Kościół Świętego Krzyża i Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnowie

Kościół Świętego Krzyża
i Matki Bożej Nieustającej Pomocy

nr rej. A- 1599/M z 02.07.2021
kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Tarnów
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Świętego Krzyża i Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnowie
Wezwanie	Świętego Krzyża Matka Boża Nieustającej Pomocy
Historia Data rozpoczęcia budowy 1968 Data zakończenia budowy 1971 Data poświęcenia 29 czerwca 1975 roku
Dane świątyni Architekt zespół pod kier. J. Kursy Świątynia • materiał bud. • cegła, kamień, żelbet
Położenie na mapie Tarnowa położenie kościoła
Położenie na mapie Polski położenie kościoła
Położenie na mapie województwa małopolskiego położenie kościoła
50°02′36″N 20°59′32″E/50,043333 20,992222
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętego Krzyża i Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnowie – kościół parafialny w Tarnowie, w dzielnicy Krzyż. Zbudowany został w latach 1968–1971, a konsekrowany 29 czerwca 1975 roku.

Mieszkańcy Krzyża w latach 1883–1884 wybudowali niewielką kaplicę^[1], w podzięce Bogu za zatrzymanie zarazy z roku 1873^[2], w wyniku której w przeciągu trzech miesięcy zmarło około 150 mieszkańców tej wsi^[2].

Kaplica pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego została poświęcona przez ks. Stanisława Walczyńskiego 21 września 1884 roku^[2]. Obiekt w latach 1910–1911 został rozbudowany do formy kościoła. Jego projektantem był tarnowski architekt Augustyn Tarkowski^[1], a pracami budowlanymi kierował Jan Marek. W 1925 roku przez biskupa Leona Wałęgę została erygowana nowa parafia Świętego Krzyża i Matki Bożej Nieustającej Pomocy^[1].

W roku 1958 Krzyż przyłączono do Tarnowa, a dzielnica zaczęła się rozwijać. W miarę zwiększania liczby ludności rosło zapotrzebowanie na większy kościół. Starania o budowę nowego kościoła w Krzyżu, od 1958 roku dzielnicy Tarnowa, podjął ks. Andrzej Kmiecik, proboszcz parafii Świętego Krzyża i Matki Bożej Nieustającej Pomocy od 1965 roku^[3]. Zezwolenie na budowę nowej świątyni udało się uzyskać 11 lipca 1968 roku i rozpoczęto rozbiórkę starego kościoła. i budowę nowego^[1]. Pozostawiono jednak transept, wokół którego w latach 1968–1971, zbudowano nowy kościół. Projekt nowego obiektu stworzył zespół z Krakowa pod kierownictwem architekta J. Kursy^[1].

Kościół został konsekrowany przez biskupa Jerzego Ablewicza 29 czerwca 1975 roku, w 50. rocznicę powstania parafii.

Kościół zbudowany został w technologii tradycyjnej z użyciem cegły i kamienia, ale też żelbetu^[3]. Kościół posiada trzy nawy, nad portalem wejściowym wznosi się kwadratowa wieża przykryta iglicowym hełmem^[3]. Wnętrze zdobi polichromia wykonana przez Stanisław Jakubczyka, ponadto marmurowy ołtarz z 1973 roku oraz kopia krucyfiksu z klasztoru świętej Kingi w Starym Sączu autorstwa Mieczysława Stobierskiego. W bocznym ołtarzu umieszczono obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy ze starego kościoła. Przywieziony on został z Rzymu przez biskupa Leona Wałęgę w 1914 roku^[3].