Kościół Le Zitelle

Kościół Le Zitelle
*Chiesa delle Zitelle*
	kościół
	; Fasada kościoła od strony Canale della Giudecca
Państwo	Włochy
Miejscowość	Wenecja
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
	Patriarchat Wenecji
Wezwanie	Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1581
Data zakończenia budowy	1588
Data poświęcenia	1588
Dane świątyni
Styl	renesansowy
Architekt	Andrea Palladio; Jacopo Bozzetto (dokończenie)
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła, marmur
Wieża kościelna; • liczba wież	; 2
Kopuła; • liczba kopuł	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 3
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Wenecji Kościół Le Zitelle
	Położenie na mapie Włoch Kościół Le Zitelle
	Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej Kościół Le Zitelle
	45°25′36,19″N 12°20′21,23″E/45,426719 12,339231
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Le Zitelle (pol. kościół panien bez posagu – nazwa potoczna, pod którą kościół ten jest najbardziej znany; nazwa oficjalna: chiesa di Santa Maria della Presentazione – kościół Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny) – rzymskokatolicki kościół w Wenecji (dzielnica Cannaregio), w jurysdykcji Patriarchatu Wenecji).

Historia

Kościół Santa Maria della Presentazione jest bardziej znany jako Le Zitelle ([dla] niezamężnych, młodych kobiet), ponieważ został założony w 1559 roku z inicjatywy grupy weneckich szlachcianek jako przytu��ek dla „urodziwych dziewcząt” z ubogich rodzin, którym z powodu urody groziło niebezpieczeństwo lub popadnięcie w prostytucję. Postawiono na profilaktykę, a nie – jak w przypadku kościoła Le Convertite – na pomoc kobietom, które już popadły w prostytucję. Do prowadzonego przez jezuitów ośrodka przyjmowano ubogie dziewczęta już w wieku 12 lat i uczono je wyszywania koronek lub muzyki, dopóki nie osiągnęły 18 lat, kiedy to mogły wybrać pójście za mąż lub życie w klasztorze. Jeśli wybierały to pierwsze, wówczas wyszukiwano im męża i zapewniano posag^[1]. Choć nabycie działki pod budynek kościoła i ośrodka pomocy na wyspie Giudecca sięga 1561 roku, to prace rozpoczęto dopiero w 1581 roku, już po śmierci Andrei Palladia; kościół został konsekrowany w 1588 roku. Udokumentowane, duże zakupy materiałów budowlanych w latach 1575–1576 wskazują, iż mogły być one przeznaczone na budowę kościoła. Na tej podstawie przypuszcza się, iż Palladio mógł zaprojektować kościół już w połowie lat. 70., choć ani fasada, ani wnętrze kościoła nie zawierają elementów pozwalających jednoznacznie zakwalifikować je jako styl Palladia^[2].

Architektura

Wygląd zewnętrzny

Kościół wraz z otaczającym go z trzech stron przytułkiem stanowi jednolity kompleks architektoniczny. Jest on trzecim kościołem zaprojektowanym przez Andreę Palladia (po kościołach San Giorgio Maggiore i Il Redentore) i zarazem trzecim ukończonym pośmiertnie. Zbudowany został na planie kwadratu ze ściętymi narożnikami i jest prawie całkowicie przykryty kopułą^[3], zwieńczoną latarnią. Z przodu flankują ją dwie wieżyczki pełniące funkcję dzwonnic. Fasada kościoła jest dwukondygnacyjna. Pierwsza kondygnacja została przepruta dwoma wysokimi oknami, druga natomiast – oknem termalnym. Całość wieńczy imponujący tympanon^[4].

Dawny przytułek został zamieniony na luksusowy hotel^[1].

Wnętrze

Wnętrze kościoła jest jednonawowe^[1]. Zdobią je obrazy takich malarzy jak: Leandro Bassano, Palma młodszy i Aliense oraz rzeźby dłuta Jacopa Sansovino i Giovanniego Marii Morlaitera^[5].

Obraz w ołtarzu głównym, przedstawiający Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny, jest przypisywany Francesco Bassano lub Leandro Bassano.

Obraz w ołtarzu bocznym po prawej stronie, przedstawiający Modlitwę w Ogrójcu namalował Palma młodszy pod koniec XVI wieku. W ołtarzu są również portrety jego fundatorów, Pasquale i Elisabetty Foppa, których grobowiec z 1618 roku znajduje się przed ołtarzem.

Obraz w ołtarzu bocznym po lewej stronie przedstawiający Najświętszą Maryję Pannę i Świętego Franciszka oraz portret prokuratora Federico Contariniego namalował Aliense pod koniec XVI wieku^[6].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Jeff Cotton: Le Zitelle. churchesofvenice.com. [dostęp 2016-03-30]. (ang.).
↑ Palladio Museum: Chiesa delle Zitelle, Venezia. mediateca.palladiomuseum.org. [dostęp 2016-03-30]. (wł.).
↑ Zucchoni 1993 ↓, s. 78.
↑ Venice tourism: Chiesa delle Zitelle. www.venice-tourism.com. [dostęp 2016-03-31]. (wł.).
↑ Un Ospite di Venezia: Chiesa delle Zitelle. mediateca.palladiomuseum.org. [dostęp 2016-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (wł.).
↑ Claudio Ghezzo: La Fondamenta delle Zitelle:Convento e Chiesa di S.Maria della presentazione. riflessilagunari.com. [dostęp 2016-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-03)]. (wł.).

Bibliografia

Guido Zucchoni: Venezia: guida all'architettura. Lupatoto: Arsenale Editrice, 1993. ISBN 978-88-7743-129-5. (wł.).

[Cotton-1] Jeff Cotton: Le Zitelle. churchesofvenice.com. [dostęp 2016-03-30]. (ang.).

[2] Palladio Museum: Chiesa delle Zitelle, Venezia. mediateca.palladiomuseum.org. [dostęp 2016-03-30]. (wł.).

[CITEREFZucchoni199378-3] Zucchoni 1993 ↓, s. 78.

[4] Venice tourism: Chiesa delle Zitelle. www.venice-tourism.com. [dostęp 2016-03-31]. (wł.).

[5] Un Ospite di Venezia: Chiesa delle Zitelle. mediateca.palladiomuseum.org. [dostęp 2016-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-11)]. (wł.).

[6] Claudio Ghezzo: La Fondamenta delle Zitelle:Convento e Chiesa di S.Maria della presentazione. riflessilagunari.com. [dostęp 2016-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-03)]. (wł.).

[1]