Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bąkowie
nr rej. 886/64 z dnia 15 maja 1964[1] | |||||||||||||||||
Kościół filialny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Grodków | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu brzeskiego | |||||||||||||||||
50°44′37,486″N 17°25′06,708″E/50,743746 17,418530 |
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej – rzymskokatolicki kościół filialny w miejscowości Bąków (powiat brzeski, województwo opolskie). Świątynia należy do parafii św. Andrzeja Apostoła w Kucharzowicach w dekanacie Wiązów, archidiecezji wrocławskiej. Dnia 15 maja 1964 roku pod numerem 886/64 kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa dolnośląskiego.[2]
Historia kościoła
[edytuj | edytuj kod]Obecny kościół został wybudowany w latach 1341/1376. Do dzisiejszych czasów był trzykrotnie przebudowywany. Początkowo znajdował się pod kuratelą komtura maltańskiego (joannici) z Oleśnicy Małej. Od 1534 roku do czasu zakończenia II wojny światowej świątynia należała do ewangelików i nosiła wezwanie Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Po 1945 roku przeszła w ręce katolików. W czasie działań wojennych, w 1945 roku, uległa zniszczeniu. Elewację zewnętrzną i dach z blachy kościół otrzymał w 1973 roku, po erygowaniu parafii w Kucharzowicach i przyłączenia do niej Bąkowa.
Architektura i wnętrze kościoła
[edytuj | edytuj kod]Jest to dwunawowa budowla wykonana z kamienia i cegły ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym przedzielonym filarami. W 1592 roku od strony zachodniej dobudowana została wieża i zamontowany dzwon. Z drugiej połowy XV wieku pochodzi drewniana, renesansowa ambona, która została odnowiona w 1881 roku. Z XV wieku pochodzi wykuta w kamieniu ośmioboczna chrzcielnica z kwadratową podstawą. Prawdopodobnie w 1676 roku dobudowana została kruchta. Drewniany chór powstał w XVIII wieku. Wsparty jest on na dwóch filarach i posiada centralne wybrzuszenie. W bocznych częściach chóru znajdują się portrety apostołów. W jednym z otworów okiennych zachował się witraż. W jednym z filarów prezbiterium znajduje się wnęka na tabernakulum, która jest ozdobiona rozetami i maswerkiem. Murowane wsporniki ozdobione są popiersiami:
- ewangelistów,
- św. Katarzyny,
- św. Piotra oraz
- św.Piotra.
Teren wokół kościoła okala mur z kamienia narzutowego. W zachodniej części muru znajduje się bramka wejściowa na teren przykościelny, uwieńczona w górnej części attyką. Na terenie przykościelnym znajduje się średniowieczny wykonany z granitu z siedzeniami, tzw. "stół sędziowski".[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 10 [dostęp 2018-02-18] .
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych województwa opolskiego. [dostęp 2018-02-18].
- ↑ Kościół w Bąkowie. [dostęp 2018-02-18].