Lewis and Harris

Lewis and Harris

Leòdhas agus na Hearadh
Lewis an Harris

Zdjęcie satelitarne wyspy
Kontynent	Europa
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Szkocja
Akwen	Ocean Atlantycki
Archipelag	Hebrydy Zewnętrzne
Powierzchnia	2151 km²
Długość linii brzegowej	1193 km
Najwyższy punkt	An Cliseam, 799 m n.p.m.
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość	21 031 9,8 os./km²
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Lewis and Harris
Położenie na mapie Szkocji Lewis and Harris
Położenie na mapie Hebrydów Zewnętrznych Lewis and Harris
58°06′45″N 6°43′00″W/58,112500 -6,716667
Multimedia w Wikimedia Commons

Lewis and Harris (gael. Leòdhas agus na Hearadh, scots Lewis an Harris) – wyspa w północno-zachodniej Szkocji, największa i najbardziej na północ wysunięta wyspa archipelagu Hebrydów Zewnętrznych. Liczy 2151 km²^[1], co czyni ją trzecią pod względem powierzchni wśród Wysp Brytyjskich (po Wielkiej Brytanii i Irlandii). Od wybrzeża Wielkiej Brytanii, od którego oddalona jest o około 40 km, oddziela ją cieśnina The Minch^[2].

Wyspa obejmuje dwie części, o odmiennym krajobrazie i historii, które choć fizycznie ze sobą połączone, w literaturze często traktowane są z tego względu jako osobne wyspy^[2][3]. Północna część wyspy – Lewis – jest nizinna, z licznymi jeziorami, w przeszłości przynależała do hrabstwa Ross and Cromarty. Południowa, mniejsza – Harris – jest górzysta (najwyższy szczyt – An Cliseam, 799 m n.p.m.^[4]) i należała do hrabstwa Inverness-shire^[2].

Znaczną część wyspy pokrywają wrzosowiska^[2]. Cechuje ją urozmaicona linia brzegowa, o długości 1193 km^[1].

Tradycyjne zajęcia lokalnej ludności to hodowla owiec i bydła, rybołówstwo, produkcja tweedu. Współcześnie istotną rolę odgrywa turystyka^[2][3].

W 2011 roku wyspę zamieszkiwało 21 031 mieszkańców (w 2001 roku – 19 918). Stornoway, położone na wschodnim wybrzeżu Lewis, jest największym miastem i ośrodkiem administracyjnym Hebrydów Zewnętrznych, skupiającym blisko połowę mieszkańców wyspy. Znaczna część ludności posługuje się językiem gaelickim^[2].