Kroniki Czterech Mistrzów
Kroniki Czterech Mistrzów lub Kroniki Królestwa Irlandii przez Czterech Mistrzów spisane (ang. The Annals of the Four Masters, irl. Annala Rioghachta Éireann) – kroniki średniowiecznej historii Irlandii. Wpisy rozciągają się pomiędzy datą Potopu w 2242 A.M. a rokiem 1616 n.e., jednak uważa się, że najwcześniejsze dotyczą ok. 550 roku n.e.
Kroniki to w większości zbiór wcześniejszego dziejopisarstwa, jednakże znajdują się w nich również fragmenty oryginalnie spisane przez autorów. Zbierano je w latach 1632–1636 w klasztorze franciszkanów w hrabstwie Donegal. Wpisy dotyczące XII wieku i czasów wcześniejszych pochodzą ze średniowiecznych kronik klasztornych. Wpisy późniejsze pochodzą z dokumentów iryjskiej arystokracji (np. Kroniki Ulsteru), natomiast siedemnastowieczne opierają się na prywatnych kolekcjach i obserwacjach.
Głównym autorem kronik był Michael O'Clery, w pracy pomagali mu Peregrine O’Clery, Fergus O’Mulconry i Peregrine O'Duignan. Mimo iż tylko Michael O’Cleary był franciszkaninem wkrótce stali się znani jako czterej mnisi, oryginalnie w gaelickim Na Ceithre Maistir. Angielska wersja określenia brzmiała The Four Masters (Czterej Mistrzowie); później nazwa ta została związana z samymi kronikami. Patronem projektu był Fearghal Ó Gadhra, hrabia Sligo.
W oryginale kroniki zostały spisane w języku iryjskim. Istnieją kopie manuskryptów, które znajdują się w Trinity College w Dublinie, Royal Irish Academy i w University College Dublin.
Pierwsze znaczące tłumaczenie na język angielski (poczynając od roku 1171 n.e.) zostało opublikowane przez Owena Connellana w 1846 roku. W skład tłumaczenia Connellana wchodzą kompletne kroniki od XI do XVII wieku, było ono jedyną wersją posiadającą czterokolorowe czcionki oraz załączoną dużą składaną mapę z zaznaczonymi lokacjami rodzin w Irlandii. Niemal zapomniana przeleżała ponad 150 lat, ale ostatecznie została ocalona i ponownie opublikowana na początku XXI wieku. Translacja Connellana doczekała się kontynuacji w postaci pełnego tłumaczenia autorstwa historyka Johna O’Donovana.