Magdalena Dipont

Magdalena Dipont, również Magdalena Dipont-Lewandowska (ur. 12 października 1951 w Warszawie)^[1] – polska scenograf filmowa i dekoratorka wnętrz.

Laureatka czterech Polskich Nagród Filmowych oraz Nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych za najlepszą scenografię^[1]. Członkini Stowarzyszenia Filmowców Polskich^[2].

dekoracja wnętrz:

• Kung-fu (1979)
• Człowiek z żelaza (1981)
• Wedle wyroków twoich (1983)
• Stan wewnętrzny (1983)
• Soból i panna (1983)
• Bez końca (1984)
• Baryton (1984)
• Kronika wypadków miłosnych (1985)
• Jezioro Bodeńskie (1985)
• Krótki film o zabijaniu (1987)
• Krótki film o miłości (1988)
• Korczak (1990)
• La double vie de Veronique (1991)
• Białe małżeństwo (1992)
• Trois couleurs. Blanc (1993)

scenografia:

• Gry uliczne (1996), również dekoracja wnętrz
• Kochaj i rób co chcesz (1997), również dekoracja wnętrz
• Dług (1999), również dekoracja wnętrz
• Zemsta (2002)
• Mój Nikifor (2004), również dekoracja wnętrz
• Katyń (2007)
• Tatarak (2009)
• Rewers (2009)
• Wałęsa. Człowiek z nadziei (2013)
• Ziarno prawdy (2015)
• Pan T. (2019)

• 2000: nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej za scenografię do filmu Dług
• 2003: nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej za scenografię do filmu Zemsta
• 2003: Nagroda za scenografię spektaklu telewizyjnego Merylin Mongoł na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry”
• 2005: Polska Nagroda Filmowa za scenografię do filmu Mój Nikifor
• 2007: Nagroda za scenografię do filmu Jutro idziemy do kina na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych
• 2008: Polska Nagroda Filmowa za scenografię do filmu Katyń
• 2010: Polska Nagroda Filmowa za scenografię do filmu Rewers
• 2014: nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej za scenografie do filmu Wałęsa. Człowiek z nadziei
• 2020: Polska Nagroda Filmowa za scenografię do filmu Pan T.