Kunlun
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Najwyższy szczyt |
Liushi Shan (7167 m n.p.m.) |
| Długość |
2500 km |
Położenie na mapie Chin  | |
| 36°N 84°E/36,000000 84,000000 | |
Kunlun (chiń. upr. 昆仑山; chiń. trad. 崑崙山; pinyin Kūnlún Shān) – łańcuch górski w zachodnich Chinach, na północnym skraju Wyżyny Tybetańskiej, łączący Karakorum na zachodzie i Ałtyn-Tag na wschodzie. Rozciąga się na długości ok. 2500 km. Najwyższym szczytem Kunlunu jest Liushi Shan o wysokości 7167 m n.p.m., wznoszący się w zachodniej części tego pasma.
Kunlun zbudowany jest z paleozoicznych skał osadowych i metamorficznych, wypiętrzonych w trakcie orogenezy alpejskiej. Łańcuch złożony jest z równoległych do siebie pasm, rozdzielanych zapadliskami. Klimat wysokogórski, bardzo suchy. Skąpa roślinność, wieczne śniegi i lodowce powyżej 4200 m n.p.m.
Mitologia
[edytuj | edytuj kod]Góry Kunlun odgrywały ważną rolę w mitologii chińskiej, a następnie w religijnej wersji taoizmu, gdzie uznawane były za siedzibę Najwyższego Bóstwa[1] oraz innych bogów i nieśmiertelnych istot. Do najważniejszych mieszkańców mieli zaliczać się Żółty Cesarz i bogini Xiwangmu[2].
Wierzono powszechnie, że w górach Kunlun znajduje się raj[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia historyczna świata. T. III. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2000, s. 273. ISBN 83-85909-61-3.
- ↑ Jeremy Roberts: Chinese Mythology A to Z. New York: Chelsea House, 2010, s. 69. ISBN 978-1-60413-436-0.
- ↑ John S. Major: Heaven and earth in early Han thought: chapters three, four and five of the Huainanzi. Albany: SUNY Press, 1993, s. 158. ISBN 0-7914-1586-4.