Korbinian Brodmann

Korbinian Brodmann

Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1868 Liggersdorf
Data i miejsce śmierci	22 sierpnia 1918 Monachium
Alma Mater	Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium Uniwersytet Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Berlinie Uniwersytet Albrechta i Ludwika we Fryburgu
Uczelnia	Uniwersytet w Jenie Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Berlinie
Multimedia w Wikimedia Commons

Korbinian Brodmann (ur. 17 listopada 1868 w Liggersdorf, zm. 22 sierpnia 1918 w Monachium) – niemiecki lekarz neurolog, jeden z twórców cytoarchitektoniki ludzkiego mózgu, najbardziej znany z podziału kory mózgu na 47 pól (nazwanych później polami Brodmanna).

Urodził się w 1868 roku w Liggersdorf. Jego rodzicami byli rolnik Joseph Brodmann (1834–?) i jego żona Sophie z domu Benkler (1842–1887). Miał starszą siostrę Verenę, zamężną Bosch (1866–1939)^[1]. Uczęszczał do szkoły elementarnej w rodzinnej miejscowości, następnie uczył się przez dwa lata w szkole w Überlingen, przez rok w gimnazjum w Sigmaringen i kolejne sześć lat w gimnazjum w Konstancji. Latem 1889 otrzymał świadectwo dojrzałości.

Studiował medycynę na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, Uniwersytecie Juliusza i Maksymiliana w Würzburgu, Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie oraz Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu. Studia te ukończył w 1895 roku. Następnie studiował za granicą, w Lozannie, po czym wrócił do Monachium i w tamtejszej klinice uczył się psychiatrii u Grasheya. W 1896 podjął pracę asystenta w Klinice Neurologicznej w Alexanderbad u Oskara Vogta. Pod jego wpływem postanowił skoncentrować się na neurologii. W 1898 roku doktoryzował się w Lipsku po przedstawieniu pracy na temat „przewlekłego stwardnienia wyściółki” („chronische Ependymsklerose”)^[2].

Od marca 1898 do czerwca 1900 pracował jako lekarz asystent w Klinice Psychiatrycznej Uniwersytetu w Jenie u Ottona Binswangera, a potem, od lipca 1900 do sierpnia 1901, w Miejskim Przytułku dla Chorych Umysłowo we Frankfurcie u Emila Sioli, gdzie miał możliwość pracy z Alois Alzheimerem. Od sierpnia 1901 do października 1910 roku asystent w Instytucie Neurologii Uniwersytetu w Berlinie, jako asystent Oskara Vogta.

3 kwietnia 1917 ożenił się z Margarete Franke (1898–1918)^[3]. W 1918 urodziła im się córka Ilse, późniejsza żona Joachima von Sanderslebena.

1 kwietnia 1918 został kierownikiem oddziału topograficzno-anatomicznego Instytutu w Monachium. Niedługo potem zachorował na zapalenie płuc, nieoczekiwanie powikłane posocznicą. Zmarł 22 sierpnia 1918. Pochowany został na cmentarzu w Forst^[4]. Wspomnienia o nim napisali Vogt^[5], Spielmeyer^[6], Schwartz^[7], Fleischer^[8], Kraepelin^[9], Nissl^[10], Holmgren^[11] i Cole^[12]

Opisywany był jako człowiek wszechstronnych zainteresowań, introwertyk. Vogt w prywatnej korespondencji wyjawił, że u Brodmanna rozpoznano (Gaupp, Knauer) paranoję^[13].

W 1909 ukazała się klasyczna praca Brodmanna Vergleichende Lokalisationslehre der Grosshirnrinde in ihren Prinzipien dargestellt auf Grund des Zellenbaues, w której zaproponował podział kory mózgowej na pola cytoarchitektoniczne. W 1925 ukazało się drugie wydanie tego dzieła; w 1985 reprint, a w 1994 pierwsze tłumaczenie na język angielski (Laurence Garey)^[14]. Podział Brodmanna jest najpopularniejszym i stosowanym do dziś podziałem kory mózgowej, a wyróżnione w nim pola określa się jako pola Brodmanna.

• Die Erblichkeitsfrage in der Neuropathologie; kritische Literaturübersicht. Zeitschrift für Hypnotismus 5, ss. 239-247, 1896/1897
• Ein Beitrag zur Kenntniss der chronischen Ependymsklerose. Leipzig: Metzger & Wittig, 1898
• Zur Methodik der hypnotischen Behandlung. Zeitschrift für Hypnotismus 6/7, ss. 1; 228; 266, 1897/1898
• Zusammenstellung der Literatur über Hysterie aus den Jahren 1896 und 1897. Zeitschrift für Hypnotismus 6/7, ss. 290; 172; 342, 1897/1898
• Neuritis ascendens traumatica ohne äussere Verwundung. Münchner Medizinische Wochenschrift 47, ss. 24–25 (1900)
  • to samo w: Deutsche Medizinische Wochenschrift 26, s. 189, 1900
• Kritischer Beitrag zur Symptomatologie der isolirten Serratuslähmung nebst Bemerkungen über die erwerbsschädigenden Folgen derselben^[15]. 1900
• Die Anwendung des Polarisationsmicroscops auf die Untersuchung degenerirter markhaltiger Nervenfasern. Centralblatt für Nervenheilkunde und Psychiatrie 12, ss. 193-213, 1901
• Plethysmographische Studien am Menschen. Journal für Psychologie und Neurologie 1, ss. 10-71, 1902
• Bemerkungen zur Untersuchung des Nervensystems im polarisierten Lichte. „Journal für Psychologie und Neurologie” 2, ss. 211-213 (1903)
• Experimenteller und klinischer Beitrag zur Psychopathologie der polyneuritischen Psychose. „Journal für Psychologie und Neurologie” 1, s. 225, 1902/1903
• Beiträge zur histologischen Lokalisation der Grosshirnrinde; der Calcarinatypus. Journal für Psychologie und Neurologie 2, ss. 133-159, 1903
• Zur histologischen Lokalisation der Hirnrinde. Berliner klinische Wochenschrift 40, s. 1198, 1903
• Zur cytohistologischen Lokalisation der Sehsphäre. Münchner Medizinische Wochenschrift 50, s. 756, 1903
• Zur histologischen Lokalisation der menschlichen Grosshirnrinde. Allgemeine Zeitschrift für Psychiatrie 60, s. 926-931, 1903
• Der Calcarinatypus. „Journal für Psychologie und Neurologie” ss. 133-159, 1903/1904
• Beiträge zur histologischen Lokalisation der Grosshirnrinde; die Regio rolandica. Journal für Psychologie und Neurologie 2, ss. 79-107, 9 pl. 1903/1904
• Experimenteller und klinischer Beitrag zur Psychopathologie der polyneuritischen Psychose. Journal für Psychologie und Neurologie 3, ss. 1-48, 1904
• Bielschowsky M, Brodmann K. Zur feineren Histologie und Histopathologie der Grosshirnrinde. Journal für Psychologie und Neurologie 5, ss. 173-200, 1905
• Beiträge zur histologischen Lokalisation der Grosshirnrinde: dritte Mitteilung: Die Rindenfelder der niederen Affen. Journal für Psychologie und Neurologie 4, ss. 177–226, 1905
• Die Rindenfelder der niederen Affen. Journal für Psychologie und Neurologie 4, ss. 177-226, 1905
• Ueber den allgemeinen Bauplan des Cortex pallii bei den Mamaliern und zwei homologe Rindenfelder im besonderen; zugleich ein Beitrag zur Furchenlehre. Journal für Psychologie und Neurologie ss. 275-400, 1905/1906
• Der Riesenpyramidentypus und sein Verhalten zu den Furchen bei den Karnivoren. Journal für Psychologie und Neurologie 6, ss. 108-120, 1904/1906
• Physiologische Differenzen der vorderen und hinteren Centralwindung. Berliner klinische Wochenschrift 43, s. 563 (1906)
• Bemerkungen über die Fibrillogenie und ihre Beziehungen zur Myelogenie mit besonderer Berücksichtigung des Cortex cerebri. Neurologisches Centralblatt26, ss. 338-349, 1907
• Bielschowsky M, Brodmann K. Zur feineren Histologie und Histopathologie der Grosshirnrinde mit besonderer Berücksichtigung der Dementia paralytica, Dementia senilis und Idiotie. „Journal für Psychologie und Neurologie” 5 (1908)
• Die Cortexgliederung des Menschen. Journal für Psychologie und Neurologie 10, s. 231-246, 1907/1908
  • Contributions to a Histological Localization of the Cerebral Cortex. Communication: The Division of the Human Cortex. W: Broca's Region ss. 334-337, 2006 ISBN 978-0-19-517764-0
• Ueber Rindenmessungen. Centralblatt für Nervenheilkunde und Psychiatrie 31, ss. 781-798, 1908
• Die cytoarchitektonische Cortexgliederung der Halbaffen (Lemuriden). Journal für Psychologie und Neurologie 10, Ergnzngshft., 287-334 (1908)
• Antwort an Th. Kaes: Ueber Rindenmessungen. Neurologisches Centralblatt 28, ss. 635-639 (1909)
• Vergleichende Lokalisationslehre der Grosshirnrinde in ihren Prinzipien dargestellt auf Grund des Zellenbaues. Leipzig: Johann Ambrosius Barth Verlag, 1909.
  • BrodMann’s Localisation in the Cerebral Cortex, Smith-Gordon, London, UK, 1909/1994. ISBN 1-85463-028-8
  • BrodMann’s Localisation in the cerebral cortex the principles of comparative localisation in the cerebral cortex based on the cytoarchitectonics. New York: Springer 2006 ISBN 0-387-26917-7
• Feinere Anatomie des Grosshirns. W: Handb. d. Neurol. 1910 ss. 206-307
• Lokalisation der motorischen Region in der Grosshirnrinde vom anatomischen, physiologischen und klinischen Standpunkt. Münchner Medizinische Wochenschrift 58, s. 1162, 1911
• Neue Ergebnisse über die vergleichende histologische Lokalisation der Grosshirnrinde mit besonderer Berücksichtigung des Stirnhirns. Verhandl. d. anat. Gesellsch. 26, ss. 157-216 (1912)
• Neuere Forschungsergebnisse der Großhirnrindenanatomie mit besonderer Berücksichtigung anthropologischer Fragen^[16]. 1913
• Neue Forschungsergebnisse der Grosshirnrindenanatomie usw. Verhandlungen Der Gesellschaft Deutscher Naturforscher Und Ärzte XXXV, pt. 1, 200-240, 1913
• Zur Neurologie der Stirnhirnschüsse. Münchner Medizinische Wochenschrift 62, s. 1120, 1915
  • to samo w: Psychiatrisch-neurologische Wochenschrift xvii, 193, 1915/1916

• Jerzy E. Rose: Korbinian Brodmann (1868-1918). W: Webb Haymaker: The Founders of Neurology. One Hundred and Thirty-Three Biographical Sketches. Prepared for the Fourth International Neurological Congress in Paris by Eighty-Four Authors. Springfield: C.C.Thomas, 1953, ss. 13-16
• Smith CUM. „BrodMann’s Cortical Areas”. W: Neurological eponyms. Peter J. Koehler, G. W. Bruyn, John Pearce (ed.) Oxford University Press US, 2000 ISBN 0-19-513366-8 ss. 9-14
• Stahnisch F. Psychiatrie und Hirnforschung: Zu den interstitiellen Uebergaengen des staedtischen Wissenschaftsraums im Labor der Berliner Metropole – Oskar und Cécile Vogt, Korbinian Brodmann, Kurt Goldstein. W: Psychiater und Zeitgeist. Zur Geschichte der Psychiatrie in Berlin. Ed. H. Helmchen, Pabst Science Publisher: Berlin 2008, pp. 76-93.

• Strona internetowa (niem.)
• Korbinian Brodmann w bazie Who Named It (ang.)