Przejdź do zawartości

Leopardus pajeros

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopardus pajeros[1]
(Desmarest, 1816)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Rodzina

kotowate

Podrodzina

koty

Rodzaj

ocelot

Gatunek

Leopardus pajeros

Synonimy
Zasięg występowania
Mapa występowania

Leopardus pajerosgatunek ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1816 roku francuski zoolog Anselme Gaëtan Desmarest nadając mu nazwę Felis pajeros[2]. Holotyp pochodził z Santa Rosa, w Departamento Capital, w prowincji La Pampa, w Argentynie[9].

Analizy molekularne, morfologiczne i biogeograficzne z 2020 roku wykazały, że L. pajeros jest odrębnym gatunkiem[10][11]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[11].

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

L. pajeros występuje na pampasowe łąkach od prowincji Buenos Aires w Brazylii po południową Argentynę i Chile; występowanie w północnej Argentynie niepewne[11].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Leopardus pajeros posiada sierść o zróżnicowanym umaszczeniu, która w zależności od podgatunku może przybierać barwę od żółtobiałej do szarobrązowej. Koty te mają krótki pysk i duże, bursztynowe oczy. Ich nogi są krótkie i grube, a ogon puszysty. U niektórych osobników występują też czarne lub brązowe plamy i paski.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Leopardus pajeros występuje na terenach trawiastych, jak również leśnych, bagiennych i górzystych. Gatunek ten jest słabo znany ludziom i niewiele wiadomo na temat jego zwyczajów. Żywi się małymi zwierzętami (ptakami, gryzoniami), na które poluje głównie w nocy. Często zapuszcza się także do siedzib ludzkich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leopardus pajeros, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b A.G. Desmarest: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc.. Wyd. Nouv. éd. presqu' entièrement refondue et considérablement angmentée. T. 6. Paris: Chez Deterville, 1816, s. 114. (fr.).
  3. L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3. Cz. 2. Jena: August Schmid, 1816, s. 744. (niem.).
  4. I. von Olfers: Bemerkungen zu Illiger’s Überblick der Säugeth-iere nach ihrer Vertheilung über die Welttheile, rücksichtlich der Südamericanischen Arten (Species). W: W.L. von Eschwege: Journal von Brasilien oder vermischte Nachrichten aus Brasilien, auf wissenschaftlichen Reisen gesammelt. Cz. 2. Weimar: Herzoglich Sächsisch Privilegirtes Landes-Industrie-Comptoir, 1818, s. 231. (niem.).
  5. H.R. Schinz: Das Thierreich, eingetheilt nach dem Bau der Thiere als Grundlage ihrer Naturgeschichte und der vergleichenden Anatomie von den Herrn Ritter von Cuvier. Cz. 1: Säugethiere und Vögel. Stuttgart und Tübingen: in der J.G. Cotta’schen Buchhandlung, 1821, s. 237. (niem.).
  6. J.E. Gray. Notes on the Skulls of the Cats (Felidæ). „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1867, s. 270, 1867. (ang.). 
  7. O.. New Neotropical mammals, with a note on the species of Reithrodon. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 8 (45), s. 247, 1901. (ang.). 
  8. D.A. Larrañaga: Escritos de Don Dámaso Antonio Larrañaga. Montevideo: Instituto Histórico y Geográfico del Uruguay, 1923, s. 345. (hiszp.).
  9. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Leopardus pajeros. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-03].
  10. F.O. Do Nascimento, J. Cheng & A. Feijó. Taxonomic revision of the pampas cat Leopardus colocola complex (Carnivora: Felidae): an integrative approach. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 191 (2), s. 575–611, 2021. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlaa043. (ang.). 
  11. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 145. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  12. Palmer 1904 ↓, s. 369.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 497.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]