Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Obszy

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
	nr rej. A/1467 z dnia 24.06.1983
	kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Obsza
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół katolicki
Diecezja	Diecezja zamojsko-lubaczowska
Wezwanie	Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	15 sierpnia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1858
Data zakończenia budowy	1860
Aktualne przeznaczenie	czynny kościół
Poprzednie wyznanie	prawosławie
Dane świątyni
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	1
	Położenie na mapie gminy Obsza Obsza, dawna cerkiew
	Położenie na mapie Polski Obsza, dawna cerkiew
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Obsza, dawna cerkiew
	Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego Obsza, dawna cerkiew
	50°18′46,7″N 22°57′41,1″E/50,312972 22,961417
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Obszy – parafialny kościół rzymskokatolicki w Obszy, wzniesiony jako cerkiew unicka, następnie użytkowany przez parafię prawosławną.

Historia

Cerkiew prawosławna w Obszy wzmiankowana jest po raz pierwszy w r. 1531. Następnie miejscowa parafia przyjęła unię. Nową drewnianą świątynię na miejscu starszej zbudowano w 1762. Budowla ta istniała do pożaru w 1854. Cztery lata później przystąpiono do budowy nowej cerkwi unickiej, oddanej do użytku w 1860^[1].

Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej obiekt stał się siedzibą parafii prawosławnej. W latach 1881–1883 został gruntownie przebudowany^[2].

W 1919 budynek został zrewindykowany na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego^[3].

Został zwrócony prawosławnym przez niemieckie władze okupacyjne w 1943 i był ponownie cerkwią parafialną przez rok. W 1943 w cerkwi służył ks. Paweł Szwajko, w 2003 kanonizowany jako jeden z męczenników chełmskich i podlaskich razem ze swoją małżonką Joanną^[4].

W 1952, w związku z powtórną zmianą wyznania na rzymskokatolickie, budynek został gruntownie przebudowany, zmieniono konstrukcję zwieńczeń i dachu. Kolejny remont świątyni miał miejsce w latach 1988-1989^[2].

Architektura

Kościół w Obszy jest budowlą trójdzielną z kwadratową nawą krytą dachem namiotowym, nad przedsionkiem wznosi się wieżyczka^[2].

Otoczenie

Pierwotnie teren otaczający świątynię pełnił funkcje cmentarza. W XIX w. wytyczono nowe nekropolie - jedną na terenie dawnego ogrodu przy plebanii, drugą zaś poza zabudową wsi, kilkadziesiąt metrów od cerkwi. Pierwszy z cmentarzy zachował się w postaci szczątkowej, drugi jest nieczynny. Parafia rzymskokatolicka w Obszy w 1919 otworzyła na swoje potrzeby nową nekropolię^[3].

Elewacja frontowa
Wnętrze

Przypisy

↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 167-168.
↑ ^a ^b ^c PaulinaP. Cynalewska-Kuczma PaulinaP., Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 144, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580 .
↑ ^a ^b D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 168-169.
↑ G. J. Pelica, Krew pod archiwalnym pyłem, "Przegląd Prawosławny", nr 4 (214), kwiecień 2003

[1] D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 167-168.

[arch-2] PaulinaP. Cynalewska-Kuczma PaulinaP., Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 144, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580 .

[:0-3] D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 168-169.

[4] G. J. Pelica, Krew pod archiwalnym pyłem, "Przegląd Prawosławny", nr 4 (214), kwiecień 2003

[1]