Przejdź do zawartości

Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszenia w Oławie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszenia
w Oławie
Zabytek: nr rej. A-15/00 z dnia 31.03.2000
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Oława

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

NMP Matki Pocieszenia w Oławie

Wezwanie

Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie Oławy
Mapa konturowa Oławy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszeniaw Oławie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszeniaw Oławie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszeniaw Oławie”
Położenie na mapie powiatu oławskiego
Mapa konturowa powiatu oławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszeniaw Oławie”
Ziemia50°56′31,5″N 17°17′37,6″E/50,942083 17,293778

Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pocieszenia, były Kościół Matki Bożej Pocieszenia w Oławie – rzymskokatolicki kościół parafialny w Oławie należący do parafii Najświętszej Marii Panny Matki Pocieszenia w Oławie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kościół pw. Matki Bożej Pocieszenia w Oławie pierwotnie nosił nazwę św. Błażeja i Andrzeja Świerada. Dekretem z 21 listopada 2000 został ustanowiony Sanktuarium[1].

W kościele znajdują się dwa obrazy Św. Tadeusz i Św. Mikołaj. Do niedawna znajdował się tutaj obraz Opłakiwanie, pochodzący z kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Buczaczu, konserwowany w latach 1984–1985 w ASP (Kraków), jednak skradziony w 1990[2].

Organy

[edytuj | edytuj kod]

Organy wybudowała firma Schlag & Söhne w 1888 roku jako opus 297. Instrument był przerabiany w okresie powojennym (m.in. zmieniono dyspozycję oraz spolszczono nazwy głosów)[3].

Dyspozycja instrumentu:

Manuał I Manuał II Pedał
1. Pryncypał 8’ 1. Flet leśny 2’ 1. Oktawbas 4’
2. Gamba 8’ 2. Siflet 1’ 2. Mixtura 4 Chór
3. Burdon 16' 3. Gemshorn 8’ 3. Pryncypał bas 16’
4. Holflet 8’ 4. Viola 4’ 4. Puzon 16’
5. Oktawa 2’ 5. Aeolina 8’ 5. Cello 8’
6. Trąbka 8’ 6. Gedekt 8’ 6. Oktawbas 8’
7. Oktawa 4’ 7. Pryncypał 4’ 7. Violino 2’
8. Szpicflet 4’ 8. Trawersflet 4’ 8. Subbas 16’
9. Kwinta 2 2/3-2’ 9. Progresja 2-3Chór. 9. Fletbas 8’
10. Mixtura 4 Chór 10. Krummhorn 8'
11. Kornet 2-3Chór

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kościół parafialny p.w. Matki Bożej Pocieszenia w Oławie
  2. Jan K. Ostrowski: Kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii w Buczaczu. [w:] Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. Cz. I: Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego. T. I. Kraków: Secesja, 1993, 364 il., s. 23. ISBN 83-85739-09-2.
  3. Oława ( Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia) [online], musicamsacram.pl [dostęp 2024-02-14] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]