Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sarnowie
nr rej. A-512 z dnia 13.05.1987 | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Tuszów Narodowy | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu mieleckiego | |||||||||||
50°21′28,523″N 21°32′26,981″E/50,357923 21,540828 |
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa – zabytkowy, drewniany kościół w Sarnowie (do 1950 r. Reisheim), w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Tuszów Narodowy. Do rejestru zabytków został wpisany 13.05.1987 r. pod numerem A-512[1]. W jego otoczeniu znajduje się murowana plebania (dawna szkoła ewangelicka) wpisana również do rejestru zabytków (numer A-792 z 9.05.2012[1] oraz wolnostojąca murowana dzwonnica z 1953 r.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kościół został zbudowany przez niemieckich kolonistów w 1833 r. jako świątynia protestancka w miejsce istniejącego od 1802 r. niewielkiego domu modlitwy. W 1942 r. po przesiedleniu Niemców do kolonii Hohenbach (Czermin) został przejęty przez osiedlonych na ich miejsce Polaków katolików. Parafia pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sarnowie została erygowana 3 grudnia 1951 r. Kościół był remontowany w 1952 r. i w 1994 r. Podczas remontu w 1994 r. wybudowano ogrodzenie wokół kościoła.
Architektura i wnętrze
[edytuj | edytuj kod]Kościół jest drewniany, jednonawowy, szalowany, wybudowany w konstrukcji zrębowej. Składa się on z prostokątnego prezbiterium oraz szerszej nawy z wydzieloną kruchtą. Po bokach prezbiterium znajdują się zakrystia i składzik. Na każdym z dłuższych boków nawy znajdują się 3 okna, a na jej krótszym boku od strony chóru 2 mniejsze. Dach dwuspadowy, kryty blachą. Na nim wieżyczka sygnaturki. Chór muzyczny wsparty na 6 okrągłych kolumnach. We wnętrzu znajdują się 3 ołtarze: główny z obrazem Najświętszego Serca Pana Jezusa, po jego bokach ołtarze św. Józefa i Najświętszej Marii Panny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych województwa podkarpackiego. [dostęp 2012-10-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zespół redakcyjny: Ziemia Mielecka, przewodnik. Mielec: Agencja Wydawniczo-Reklamowa KORSO, s. 102. ISBN 978-83-60849-12-5.
- Włodzimierz Gąsiewski: Leksykon Ziemi Mieleckiej, przewodnik historyczno-turystyczny. Mielec: Agencja Wydawnicza Promocja, 2006, s. 210-211. ISBN 83-87549-23-1.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sarnów. Mapa kultury.pl, 2011-02-09. [dostęp 2012-10-06]. (pol.).
- Parafie. Gmina Tuszów Narodowy, 2011-02-09. [dostęp 2012-10-06]. (pol.).
- Parafia pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Diecezja Sandomierska, 2011-09-19. [dostęp 2012-10-06]. (pol.).
- Drewniane kościoły w województwie podkarpackim
- Obiekty sakralne w gminie Tuszów Narodowy
- Kościoły w diecezji sandomierskiej
- Świątynie pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa
- Zabytkowe kościoły w powiecie mieleckim
- Sarnów (województwo podkarpackie)
- Dawne kościoły protestanckie w województwie podkarpackim
- Budynki w Polsce oddane do użytku w 1833