Przejdź do zawartości

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bąkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bąkowie
Zabytek: nr rej. 886/64 z dnia 15 maja 1964[1]
Kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Bąków

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Parafia św. Andrzeja Apostoła w Kucharzowicach

Wezwanie

św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Wspomnienie liturgiczne

25 listopada

Położenie na mapie gminy Grodków
Mapa konturowa gminy Grodków, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bąkowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bąkowie”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bąkowie”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Bąkowie”
Ziemia50°44′37,486″N 17°25′06,708″E/50,743746 17,418530

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiejrzymskokatolicki kościół filialny w miejscowości Bąków (powiat brzeski, województwo opolskie). Świątynia należy do parafii św. Andrzeja Apostoła w Kucharzowicach w dekanacie Wiązów, archidiecezji wrocławskiej. Dnia 15 maja 1964 roku pod numerem 886/64 kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa dolnośląskiego.[2]

Historia kościoła

[edytuj | edytuj kod]

Obecny kościół został wybudowany w latach 1341/1376. Do dzisiejszych czasów był trzykrotnie przebudowywany. Początkowo znajdował się pod kuratelą komtura maltańskiego (joannici) z Oleśnicy Małej. Od 1534 roku do czasu zakończenia II wojny światowej świątynia należała do ewangelików i nosiła wezwanie Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny. Po 1945 roku przeszła w ręce katolików. W czasie działań wojennych, w 1945 roku, uległa zniszczeniu. Elewację zewnętrzną i dach z blachy kościół otrzymał w 1973 roku, po erygowaniu parafii w Kucharzowicach i przyłączenia do niej Bąkowa.

Architektura i wnętrze kościoła

[edytuj | edytuj kod]

Jest to dwunawowa budowla wykonana z kamienia i cegły ze sklepieniem krzyżowo-żebrowym przedzielonym filarami. W 1592 roku od strony zachodniej dobudowana została wieża i zamontowany dzwon. Z drugiej połowy XV wieku pochodzi drewniana, renesansowa ambona, która została odnowiona w 1881 roku. Z XV wieku pochodzi wykuta w kamieniu ośmioboczna chrzcielnica z kwadratową podstawą. Prawdopodobnie w 1676 roku dobudowana została kruchta. Drewniany chór powstał w XVIII wieku. Wsparty jest on na dwóch filarach i posiada centralne wybrzuszenie. W bocznych częściach chóru znajdują się portrety apostołów. W jednym z otworów okiennych zachował się witraż. W jednym z filarów prezbiterium znajduje się wnęka na tabernakulum, która jest ozdobiona rozetami i maswerkiem. Murowane wsporniki ozdobione są popiersiami:

Teren wokół kościoła okala mur z kamienia narzutowego. W zachodniej części muru znajduje się bramka wejściowa na teren przykościelny, uwieńczona w górnej części attyką. Na terenie przykościelnym znajduje się średniowieczny wykonany z granitu z siedzeniami, tzw. "stół sędziowski".[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 10 [dostęp 2018-02-18].
  2. Rejestr zabytków nieruchomych województwa opolskiego. [dostęp 2018-02-18].
  3. Kościół w Bąkowie. [dostęp 2018-02-18].