Loratadyna

Loratadyna
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C22H23ClN2O2
Masa molowa	385,88 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	79794-75-5
PubChem	3957
DrugBank	DB00455
SMILES
	CCOC(=O)N1CCC(=C2c3ccc(Cl)cc3CCc3cccnc23)CC1
InChI
	InChI=1S/C22H23ClN2O2/c1-2-27-22(26)25-12-9-15(10-13-25)20-19-8-7-18(23)14-17(19)6-5-16-4-3-11-24-21(16)20/h3-4,7-8,11,14H,2,5-6,9-10,12-13H2,1H3
	InChIKey
	JCCNYMKQOSZNPW-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Substancja nie jest klasyfikowana jako; niebezpieczna według kryteriów GHS.
	Klasyfikacja medyczna
ATC	R06AX13
Stosowanie w ciąży	kategoria B
Farmakokinetyka
Okres półtrwania	8–11 h
Metabolizm	wątrobowy
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	doustnie
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Loratadyna – wielopierścieniowy, heterocykliczny związek chemiczny, długo działający niesedatywny lek przeciwhistaminowy II generacji, wybiórczy antagonista obwodowych receptorów H₁. Podlega metabolizmowi do związków biologicznie czynnych. Jej czynny metabolit to desloratadyna.

Loratadyna została wprowadzona na rynek farmaceutyczny przez koncern Schering-Plough Europe w 1993 roku, pod nazwą handlową Claritine, i do 2002 roku podlegała ochronie patentowej.

Mechanizm działania

Przez długi czas uważano, że loratadyna jest antagonistą histaminy i blokuje specyficzne miejsca wiązania histaminy w receptorze H₁, redukując jej uwalnianie^[2]. Niedawno jednak odkryto, że istnieją dwie izoformy receptora H₁ – aktywna i nieaktywna – które pozostają w równowadze na powierzchni komórki.

Loratadyna stabilizuje receptory w formie nieaktywnej, przez co działa jako odwrotny agonista^[3].

Ograniczając uwalnianie histaminy, loratadyna:

zmniejsza przepuszczalność naczyń oraz wydzielanie śluzu przez gruczoły błony śluzowej, a także zwęża naczynia, co powoduje zmniejszenie ilości wydzieliny nosowej oraz łagodzenie rumienia i obrzęku
sprzyja rozszerzaniu oskrzeli
redukuje kichanie oraz swędzenie błony śluzowej nosa i skóry^[4].

Oprócz tego loratatydna redukuje uwalnianie prostaglandyny D2, kinin, stabilizuje komórki tuczne^[5], zmienia produkcję cytokin zapalnych (TNF-α, IL-1ß, IL-6, IL-4, IL-13)^[6]^[7]^[8], zmniejsza ekspresję cząsteczki adhezyjnej ICAM-1 w komórkach nabłonka^[9].

Właściwości farmakokinetyczne

Praktycznie nie wykazuje ośrodkowego działania sedatywnego i cholinolitycznego, nie wpływa na receptory H₂. Po podaniu doustnym szybko wchłania się z przewodu pokarmowego i w dużym stopniu podlega intensywnemu metabolizmowi pierwszego przejścia, głównie z udziałem cytochromów CYP3A4, CYP2D6, CYP1A1, CYP2C19 i innych^[10]. Maksymalne stężenie loratadyny we krwi występuje po 1–1,5 h.

W dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (97–99%). Około 40% podanej dawki wydalane jest z moczem, podobna ilość wydalana jest z kałem. Loratadyna i jej czynny metabolit (desloratadyna) wydzielane są do mleka matki.

Należy przerwać stosowanie tego leku na około 48 godzin przed wykonaniem testów skórnych, gdyż może powodować wyniki fałszywie ujemne.

Wskazania

W Polsce loratadynę zarejestrowano do leczenia:

alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa (także z towarzyszącymi objawami ze strony spojówek)
pokrzywki idiopatycznej

W skojarzeniu z pseudoefedryną wskazana jest w objawowym leczeniu alergicznego nieżytu nosa związanego z przekrwieniem błony śluzowej nosa.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane: senność, ból głowy, zwiększenie apetytu, bezsenność.

Dawkowanie

Dzieci powyżej 12 lat i osoby dorosłe: 10 mg raz na dobę.

Dzieci w wieku od 2 do 12 lat:

o masie ciała większej niż 30 kg: 10 mg raz na dobę
o masie mniejszej niż 30 kg: 5 mg raz na dobę

Preparaty

Loratadyna dostępna jest w postaci tabletek (10 mg) i syropu (1 mg/ml). Opakowania 7-tabletkowe można kupić bez recepty, natomiast syrop i opakowanie 30-tabletkowe sprzedawane są wyłącznie na receptę.

Alerfan (Anpharm)
Aleric (US Pharmacia)
Claritine (Schering-Plough Europe)
Flonidan (Sandoz)
Loratan (Hasco-Lek)
Loratadyna Galena (Galena)
Loratine (Medana Pharma)
Nalergine (Bristol-Meyers Squibb)
Rotadin (Anpharm)

W postaci złożonej (z pseudoefedryną) jest dostępna jako Claritine Active (Schering-Plough Europe), do nabycia bez recepty.

Przypisy

↑ Loratadine [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 26 kwietnia 2022, numer katalogowy: L9664 [dostęp 2022-07-29] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ James W.J.W. Slater James W.J.W., Andrew D.A.D. Zechnich Andrew D.A.D., Dean G.D.G. Haxby Dean G.D.G., Second-Generation Antihistamines. A Comparative Review, „Drugs”, 57 (1), 1999, s. 31–47, DOI: 10.2165/00003495-199957010-00004, PMID: 9951950 (ang.).
↑ R.R. Leurs R.R., M.K.M.K. Church M.K.M.K., M.M. Taglialatela M.M., H₁-antihistamines: inverse agonism, anti-inflammatory actions and cardiac effects, „Clinical & Experimental Allergy”, 32 (4), 2002, s. 489–498, DOI: 10.1046/j.0954-7894.2002.01314.x, PMID: 11972592 (ang.).
↑ F. Estelle R.F.E.R. Simons F. Estelle R.F.E.R., H₁-Antihistamines. More relevant than ever in the treatment of allergic disorders, „The Journal of Allergy and Clinical Immunology”, 112 (4), 2003, s. S42–S52, DOI: 10.1016/S0091-6749(03)01876-1, PMID: 14530788 (ang.).
↑ FrancescaF. Levi-Schaffer FrancescaF., RonR. Eliashar RonR., Mast Cell Stabilizing Properties of Antihistamines, „Journal of Investigative Dermatology”, 129 (11), 2009, s. 2549–51, DOI: 10.1038/jid.2009.256, PMID: 19826448 (ang.).
↑ Gailen D.G.D. Marshall Gailen D.G.D., jr., Therapeutic options in allergic disease: Antihistamines as systemic antiallergic agents, „The Journal of Allergy and Clinical Immunology”, 106 (5), 2000, s. S303–S309, DOI: 10.1067/mai.2000.110165, PMID: 11080746 (ang.).
↑ JeanJ. Bousquet JeanJ., Paul vanP. Cauwenberge Paul vanP., NikolaiN. Khaltaev NikolaiN., Allergic Rhinitis and Its Impact on Asthma, „The Journal of Allergy and Clinical Immunology”, 108 (5), 2001, s. S147–S334, DOI: 10.1067/mai.2001.118891, PMID: 11707753 (ang.).
↑ M.S.M.S. Ashenager M.S.M.S. i inni, Inhibition of Cytokine-Induced Expression of T-cell Cytokines by Antihistamines, „Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology”, 17 (1), 2007, s. 20–26, PMID: 17323859 (ang.).
↑ J.M.J.M. Negro-Alvarez J.M.J.M. i inni, Antiallergic properties of antihistamines, „Allergologia et Immunopathologia”, 24 (4), 1996, s. 177–183, PMID: 8939275 (ang.).
↑ AnimaA. Ghosal AnimaA. i inni, Metabolism of Loratadine and Further Characterization of Its In Vitro Metabolites, „Drug Metabolism Letters”, 3 (3), 2009, s. 162–170, DOI: 10.2174/187231209789352067, PMID: 19702548 (ang.).

Bibliografia

Inês CristinaI.C. Camelo-Nunes Inês CristinaI.C., New antihistamines: a critical view, „Jornal de Pediatria”, 82 (5), 2006, s. S173–S180, DOI: 10.1590/S0021-75572006000700007, PMID: 17136293 (ang. • port.).
Loratadine, [w:] Pharmindex [online] [dostęp 2010-04-10] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[SA-1] Loratadine [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 26 kwietnia 2022, numer katalogowy: L9664 [dostęp 2022-07-29] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)

[2] James W.J.W. Slater James W.J.W., Andrew D.A.D. Zechnich Andrew D.A.D., Dean G.D.G. Haxby Dean G.D.G., Second-Generation Antihistamines. A Comparative Review, „Drugs”, 57 (1), 1999, s. 31–47, DOI: 10.2165/00003495-199957010-00004, PMID: 9951950 (ang.).

[3] R.R. Leurs R.R., M.K.M.K. Church M.K.M.K., M.M. Taglialatela M.M., H₁-antihistamines: inverse agonism, anti-inflammatory actions and cardiac effects, „Clinical & Experimental Allergy”, 32 (4), 2002, s. 489–498, DOI: 10.1046/j.0954-7894.2002.01314.x, PMID: 11972592 (ang.).

[4] F. Estelle R.F.E.R. Simons F. Estelle R.F.E.R., H₁-Antihistamines. More relevant than ever in the treatment of allergic disorders, „The Journal of Allergy and Clinical Immunology”, 112 (4), 2003, s. S42–S52, DOI: 10.1016/S0091-6749(03)01876-1, PMID: 14530788 (ang.).

[5] FrancescaF. Levi-Schaffer FrancescaF., RonR. Eliashar RonR., Mast Cell Stabilizing Properties of Antihistamines, „Journal of Investigative Dermatology”, 129 (11), 2009, s. 2549–51, DOI: 10.1038/jid.2009.256, PMID: 19826448 (ang.).

[6] Gailen D.G.D. Marshall Gailen D.G.D., jr., Therapeutic options in allergic disease: Antihistamines as systemic antiallergic agents, „The Journal of Allergy and Clinical Immunology”, 106 (5), 2000, s. S303–S309, DOI: 10.1067/mai.2000.110165, PMID: 11080746 (ang.).

[7] JeanJ. Bousquet JeanJ., Paul vanP. Cauwenberge Paul vanP., NikolaiN. Khaltaev NikolaiN., Allergic Rhinitis and Its Impact on Asthma, „The Journal of Allergy and Clinical Immunology”, 108 (5), 2001, s. S147–S334, DOI: 10.1067/mai.2001.118891, PMID: 11707753 (ang.).

[8] M.S.M.S. Ashenager M.S.M.S. i inni, Inhibition of Cytokine-Induced Expression of T-cell Cytokines by Antihistamines, „Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology”, 17 (1), 2007, s. 20–26, PMID: 17323859 (ang.).

[9] J.M.J.M. Negro-Alvarez J.M.J.M. i inni, Antiallergic properties of antihistamines, „Allergologia et Immunopathologia”, 24 (4), 1996, s. 177–183, PMID: 8939275 (ang.).

[10] AnimaA. Ghosal AnimaA. i inni, Metabolism of Loratadine and Further Characterization of Its In Vitro Metabolites, „Drug Metabolism Letters”, 3 (3), 2009, s. 162–170, DOI: 10.2174/187231209789352067, PMID: 19702548 (ang.).

[1]

R06AA – Etery alkiloaminowe	bromazyna difenhydramina klemastyna chlorfenoksamina difenylopiralina karbinoksamina doksylamina trymetobenzamid dimenhydrynat
R06AB – Pochodne alkiloaminy	bromfeniramina dekschlorfeniramina dimetynden chlorfenamina feniramina deksbronfeniramina talastyna
R06AC – Pochodne diamin etylenowych	mepiramina histapirodyna chloropiramina tripelenamina metapirylen tonzylamina
R06AD – Pochodne fenotiazyny	alimemazyna prometazyna tietyloperazyna metdylazyna hydroksyetyloprometazyna tiazynam mekwitazyna oksomemazyna izotipendyl
R06AE – Pochodne piperazyny	buklizyna cyklizyna chlorocyklizyna meklozyna oksatomid cetyryzyna lewocetyryzyna
R06AX – Inne	bamipina cyproheptadyna tenalidyna fenindamina antazolina triprolidyna pirobutamina azatadyna astemizol terfenadyna loratadyna mebhydrolina deptropina ketotifen akrywastyna azelastyna tritokwalina ebastyna pimetyksen epinastyna mizolastyna feksofenadyna desloratadyna rupatadyna bilastyna chifenadyna sekwifenadyna pirobutamina