Leukerbad
46°23′N 7°38′E/46,383333 7,633333
| |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kanton | |||
| Okręg | |||
| BFS Nummer | |||
| Zarządzający |
Christian Grichting↗ | ||
| Powierzchnia |
67,32 km² | ||
| Wysokość |
1 402 m n.p.m. | ||
| Populacja (31 grudnia 2021) • liczba ludności • gęstość |
| ||
| Nr kierunkowy |
027 | ||
| Kod pocztowy |
3954 | ||
| Tablice rejestracyjne |
VS | ||
| |||
Położenie na mapie Szwajcarii  | |||
| 46°23′N 7°38′E/46,383333 7,633333
| |||
| Strona internetowa | |||
Leukerbad (gsw. Leiggerbad, fr. Loèche-les-Bains) – miejscowość uzdrowiskowa i gmina (Politische Gemeinde) w południowej Szwajcarii, w kantonie Valais, w okręgu (Bezirk) Leuk. Leży w Alpach Berneńskich. Jest znaną bazą narciarską i ośrodkiem sportowym.
Oprócz stoków przygotowanych dla narciarzy i snowboardzistów Leukerbad jest także dobrą bazą wypadową w okoliczne szczyty jak np.: Wildstrubel, Balmhorn, Rinderhorn czy Torrenthorn.
W przeszłości rozgrywano tutaj także zawody Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim.
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość Leukerbad leży po południowej stronie głównego grzbietu Alp Berneńskich (będącego tu fragmentem Wielkiego Europejskiego Działu Wodnego), wysoko, w rozszerzeniu doliny rzeki Dala (dopływu Rodanu). Obszar gminy obejmuje jednak również tereny położone na północ od przełęczy Gemmi, w tym bezodpływowe jezioro Daubensee oraz niewielki fragment cieków potoku Schwarzbach (dopływ rzeki Kander), już w zlewisku Morza Północnego[2].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]W Leukerbad mieszka 1 321 osób[1]. W 2021 roku 35,4% populacji gminy stanowiły osoby urodzone poza Szwajcarią[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Tutejsze wody mineralne znane były już w średniowieczu. Miejscowość była słynna jako punkt na szlaku wiodącym z doliny Rodanu przez grzbiet Alp (przełęcz Gemmi) do Berna, zaś w ciągu XIX w. stanowiła obowiązkowy punkt na trasie alpejskich pieszych wycieczek turystycznych[3]. Tu wynajmowano muły i przewodników. W sierpniu 1834 r. podczas wielodniowej wycieczki alpejskiej w towarzystwie m. in. Teresy Wodzińskiej z dwoma córkami (Marią i Józefą) oraz trzema synami (Antonim, Feliksem i Kazimierzem) gościł w Leukerbad Juliusz Słowacki. W liście do matki, Salomei Bécu, datowanym w Genewie 21-23 sierpnia tegoż roku, wspominał widok na Leukerbad z przełęczy Gemmi: Na zielonej równinie pod tą górą leży miasteczko sławne wodami Louèche... Żadne opisy nie odmalują wam zieloności szmaragdowej, którą widać w dolinie – tych domów białych, ktore po niej są rozsypane – tej góry żółtego koloru – tych gazowych chmur, które się wieszają po jej szczytach.[4]
Transport
[edytuj | edytuj kod]Przez teren gminy przebiega droga główna nr 211.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Leukerbad w I poł. XIX w., w głębi droga na przełęcz Gemmi -
Widok na Leukerbad -
Leukerbad -
Leukerbad zimą
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Bundesamt für Statistik, Ständige Wohnbevölkerung nach Staatsangehörigkeitskategorie, Geschlecht und Gemeinde, definitive Jahresergebnisse, 2020 - 2020 | Tabelle [online], Bundesamt für Statistik, 1 września 2021 [dostęp 2022-05-16] (niem.).
- ↑ Mapa SuisseMobile. [dostęp 2024-11-05].
- ↑ Suisse. Guide vert Michelin. Michelin et Cie, 1985, s. 125. ISBN 2-06-005-602-0.
- ↑ Stanisław Makowski: W szwajcarskich górach. Alpejskie krajobrazy Słowackiego, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1976, s. 141-142