Koziorożec kaukaski
Capra caucasica[1] | |
Güldenstädt i Pallas, 1783 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Gromada | |
Podgromada | |
Infragromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
koziorożec kaukaski |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Koziorożec kaukaski[3][4][5] (Capra caucasica) – gatunek ssaka z rodziny wołowatych, występujący endemicznie w zachodniej części Kaukazu: w Gruzji, południowo-zachodniej Rosji[2][6] i być może w Azerbejdżanie[6] – na wysokości 800–4000 m n.p.m.[2] (lub do 4200 m n.p.m.[4]). Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaliczyła go do gatunków zagrożonych wymarciem i umieściła w kategorii EN (endangered)[2].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]W oparciu o same badania morfologiczne gatunek koziorożec kaukaski był przez zoologów opisywany jako podgatunek Capra ibex (koziorożec alpejski)[4][5][7]. W oparciu o przeprowadzone badania Capra caucasica jest przez systematyków wydzielana jako odrębny gatunek[1][3][6], lecz trwają dyskusje czy jest kladem odrębnym w stosunku do gatunku koza bezoarowa (C. aegagrus)[2][8].
Gatunek obejmuje trzy podgatunki[6][3]:
- C. c. caucasica Güldenstädt i Pallas, 1783 – Rosja[2],
- koziorożec walcorogi – C. c. cylindricornis (Blyth, 1841),
- C. c. severtzovi Menzbier, 1888.
Wygląd
[edytuj | edytuj kod]W zależności od pory roku sierść koziorożca kaukaskiego w części grzbietowej przyjmuje barwy od brudnożółtej, szarej lub rdzawoczerwonawobrązowej (latem) po ciemniejszy – szarobrązowy. U samców część czołowa jest ciemniejsza od pozostałych części ciała. Całkowita długość ciała samców – 165 cm (samic 120–140 cm[9]), wysokość w kłębie – 109 cm, masa ciała samców – 96 kg[7] (65–80 kg[9]), a może także przekraczać 100 kg. Rogi, o średniej długości 48–118 cm, występują u obu płci, choć u samców są dużo większe. Samce charakteryzują się niewielką bródką[7].
Kariotyp
[edytuj | edytuj kod]Garnitur chromosomowy koziorożca kaukaskiego tworzy 30 par (2n=60) chromosomów[7].
Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Poza okresem godowym samce są samotnikami, samice żyją w grupach rodzinnych. W zimie koziorożce łączą się w stada i schodzą na niżej położone tereny[4].
Rozmnażanie
[edytuj | edytuj kod]Po ciąży trwającej 150–160 (lub 165–175) dni w okresie od maja do lipca rodzi się jedno młode. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 2 lat, samce – 4–5 lat, jednak samica rodzi pierwsze młode dopiero po osiągnięciu 3–4 lat. Umieralność wśród noworodków sięga 50% w pierwszym miesiącu życia. Projekt publikacji załączników CITES informuje, że zdaniem wielu badaczy koziorożec kaukaski żyje średnio 14–15 lat, z prawdopodobieństwem dożycia nawet ponad 20 lat. Inni cytowani zoolodzy uważają, że większość ze zwierząt żyjących na wolności nie dożywa 10–12 roku życia[9].
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Koziorożec kaukaski jest endemitem zachodniej części pasma górskiego Kaukazu. Występuje w Gruzji, południowo-zachodniej Rosji[2][6] i być może w Azerbejdżanie[6] – na wysokości 800–4000 m n.p.m.[2] (lub do 4200 m n.p.m.[4]).
Ekologia
[edytuj | edytuj kod]Koziorożec kaukaski jest roślinożercą, żywi się głównie trawą, lecz w skład jego diety wchodzi ponad sto zróżnicowanych gatunków roślin. Chętnie liże też sól występującą naturalnie w górach. Do drapieżników polujących na koziorożce kaukaskie należy wilk szary i ryś euroazjatycki, a w przeszłości także lampart plamisty (rzadko już spotykany na Kaukazie)[2].
Zagrożenie
[edytuj | edytuj kod]W 2004 roku łączna liczebność populacji koziorożców kaukaskich była szacowana na 5000–6000 osobników, lecz może być nieco mniejsza. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest kłusownictwo, presja ze strony człowieka i drapieżników oraz utrata siedlisk na skutek zajmowania pastwisk dla zwierząt gospodarskich (owiec i kóz domowych), a także ostre zimy. Do naturalnych przyczyn śmierci tych zwierząt zaliczane są także skutki schodzenia lawin śnieżnych. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody zaliczyła koziorożce kaukaskie do gatunków zagrożonych wymarciem i umieściła je w kategorii EN (endangered)[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Capra caucasica, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Capra caucasica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b c d e Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
- ↑ a b Zygmunt Kraczkiewicz: SSAKI. Wrocław: Polskie Towarzystwo Zoologiczne - Komisja Nazewnictwa Zwierząt Kręgowych, 1968, s. 81, seria: Polskie nazewnictwo zoologiczne.
- ↑ a b c d e f Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Capra caucasica. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 29 maja 2016]
- ↑ a b c d Francesca Parrini, James W. Cain (III), Paul R. Krausman. Capra ibex. „Mammalian Species”. 830, s. 1–12, 2008. (ang.).
- ↑ E. Y. Kazanskaya, M. V. Kuznetsova, A. A. Danilkin. Phylogenetic reconstructions in the genus Capra (Bovidae, Artiodactyla) based on the mitochondrial DNA analysis. „Animal Genetics”. 43 (2), s. 181-189, 2007. Springer. ISSN 1608-3369. (ang.).
- ↑ a b c Konwencja o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (Consideration of proposals for amendment of appendices I and II), t. CoP1 7 Prop. XXX – p. 1, United Nations Environment Programm, 2016, s. 1-13 (ang.).