Live at the Zoom Club

Live at the Zoom Club (October 13, 1972) – album koncertowy King Crimson, wydany w maju 2002 roku nakładem Discipline Global Mobile jako podwójny CD. Ukazał się jak nr 20. w serii wydawniczej „The King Crimson Collectors’ Club”^[1].

W maju 1972 roku Robert Fripp rozpoczął reaktywowanie zespołu King Crimson w nowym składzie, który wspólnie z nim tworzyli: basista i wokalista John Wetton, perkusista Bill Bruford, skrzypek David Cross i perkusjonista Jamie Muir. We wrześniu zespół rozpoczął nagrywanie materiału na nowy album, po czym wyruszył w trasę koncertową^[2].

13 października zespół ten zadebiutował w Zoom Club we Frankfurcie w Niemczech. Zarejestrowany wówczas koncert pojawił się na licznych bootlegach, a po latach doszło do rekonstrukcji dźwiękowej i oficjalnego wydania tych nagrań. Na program złożyły się, między innymi dwie części „Larks' Tongues in Aspic”, „Book of Saturday”, „Easy Money” i „Exiles”, a także improwizacja „Zoom Zoom”^[3]. Niektóre utwory różniły się znacząco od swych wersji studyjnych^[4].

Lista i informacje według Discogs^[1]:

1.	Larks' Tongues In Aspic (Part I)	8:23
2.	Book Of Saturday	3:16
3.	Zoom	22:03
4.	Improv: Zoom Zoom	44:48
		1:18:30

1.	Easy Money	4:08
2.	Improv: Fallen Angel	4:12
3.	Improv: Z'Zoom	4:48
4.	Exiles	8:36
5.	The Talking Drum	6:13
6.	Larks' Tongues In Aspic (Part II)	8:37
		36:34

Wszystkie utwory napisali: Cross, Fripp, Wetton, Bruford, Muir z wyjątkiem:

• 2-6: Fripp
• 1-2, 2-1: Fripp, Wetton, Palmer-James
• 2-4: Cross, Fripp, Palmer-James

• David Cross – skrzypce, flet, melotron
• Robert Fripp – gitara, melotron
• John Wetton – gitara basowa, wokal
• Bill Bruford – perkusja
• Jamie Muir – instrumenty perkusyjne, różne przedmioty

• produkcja – David Singleton i Alex R. Mundy
• edycja cyfrowa – Alex R. Mundy
• zdjęcia – Roger Perry, Robert Ellis
• informacje na okładce – Sid Smith
• projekt – Hugh O’Donnell

Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic	[3]
Prog Archives	3.42/5.0[5]
Teraz Rock	[4]

Lindsay Planer z AllMusic jest zdania, iż Live at the Zoom Club, 1972 „to jak dotąd jeden z najbardziej satysfakcjonujących tomów w serii wydań archiwalnych – pomimo niezbyt doskonałej jakości dźwięku z nieautoryzowanej taśmy. Nieodłączne piękno kryje się w duchu i wyjątkowości tego wykonania, zapewniając spójny blask całości”. Autor podkreśla wkład Jamie Muira w brzmienie i wykonanie, słyszalne zwłaszcza w „Book of Saturday” i „Zoom”^[3].

Zdaniem Jordana Babuli z magazynu Teraz Rock „jakość nagrań jest tragiczna” a zespołowe improwizacje (zwłaszcza w „Zoom, Zoom”) są „mało interesujące”^[4].