadencji (od 2019).

Córka Tadeusza i Alicji^[1]. Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Mieszka I w Szczecinie^[2]. Uzyskała wykształcenie wyższe muzyczne i pedagogiczne, ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w 1976. W tym samym roku podjęła pracę jako nauczycielka gry na fortepianie w Szkole Muzycznej I stopnia w Goleniowie. W 1966 wstąpiła do Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1970 do 1981 była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w latach 1987–1989 należała do Stronnictwa Demokratycznego. W okresie 1994–2002 pełniła funkcję radnej Goleniowa, następnie do 2005 była radną powiatu goleniowskiego. W 1995 wstąpiła do Unii Wolności, w 1997 ubiegała się o mandat poselski z listy UW^[3]. Później dołączyła do Platformy Obywatelskiej. Z jej ramienia bezskutecznie kandydowała do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2001^[4].

W wyborach w 2005 z listy PO została wybrana na posłankę V kadencji w okręgu szczecińskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 17 052 głosy. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 bezskutecznie ubiegała się o mandat europosłanki w okręgu gorzowskim, uzyskując 25 605 głosy^[5].

W 2011 kandydowała w wyborach parlamentarnych z 2. miejsca na liście komitetu wyborczego Platformy Obywatelskiej w okręgu wyborczym nr 41 i po raz trzeci z rzędu uzyskała mandat poselski. Oddano na nią 14 198 głosów (3,73% głosów oddanych w okręgu)^[6]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 ponownie bezskutecznie kandydowała na eurodeputowaną, otrzymując 7321 głosów^[7]. W 2015 z powodzeniem ubiegała się natomiast o poselską reelekcję (dostała 8972 głosy)^[8]. W Sejmie VIII kadencji została zastępczynią przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz członkinią Komisji do Spraw Petycji^[9].

W wyborach w 2019 została wybrana w skład Senatu X kadencji. Kandydowała z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 98, otrzymując 135 041 głosów^[10]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o senacką reelekcję (z wynikiem 176 969 głosów)^[11].

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
1997		Unia Wolności	Sejm III kadencji	nr 44	1304 (0,41%)[3]
2001		Platforma Obywatelska	Sejm IV kadencji	nr 41	2024 (0,60%)[4]
2005			Sejm V kadencji		6294 (2,04%)[12]
2007			Sejm VI kadencji		17 052 (3,89%)[13]
2009			Parlament Europejski VII kadencji	nr 13	25 605 (5,79%)[5]
2011			Sejm VII kadencji	nr 41	14 198 (3,73%)[6]
2014			Parlament Europejski VIII kadencji	nr 13	7321 (1,72%)[7]
2015			Sejm VIII kadencji	nr 41	8972 (2,36%)[8]
2019		Koalicja Obywatelska	Senat X kadencji	nr 98	135 041 (58,29%)[10]
2023			Senat XI kadencji		176 969 (62,90%)[11]

W 2010 za działalność społeczną na rzecz dzieci została wyróżniona przez rzecznika praw dziecka. W 2015 odznaczono ją Orderem Uśmiechu.

• Biogram na stronie Senatu (XI kadencja). [dostęp 2024-01-25].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 196–197.