Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Ostrzeszowie
nr rej. 523/Wlkp/A z dnia 31 grudnia 1990[1] | |||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||
widok ogólny | |||||||||||||
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||
Kościół | |||||||||||||
Parafia | |||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Ostrzeszowa | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu ostrzeszowskiego | |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Ostrzeszów | |||||||||||||
51°25′30″N 17°56′01″E/51,425000 17,933611 |
Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Ostrzeszowie – najstarszy kościół rzymskokatolicki w mieście Ostrzeszów. Mieści się przy ulicy Farnej. Należy do dekanatu Ostrzeszów.
Architektura i wyposażenie
[edytuj | edytuj kod]Jest to świątynia gotycka z XIV/XV wieku, jednonawowa, odbudowana po pożarze w latach 1621–1633. Prezbiterium ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym niższe i węższe od nawy, wybudowane około 1337, nawa z XV wieku, pokryta płaskim stropem na miejscu pierwotnego sklepienia gotyckiego. Na belce w gotyckim łuku tęczowym późnogotycka grupa pasyjna z początku XVI wieku w Latach 1955–1960 na ścianach odsłonięto polichromię. Składają się na nią dwa gotyckie cykle pasyjne z XV i początku XVI wieku; renesansowy ze Świętym Krzysztofem i Sądem Ostatecznym i barokowy cykl pasyjny z 1 połowy XVIII wieku. Najciekawsza jest scena Sądu Ostatecznego, cenny dokument do historii kultury regionu z akcentami satyrycznymi i humorystycznymi: z postaciami chłopów i mieszczan, z widokiem wnętrza karczmy, skąd diabeł zabiera księdza pijącego z chłopami i karczmarkę oszukującą na miarach. Potępionych diabły uzbrojone w trójzębne widły odwożą do piekła na taczkach. Etnografowie stwierdzili, że takie same taczki dziś jeszcze spotyka się na wsi w okolicach Ostrzeszowa. Odsłonięty nad malowidłem napis głosi: "Roku Pańskiego 1584 Siódmego dnia Października sławny Sebastian Garncarz mieszczanin z Ostrzeszowa THE figury dał wimalowacz kosztem szwim ..." Odkrycia i konserwacji malowideł dokonała Pracownia Konserwacji Zabytków w Toruniu.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Franciszek Jaśkowiak, Województwo poznańskie. Przewodnik, Wydawnictwo "Sport i Turystyka", Warszawa 1967, str. 157.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. wielkopolskiego. [dostęp 2012-12-22].