Ludowy Front Wyzwolenia

Ludowy Front Wyzwolenia – polska grupa anarchistyczna powstała w 1989. Nazwa organizacji nawiązuje do Ludowego Frontu Wyzwolenia Palestyny. Jej uczestnicy rekrutowali się z różnych antykomunistycznych i anarchistycznych organizacji, takich jak Federacja Anarchistyczna (wcześniejszy Ruch Społeczeństwa Alternatywnego), czy Solidarność Walcząca. Gdański odłam LFW (była też grupa działająca w Grudziądzu) działał do 1991 i przeprowadził kilka akcji wymierzonych w różne sfery aktywności państwa oraz ataki na ambasady ZSRR i Izraela. Po aresztowaniu i skazaniu lidera grupy, Piotra Ratyńskiego, na karę 2,5 roku więzienia LFW zaprzestało działalności.

1. 2 czerwca 1990 – atak na konsulat rosyjski w Gdańsku przy użyciu 7 butelek z benzyną w proteście przeciwko zamordowaniu przez KGB radzieckiego anarchisty Piotra Siudy.
2. 7 czerwca 1990 – tzw. "rajd gdański":
   • Użycie granatu łzawiącego w budynku Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych PKP w Gdańsku – reakcja na ogłoszoną wcześniej drastyczną podwyżkę cen biletów kolejowych oraz wyraz poparcia dla strajkujących kolejarzy.
   • Podłożenie bomby w toalecie redakcji Głosu Wybrzeża w Gdańsku – odpowiedź na artykuł, w którym uczestników akcji na konsulat nazwano "chuliganami".
   • Użycie granatu łzawiącego UGŁ-200 w budynku filii PLL LOT w Gdańsku – reakcja na przewóz Żydów emigrujących z ZSRR do Izraela.
3. 1990 – próba wrzucenia granatu palno-łzawiącego do warszawskiej synagogi – protest przeciwko polityce państwa Izrael wobec Palestyny.
4. lato 1990
   • Nieudana próba wysadzenia torów kolejowych na Litwie "w odwecie za siłowe stłumienie polskiej autonomii na Wileńszczyźnie".
   • Nadanie czterech wybuchowych (petarda z opóźnieniem) przesyłek m.in. do ambasady Izraela i Ministerstwa Rolnictwa podczas okupacji części gmachu przez Związek Zawodowy Rolnictwa „Samoobrona”.
   • Kradzież korespondencji pomiędzy Lechem Wałęsą a Agencją Żydowską z Kanady.
   • Użycie granatu gazowego w siedzibie NSZZ Solidarności w Gdańsku.
5. 7 stycznia 1991 – odpalenie granatu gazowego w konsulacie Izraela w Warszawie – gest solidarności z narodem palestyńskim.
6. 5 i 9 października 1991 – zamach na Wojskową komendę uzupełnień i żandarmerię w Grudziądzu oraz obrzucenie butelkami z benzyną parkingu żandarmerii w Grudziądzu – protest przeciwko przymusowej służbie wojskowej i dominacji państwa nad jednostką.

Inne akcje nie umiejscowione chronologicznie:

• Akcja na główną siedzibę NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. Sześć osób obrzuciło budynek butelkami z benzyną, kamieniami i trzonkami od siekier.
• Sklep mięsny w Grudziądzu. Dwie osoby z niewielką bombą prochową. Ładunek nie eksplodował, lecz gwałtownie spłonął osmalając jedynie witrynę sklepu.
• Budynek PKS-u w Grudziądzu. Jedna osoba z niewielką bombą prochową. Eksplozja wybiła jedną szybę. (Motyw nieznany)^[1]

Zdecydowana większość uczestników polskiego ruchu anarchistycznego z początku lat 90. odcinała się od działań LFW. Część z nich, wliczając w to środowisko trójmiejskiego Anarchistycznego magazynu autorów Mać Pariadka oskarżało wręcz LFW o bycie inspirowanymi i sterowanymi przez Urząd Ochrony Państwa, na co jednak nigdy nie przedstawiono żadnych dowodów^{[potrzebny przypis]}. Z kolei LFW oskarżał anarchistów z kręgu Mać Pariadki o kanalizowanie młodzieżowego buntu w formy niegroźne dla interesów władzy. Uważa się, że oskarżenia te były wynikiem rywalizacji o pozycję w środowisku anarchistycznym^{[potrzebny przypis][styl do poprawy]}.

• Film o LFW: http://www.youtube.com/watch?v=BO3IGrwzsFg
• Pamiętnik więzienny Piotra Ratyńskiego. grecjawogniu.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-26)].
• „Wrogowie Pana Boga” – broszura archiwizująca materiały prasowe poświęcone LFW i AFA